Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Ημέρα 1η: Σαμοθράκη, ένα ταξίδι από χρόνια στο μυαλό

Το ταξίδι στη Σαμοθράκη ήταν για χρόνια στο μυαλό μας, όμως μία η απόσταση, μία ότι φεύγαμε για μεγάλα ταξίδια, δεν μας άφηνε να το πραγματοποιήσουμε. Φέτος ήταν η μεγάλη ευκαιρία. Ξεκινάμε μία μέρα πριν για την Ξάνθη, με διανυκτέρευση στο Φίλιππα και τη Μάγδα. Νωρίς το πρωί ξεκινάμε για να κάνουμε τα 110 χιλιόμετρα μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Στις 8:15 είμαστε στην πόλη και βρίσκουμε δύσκολα πάρκιγκ λίγο πιο κάτω από το λιμάνι και όπως μας είπαν όχι πάνω στην παραλιακή. Παίρνουμε τα εισιτήρια, τα οποία είχαμε προπληρώσει και μας περιμέναν στο γκισέ της ναυτιλιακής εταιρίας Saos Ferries. Στις 9:00 ακριβώς το ΣΑΟΣ ΙΙ αναχωρεί. Καθόμαστε στο κατάστρωμα, δίπλα από μία τυφλή Γερμανίδα, η οποία συνοδεύεται από έναν εκπαιδευμένο σκύλο.Στις 10:30 πλησιάζουμε και βλέπουμε από μακριά τη Σαμοθράκη. Επιβλητική! Το βουνό Σάος με υψόμετρο 1.611 μέτρα μας συγκλονίζει. Στις 11:15 φτάνουμε στο λιμάνι της Καμαριώτισσας και κατεβαίνουμε από το πλοίο. Χαζεύουμε στα μαγαζάκια μπροστά στο λιμάνι περιμένοντας το Νάσο με το αυτοκίνητο να έρθει να μας πάρει (Ο Νάσος, η Κρίστυ, τα παιδιά τους και η Λίτσα είναι ήδη στο νησί από χθες).


Ο Νάσος έρχεται λίγο καθυστερημένα, αφού μεταφέρει μαζί του τουρίστες για το λιμάνι. Αργότερα καταλαβαίνουμε ότι αυτό αποτελεί κοινή πρακτική σε όλο το νησί. Αυτοί που έχουν αυτοκίνητο σταματούν πάντα και γεμίζουν με κόσμο που περπατά στο πλάι του δρόμου. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και ξεκινάμε για τα Θερμά, το χωριό όπου βρίσκεται το δωμάτιο μας (4κλινο με 35€ τη βραδιά), αλλά και το ελεύθερο κάμπιγκ, που έχει στρατοπεδεύσει ο Νάσος, η Κρίστυ και τα 4 κορίτσια τους. Φτάνουμε στο κτήμα της Αλέκας, ένα πανέμορφο συγκρότημα 10 δωματίων που περιστοιχίζονται από ένα μαγευτικό και γεμάτο ορτανσίες κήπο. Η Αλέκα μας περιμένει απ' έξω. Μας δείχνει το δωμάτιο μας το οποίο διαθέτει και εξωτερική κουζίνα με τραπεζάκια μέσα στον κήπο. Παράδεισος! Μαγεία! Το συγκρότημα βρίσκεται ανάμεσα από το κάμπιγκ και τα Θερμά. Με τα πόδια το κάμπιγκ είναι 10' και τα Θέρμα 15'. Ιδανικά! Το συστήνουμε ανεπιφύλακτα! Τακτοποιούμαστε, ξεκουραζόμαστε και πάμε να βρούμε τα παιδιά στο κάμπιγκ.

Το κάμπιγκ είναι δημοτικό και ονομάζεται ελεύθερο διότι εκτός κάποιων πολύ απλών χώρων υγιεινής (τοποθετημένους ανά περιοχές) δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Είσαι μέσα σε ένα πυκνό δάσος, μπροστά στη θάλασσα, στρατοπεδεύεις όπου θέλεις και νοιώθεις λίγο σαν τον Ροβινσώνα Κρούσο! Βρίσκουμε τα παιδιά. Γύρω - γύρω είναι και άλλες παρέε, φτιάχνοντας μία μικρή γειτονιά.Πίνουμε από το εξαιρετικό τσιπουράκι που φτιάχνει ο Νάσος και τρώμε μεζεδάκια που έχουμε φέρει. Το απόγευμα θα μας βρει στην παραλία. Εκεί όπως και σε όλο το νησί βλέπουμε κόσμο να κάνει ελεύθερα γυμνισμό. Ο Νάσος με τα παιδιά φτιάχνουν μία αυτοσχέδια καλύβα. Η παραλία, όπως και η θάλασσα είναι με πέτρες, όμως το τοπίο, με το καταπράσινο βουνό, και η αίσθηση ότι είσαι μόνος σου, είναι αλήθεια μία αίσθηση μοναδική!

Το βράδι πηγαίνουμε όλοι στα Θερμά. Εκεί και συγκεκριμένα στο ένα και μοναδικό καφενείο, που βλέπεις μόλις φτάσεις στο χωριό, μαζεύεται όλος ο γύρω κόσμος. Δίκαια η φήμη αυτού του καφενείου είναι τόσο μεγάλη. Εκεί μπορείς να κάτσεις και πραγματικά να ξεχάσεις να σηκωθείς! Τα Θερμά είναι ένα μικρό χωριό, το όνομα του οποίου προέρχεται από τα ιαματικά λουτρά που βρίσκονται εδώ. Εμείς καθόμαστε σε ένα από τα δύο fast food του χωριού και παραγγέλνουμε σάντουιτς με κατσίκι και πίτα με ολόκληρη πανσέτα! Μέτριο αλλά ενδιαφέρον. Καταλήγουμε φυσικά στο καφενείο, το οποίο είναι ασφυκτικά γεμάτο, με νέο κυρίως κόσμο, όπου κλείνουμε τη βραδιά με τσίπουρο και μπύρες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου