Ημέρα 25η: Τελευταία μέρα στην υπέροχη και μαγική πόλη της Σιγκαπούρης! Επιστρέφουμε!

Σήμερα είναι η τελευταία μέρα του ταξιδιού μας. Ό,τι προλάβουμε ... Ξυπνάμε νωρίς και φεύγουμε για το Βοτανικό κήπο. Με βάση τον οδηγό μας αν η Σιγκαπούρη μπορούσε να δημιουργήσει τον Παράδεισο δεν θα διέφερε καθόλου από τον κήπο αυτό. Για να δούμε ... Με το μετρό και το λεωφορείο φτάνουμε στην πύλη. Μπαίνουμε. Ηρεμία, γαλήνη και ειδυλλιακό τοπίο. Βγάζουμε φωτογραφίες περπατώντας μέσα στα δρομάκια του. Βλέπουμε τροπικά δέντρα, που συναντήσαμε στο Βόρνεο. Η ζέστη δεν έχει αρχίσει ακόμα να είναι ενοχλητική, ενώ έχουν αρχίσει να μαζεύονται σύννεφα. Φτάνουμε στον πρώτο σταθμό με τα εστιατόρια και τα μαγαζάκια. Παίρνουμε πατάτες τηγανητές, αφού δεν φάγαμε πρωϊνό και ταΐζουμε και έναν μικρό σκίουρο που έρχεται δίπλα μας.

Σε πολύ λίγα λεπτά ο καιρός αμέσως αλλάζει και ξεκινάει μία πολύ δυνατή μπόρα. Βρίσκουμε καταφύγιο στο μαγαζί με τα σουβενίρ. Μόλις η βροχή κοπάζει, αποφασίζουμε να γυρίσουμε πίσω και να συνεχίσουμε στο επόμενο αξιοθέατο. Στο δρόμο μας προς τα πίσω μία τεράστια σαύρα βρίσκεται στο δρόμο μας. Τη θαυμάζουμε για το μέγεθος της αλά και για το πόσο ήρεμα μας κοιτά. Παίρνουμε το λεωφορείο και το μετρό για την Κινέζικη συνοικία. Βγαίνουμε από το μετρό και ενθουσιαζόμαστε. Μικρά μαγαζάκια που πουλάνε σουβενίρ, υπέροχα κτίσματα και πολύς κόσμος που πηγαινοέρχεται. Χανόμαστε μέσα στον κόσμο.

Ψάχνουμε να βρούμε μία από τις περίφημες αγορές φαγητού της πόλης, την Maxwell Road Food Center, που βρίσκεται στην περιοχή. Στο δρόμο μας συναντούμε τον πενταόροφο ναό Buddha Tooth Relic, όπου υποστηρίζεται ότι φιλοξενείται το ιερό δόντι του Βούδα. Μέσα στο ναό γίνεται λειτουργία. Μπαίνουμε μέσα. Ιερείς ψέλνουν μονότονα, διαβάζοντας κάτι σαν ονόματα, και πιστοί, φορώντας ράσα ακολουθούν. Μας συνεπαίρνει η ατμόσφαιρα, αλλά και το περίτεχνο του εσωτερικού του ναού. Φωτογραφίζουμε, μέχρι να μας κάνουν παρατήρηση.

Φεύγουμε και περνάμε απέναντι το δρόμο όπου βρίσκεται η κλειστή αγορά φαγητού. Μέσα σ' αυτή βρίσκονται πάνω από 50 μαγαζιά που το καθένα έχει τη δική του σπεσιαλιτέ. Παίρνουμε φαγητό απ' όπου μας αρέσει, αλλά και απ' όπου βλέπουμε να έχει ουρά. Κοιτάζουμε τι παίρνουν οι ντόπιοι και παίρνουμε κι εμείς. Τρώμε καλά και φθηνά! Η ώρα περνάει και πρέπει να φύγουμε από την Κινέζικη συνοικία. Περνάμε μέσα από τα μαγαζάκια και βρίσκουμε το μετρό. Επόμενη στάση το νησί Sentosa, το οποίο βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Σιγκαπούρης και φιλοξενεί ένα τεράστιο θεματικό πάρκο. Έχει αρχίσει και βρέχει πάλι...

Με μετρό και τρενάκι φτάνουμε στο νησί. Το πάρκο φιλοξενεί ένα μικρότερο πάρκο των Universal Studios, παραλίες, γήπεδο γκολφ, δραστηριότητες για παιδιά και μεγάλους, καφέ, εστιατόρια. Βλέπουμε μία ενδιαφέρουσα δραστηριότητα, όπου με τη βοήθεια μεγάλης πίεσης αέρα, πετάς  μόνος σου ψηλά.

Κοιτάμε όλους αυτούς που το δοκιμάζουν. Ενθουσιαζόμαστε. Συνεχίζει να βρέχει. Το γεγονός αυτό, μαζί με την κούραση, αλλά και το γεγονός ότι για οτιδήποτε θέλεις να κάνεις στο νησί πληρώνεις, μας κάνει να φύγουμε από εκεί.

Επόμενη στάση η περιοχή Marina Bay, όπου μπορεί να περπατήσει κανείς μέσα σε ένα δάσος από ουρανοξύστες, αλλά και να θαυμάσει το μεγαλείο της ανάπτυξης, της κατασκευής και της τεχνολογίας. Κατεβαίνουμε από το μετρό. Ευτυχώς σταμάτησε η βροχή.

Αυτό που βλέπουμε μας αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Ουρανοξύστες, ο ένας δίπλα στον άλλο, δύο πανέμορφα γυάλινα θέατρα, ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο, με ακριβές φίρμες, αλλά και εσωτερικό κανάλι όπου βαρκάκια κάνουν βόλτες, και φυσικά το ξενοδοχείο Marina Bay Sands, το οποίο αποτελείται από τρεις ουρανοξύστες, οι οποίοι ενώνονται στο πάνω μέρος τους με κάτι που μοιάζει με πλοίο. Όλα μοιάζουν βγαλμένα από όνειρο! Κάνουμε βόλτες. Ο Βασίλης φωτογραφίζεται δίπλα στο μαγαζί της Ferrari. Δεν έχουμε χρόνο και χρήματα να ανεβούμε ψηλά στο Marina Bay Sands και φεύγουμε με κατεύθυνση την περιοχή Clarke Quay.

Η περιοχή αυτή τη νύχτα γεμίζει κόσμο, αφού εκεί βρίσκει κανείς καλόγουστα μπαρ και εστιατόρια, δίπλα στο ποτάμι. Εμείς πηγαίνουμε για ένα λόγο ακόμα, αφού σήμερα ξεκινάει εκεί το φεστιβάλ φαγητού. Κατεβαίνουμε και περπατάμε δίπλα στο ποτάμι, όπου μικρά μαγαζάκια έχουν στηθεί και ετοιμάζουν τε καθένα από ένα φαγητό. Ο κόσμος αγοράζει και τρώει στα σκαλάκια από το ποτάμι. Το ίδιο κάνουμε κι εμείς, όμως δεν κρατάει για πολύ, αφού η βροχή ξεκινά και πάλι. Σήμερα δεν μας βοήθησε πολύ ο καιρός! Είμαστε όλοι βέβαια ψόφιοι από κούραση. Γυρίζουμε στο δωμάτιο. Στη στάση Little India που κατεβαίνουμε μία κυρία του μετρό προειδοποιεί την Νάγια να μην πιεί ούτε γουλιά από το μπουκάλι νερού που πάει να βάλει στο στόμα της, αφού μέσα στο μετρό απαγορεύεται και το πρόστιμο είναι 500$!

Βγαίνουμε στο δρόμο και περπατάμε στην τόσο όμορφη το βράδυ Ινδική συνοικία. Γυρίζουμε στο δωμάτιο μας. Έχουμε 2,5 ώρες να ετοιμάσουμε τα πράγματα μας, αφού στις 23:30 πρέπει να πάρουμε ταξί με κατεύθυνση το αεροδρόμιο. Είμαστε έτοιμοι στην ώρα μας, αλλά η εύρεση του ταξί είναι πολύ δύσκολη αυτή την ώρα. Τελικά βρίσκουμε και ο ταξιτζής μας πηγαίνει στον τερματικό σταθμό 2. Κατεβαίνουμε. Το αεροδρόμιο της Σιγκαπούρης είναι το καλύτερο από όσα έχουμε επισκεφτεί στη ζωή μας. Ανακαλύπτουμε ότι το αεροπλάνο μας φεύγει από τον τερματικό σταθμό 3, το οποίο είναι 2 χιλιόμετρα μακριά. Με τα καρότσια επιβιβαζόμαστε σε ειδικό τρένο που μας μεταφέρει εκεί! Κάνουμε check-in και πολύ γρήγορα περνάει ο χρόνος για να φύγουμε.

Στις 4:30 (ώρα πλέον ελληνική) είμαστε στη Ντόχα, μετά από ένα πολύ ευχάριστο ταξίδι, όπου την περισσότερη ώρα κοιμόμαστε. Βλέπουμε την ανατολή. Έχουμε 8 ώρες αναμονή για την επόμενη πτήση μας. Η Qatar Airways μας κερνάει πρωϊνό. Η ώρα και εδώ περνάει γρήγορα, διαβάζοντας, γράφοντας στο blog και παίζοντας (για τα παιδιά) στην παιδική χαρά. Στις 13:35 πετάμε για την Αθήνα! Και αυτό το ταξίδι μας τελείωσε. Του χρόνου πάλι, αν είμαστε καλά και φυσικά έχουμε χρήματα! Για ακόμα ένα ταξίδι μας κράτησαν ζεστή συντροφιά, όλοι αυτοί που μας διάβαζαν και μας έδιναν δύναμη και κουράγιο τα σχόλια τους στο blog και το facebook.

Ευχαριστούμε!