Ημέρα 16η: Ας οργανωθούμε επιτέλους!

Σήμερα πρέπει να οργανώσουμε τη συνέχεια του ταξιδιού μας, αφού χθες δεν πήγε καλά η "υπόθεση τρένο". Στο αρχικό μας πρόγραμμά είχαμε σκεφτεί να κάνουμε κάποιες διαδρομές με νυχτερινό τρένο. Έτσι θα γλυτώναμε χρόνο, αφού οι αποστάσεις στο Βιετνάμ είναι πολύ μεγάλες. Στο γραφείο όμως που πήγαμε να ρωτήσουμε δεν βρήκαμε παρά ελάχιστα, μη βολικά, δρομολόγια (τα πάντα κλειστά από μέρες!). Επίσης δεν μας άρεσε το γεγονός ότι δεν υπήρχε τουαλέτα σε κάθε κουπέ, αλλά δύο σε κάθε βαγόνι. Αυτό δεν θα μας ενοχλούσε, αν ήμασταν χωρίς παιδιά. Τώρα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Αφού ξυπνάμε λοιπόν, ανεβαίνουμε στην κουκλίστικη ταράτσα του ξενοδοχείου για πρωϊνό.

Μετά το πρωϊνό κατεβαίνουμε στο δωμάτιο. Το ρεύμα πέφτει στο ξενοδοχείο, όπως φυσικά και το internet, που μας βοηθάει να βρούμε δρομολόγια αεροπλάνων (έχουμε ήδη αποφασίσει να κάνουμε 2 διαδρομές με το αεροπλάνο, αφού με το λεωφορείο η διαδρομή διαρκεί πάνω από 24 ώρες).   Για να μην χάνουμε χρόνο, κατεβαίνω μόνος μου να ρωτήσω σε ένα από τα εκατοντάδες τουριστικά γραφεία που έχει η περιοχή.


Μετά την πρώτη ενημέρωση αποφασίζω να πάω και σε δεύτερο γραφείο. Εκεί ανακαλύπτω ότι θα έχω πολύ δουλειά σήμερα, αφού το κάθε γραφείο παίρνει διαφορετικά ποσά ως προμήθεια, είτε για την έκδοση των εισιτηρίων, είτε για τη χρήση πιστωτικής κάρτας, ενώ διαφέρουν επίσης  (το σημαντικότερο) στη διαθεσιμότητα των θέσεων. Ανεβαίνω άπραγος επάνω. Το ρεύμα δεν έχει έρθει ακόμα, ώστε να κάνω και εγώ την έρευνα μου. Η Λίνα αποφασίζει να μην καθυστερούμε άλλο και να πάμε στην μεγάλη σκεπαστή αγορά, που βρίσκεται πολύ κοντά μας, όπου γίνονται απίθανα παζάρια!

Στο δρόμο για την αγορά μπαίνουμε σε άλλα δύο τουριστικά γραφεία. Και εκεί διαφορετικά από όλα τα άλλα. Δεν κλείνουμε τίποτα. Μαθαίνουμε όμως ότι παίρνουν 3-4% προμήθεια για την πιστωτική κάρτα. Λίγο πριν φτάσουμε στην αγορά ξεσπά καταρρακτώδης βροχή.

Μπαίνουμε μέσα στην σκεπαστή αγορά στο τσακ! Έξω γίνεται κατακλυσμός. Αρχίζουμε να περιφερόμαστε μέσα.

Στην αγορά αυτή υπάρχουν τα πάντα! Ρούχα, υφάσματα, μπαχάρια, καφέδες (έχουν πολύ καλό καφέ!), φρούτα, λαχανικά, σουβενίρ, αλλά και μικρά μαγαζάκια που μπορείς να φας. Χαζεύουμε τα καπνιστά ψάρια.

Η Λίνα είναι πολύ χαρούμενη. Είναι στο χώρο της. Ακόμα βέβαια δεν βρήκε κάτι για αρχίσει το παζάρι που τόσο λατρεύει!

