Ημέρα 5η: Οι σοκολατόπιτες της Δήμητρας

Ο Κωστής με την Κλαίρη ξυπνάνε σήμερα νωρίς. Πρέπει να κατέβουν στη Μεγαλόχαρη, στη Χώρα και να πάρουν σβησμένα κεριά (κατά παραγγελία της μαμάς της Κλαίρης) και να ανάψουν και άλλα κεριά από επιθυμίες συγγενών και φίλων. Στην λεωφόρο της Μεγαλόχαρης έχουν ξεκινήσει από νωρίς να ανεβαίνουν με τα γόνατα. Παρκάρουμε έξω από την εκκλησία, όπου τελείται η Κυριακάτικη λειτουργία. Έχει αρκετό κόσμο. Ο Κωστής με την Κλαίρη προσκυνούν την εικόνα της Παναγίας και κάνουν όλα αυτά που τους παρήγγειλαν να κάνουν. Φεύγουν και πίνουν ένα μικρό καφεδάκι στην εκκίνηση του δρόμου που ξεκινούν να ανεβαίνουν με τα γόνατα. Εκεί πουλάνε ειδικές επιγονατίδες για να είναι λιγότερο επώδυνη η άνοδος. Παρατηρούν μία οικογένεια μάλλον καθολικών που φοράνε τις επιγονατίδες και ετοιμάζονται να ξεκινήσουν. Στο σπίτι οι υπόλοιποι σιγά σιγά ξυπνάνε. Σήμερα θα εξερευνήσουμε τον όρμο Υστερνίων, στη δυτική πλευρά του νησιού. Προσπαθούμε να θυμηθούμε τη διαφορά μεταξύ κόλπου και όρμου. Διαβάζουμε στη Βικιπαίδεια "Ο όρμος ως ακτογραφικός όρος χαρατηρίζει μικρή κόλπωση που υπό ειδικές συνθήκες, (κατά διεύθυνση πνέοντος ανέμου ή υφιστάμενου κυματισμού), μπορεί να προσφέρει ασφάλεια στα εντός αυτού αγκυροβολημένα πλοία".

Μετά το χωριό των Υστερνίων βρίσκουμε τη διασταύρωση για την παραλία. Κατεβαίνουμε έναν πολύ κατηφορικό δρόμο. Στο τέλος ενας οικισμός και 3 ταβερνάκια. Παρκάρουμε και προχωρούμε λίγο πιο κάτω που βρίσκεται η παραλία. Η παραλία σχετικά μικρή, με λίγο κόσμο, αμμώδης με λίγα δέντρα και βράχους που δημιουργούν σκιά. Καθόμαστε κάτω από το μοναδικό ελεύθερο μικρό δεντράκι. Η παραλία και η θάλασσα μας αρέσουν πολύ. Το μόνο ενοχλητικό είναι πάλι ο αέρας! Όταν πια έχουμε κουραστεί και λίγο πεινάσει επιστρέφουμε προς τα ταβερνάκια. Καθόμαστε στο πολύ γνωστό και gourmet "το θαλασσάκι" για μεζεδάκι και μπύρα. Παραγγέλνουμε μπύρες Νήσος, φάβα με θυμάρι και σκόρδο, μυρωδάτα κολοκυθάκια και τυρί με σκόρδο τυλιγμένο με παπαρουνόσπορο. Όλα εξαιρετικά! Για τα παιδιά φρέσκο ψωμί και μπιφτέκια από χθες το βράδι στο χέρι. Φεύγουμε ευχαριστημένοι και πηγαίνουμε για βόλτα στο χωριό Καρδιανή γυρίζοντας το δρόμο προς τα πίσω.

Παρκάρουμε και κατεβαίνουμε τα σκαλοπάτια ακολουθώντας ασυναίσθητα τις ταμπέλες για το καφενείο-ταβερνάκι "Δήμητρα". Το χωριό είναι πανέμορφο, με στενά σοκάκια. Φτάνουμε στο καφενείο και παραγγέλνουμε καφέ, σοκολάτες κρύες και γλυκά! Σοκολατόπιτα, πορτοκαλόπιτα και Cheese Cake. Όλα εξαιρετικά, αλλά η σοκολατόπιτα λιώνει στα χείλη μας σας βούτυρο! Απίθανη γεύση! Παραγγέλνουμε φυσικά και άλλη! Πιάνουμε κουβέντα με το ζευγάρι που έχει το καφενείο. Μαθαίνουμε ότι στα χωριά δεν υποχρεούται κάποιος να πληρώνει ΤΕΒΕ, ενώ τώρα με την κρίση συζητείται η κατάργηση αυτού του μέτρου. Μας λένε ότι αν γίνει αυτό απλά θα κλείσουν το μαγαζί! Φεύγουμε για το σπίτι γεμάτοι από γεύση! Έχουμε ανάγκη από ξεκούραση. Στο σπίτι καθόμαστε 2 ώρες, τακτοποιούμαστε και ξεκουραζόμαστε. Το βραδάκι είναι μία καλή ευκαιρία για βόλτα στη βραδινή Χώρα. Κατεβαίνουμε και για καμιά 2 ώρες κάνουμε βόλτες στα σοκάκια και χαζεύουμε. Παίρνουμε μπύρες στο χέρι και αργά το βράδι γυρίζουμε στο σπίτι. Τρώμε και κοιμόμαστε. Η σοκολατόπιτα είναι μέσα στα όνειρα μας!