Σε λίγο η Λίνα βλέπει μία τσάντα που της αρέσει. Ξεκινάει το παζάρι. Αρχική τιμή 28$. Μετά από εύκολα πάζαρια η τιμή φτάνει στα 10$. Η Λίνα δεν είναι ευχαριστημένη. Ζητά αντί για τη 1 τσάντα, 2 τσάντες στην τιμή των 15$. Μετά από σκληρά παζάρια το καταφέρνει!

 
Χαιρετάμε την πωλήτρια. Αυτή όχι! Μετά από λίγη ώρα καθόμαστε για φαγητό μέσα στην αγορά. Τα παιδιά έχουν πλέον εξοικιωθεί εντελώς! Παραγγέλνουμε και τρώμε.

Φεύγουμε από την αγορά με ψιλόβροχο και παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής προς το ξενοδοχείο. Το ρεύμα δεν έχει έρθει ακόμα και αναγκάζομαι να πάρω το φορητό και να κάτσω σε ένα διπλανό καφέ που έχει ρεύμα και wifi, για να κλείσω τα εισιτήρια. Βρίσκω διαθεσιμότητα στα δρομολόγια που θέλω, όπως και τις τιμές που ήξερα. Προσπαθώ να κάνω κράτηση πρώτα στη δύσκολη πτήση της Vietnam Airlines. Κάνω 2 προσπάθειες και δεν την δέχεται το σύστημα. Αποφασίζω να πάω στο διπλανό γραφείο ταξιδίων και να την κάνω από κει. Ας πληρώσω σκέφτομαι και κάτι ακόμα για τον κόπο τους. Η κοπέλα στο γκισέ που δίνει τιμή 50% ακριβότερη. Αρχίζω να παίρνω ανάποδες. Ανεβάζω το φορητό στο γκισέ (ευτυχώς είχε wifi από το καφέ) και την δείχνω την τιμή που βγάζει το σύστημα. Αρχίζω να φωνάζω. Ερχεται η προϊσταμένη και αρχίζει να μου λέει αηδίες του στυλ "χρεώνουμε 5$ στο εισητήριο για τον κόπο μας και 5$ για ταξί που θα σας πάει στο αεροδρόμιο" και άλλα τέτοια! Εκεί απογειώνομαι και μέσα σε 2' έχει ζητήσει συγνώμη και μου δίνει την τιμή που φαίνεται στον φορητό συν 5$ για κάθε εισιτήριο. Αυτό είναι αποδεκτό της λέω. Προχώρα! Επιτέλους... Πληρώνουμε και ησυχάζουμε.

Το ρεύμα στο ξενοδοχείο έχει ήδη έρθει και κάνω από το δωμάτιο την κράτηση για τη 2η διαδρομή, με άλλη αεροπορική εταιρία. Όλα βαίνουν καλά και βγαίνουμε χαλαρωμένοι έξω για βόλτα. Πριν απομακρυνθούμε, βρίσκουμε ένα άλλο τουριστικό γραφείο και κλείνουμε το πρόγραμμα των δύο επόμενων ημερών στην Σαϊγκόν. Αύριο βόλτα στην πόλη και μεθαύριο εκδρομή στο Cu Chi (τα περίφημα τούνελ τα οποία κατασκευάστηκαν από τους Βιετναμέζους αντάρτες, κατά τη διάρκεια του πολέμου).

Κάνουμε βόλτα τη νύχτα στην πόλη. Δεν απομακρυνόμαστε αφού ο καιρός είναι ευμετάβλητος. Ευτυχώς που δεν το κάνουμε γιατί σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα ξεσπά μία καταρρακτώδης βροχή. Προλαβαίνουμε ευτυχώς να μπούμε σε ένα εστιατόριο, όπου τρώμε, μέχρι να κοπάσει η βροχή. Γυρίζουμε στο δωμάτιο.