Μέσα σε ένα αεροπλάνο ο ύπνος δεν είναι και ο καλύτερος, παρόλα αυτά όλοι μας κοιμόμαστε από λίγο και παίρνουμε δυνάμεις. Στις 7:10 προσγειωνόμαστε και κατευθυνόμαστε προς τον έλεγχο διαβατηρίων. Η Κλαίρη, που προσπαθεί να μην το δείξει, αλλά και οι υπόλοιποι έχουμε την αγωνία μας. Στον έλεγχο έχει πολλούς υπαλλήλους και διαλέγουμε για την Κλαίρη τον πιο γρήγορο. Είμαστε τυχεροί! Έχει δουλέψει 1 χρόνο στην Καστοριά και είναι θετικός. Η Κλαίρη, με τα εξαιρετικά αγγλικά της, απαντά σε κάθε ερώτηση. Τα καταφέραμε! Στις 8:05 παίρνουμε το λεωφορείο που συνδέει το αεροδρόμιο του Luton με το σταθμό Βικτώρια, στο κέντρο του Λονδίνου. Το Λονδίνο είναι ηλιόλουστο και μας περιμένει να το περπατήσουμε.
Μετά από λίγο 1 ώρα και 15 λεπτά φτάνουμε. Πρώτη αποστολή να αλλάξουμε χρήματα, να πάρουμε χάρτη και να πιούμε καφέ. Αλλάζουμε χρήματα μέσα στο σταθμό και δυστυχώς μας πιάνουν κότσο. Με 100€ μας δίνουν 70£! Ανακαλύπτουμε, λίγο αργότερα, ότι μας πήραν πάνω από 10£ για προμήθεια! Βρίσκουμε χάρτη του κέντρου του Λονδίνου και πίνουμε ένα γρήγορο καφέ στα Starbucks. Ξεκινάμε με το Big Ben,τον πύργο του ρολογιού στο βόρειο άκρο του ανακτόρων του Ουεστμίνστερ. Βγαίνουμε από το σταθμό του μετρό και το βλέπουμε επιβλητικό μπροστά μας. Φωτογραφιζόμαστε και περπατάμε στο πλάι του Τάμεση. Απέναντι θαυμάζουμε το London Eye, την ψηλότερη ρόδα της Ευρώπης, γνωστή και ως ρόδα της χιλιετίας. Φωτογραφιζόμαστε μπροστά και μέσα σε κόκκινους τηλεφωνικούς θαλάμους, ένα από τα πράγματα που σημειώσανε τα παιδιά να κάνουμε στο Λονδίνο, πριν φύγουμε.
Παίρνουμε το μετρό με κατεύθυνση τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ. Στις 11:30 ξεκινάει η αλλαγή φρουράς, μία τελετή που αποτελεί μεγάλο τουριστικό αξιοθέατο. Φτάνουμε. Στο χώρο έχουν μαζευτεί πάνω από 3000 άτομα και έχουν καταλάβει κάθε διαθέσιμη περιοχή. Βλέπουμε τα βασικά, αφού ο κόσμος είναι πραγματικά πολύς. Φεύγουμε μέσα από το Green Park για το σταθμό του μετρό. Επόμενος προορισμός το Βρετανικό Μουσείο. Φτάνουμε. Στην περιοχή του μουσείου βρίσκουμε ένα μαγαζάκι για Fish & Chips, το Fishface, που αυτοδιαφημίζεται ως το πιο διάσημο του Λονδίνου. Πεινάμε όλοι από λίγο, αφού από χθες τρώμε μόνο τυροπιτάκια! Τρώμε μπακαλιάρο, καλαμαράκια και κοτόπουλο. Όλα είναι πάρα πολύ νόστιμα, ίσως όμως δεν κερδίζει επάξια τον τίτλο του.
Μπαίνουμε στο Βρετανικό μουσείο. Είμαστε όλοι πολύ κουρασμένοι και συμφωνούμε να δούμε τα βασικά των βασικών. Αφήνουμε με 1,50£ το σάκο μας στην είσοδο. Βρίσκουμε την roseta stone, μία τρίγλωσση επιγραφή που βοήθησε τους επιστήμονες να αποκρυπτογραφίσουν τα ιερογλυφικά. Κατευθυνόμαστε στα μάρμαρα του Παρθενώνα. Μία μεγάλη επιγραφή ενημερώνει ότι δόθηκαν (;) στον Τόμας Μπρους (7ο Κόμη του Έλγιν). Όπως κάθε φορά είναι βαριά η ψυχή μας μέσα σε αυτήν την πτέρυγα. Ψάχνουμε, όπως πάλι κάθε φορά, την μοναδική Καρυάτιδα που έχει αποχωριστεί τις άλλες. Βρίσκεται στην προηγούμενη αίθουσα των μαρμάρων του Παρθενώνα και πίσω από το μεγάλο ναό. Μοιάζει ο χρόνος και η μοναξιά να της έχουν αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά της και να έχει χάσει τη λάμψη της. Συνεχίζουμε με τις μούμιες που τα παιδιά δείχνουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Στέκονται στη μούμια μίας γάτας. Προχωράμε και βρίσκουμε την εξαιρετική στολή του σαμουράι, ενώ και με την κούραση να μας δυσχεραίνει την προσπάθεια, βρίσκουμε και θαυμάζουμε την συλλογή των Αζτέκων, και το δέντρο της ζωής από το Μεξικό, που μας θυμίζει το ταξίδι μας εκεί. Τελευταίο έκθεμα το Hoa Hakananai'a, το πολύ γνωστό πελώριο άγαλμα των νησιών του Πάσχα.
Φεύγουμε και παίρνουμε το μετρό για το διαμέρισμα μας, στην Ινδική συνοικία. Το βρίσκουμε, αλλά τα κλειδιά δεν είναι όπως περιμέναμε κάτω από το χαλάκι. Μετά από τηλεφωνήματα, έρχεται ένα παλικάρι που μας ανοίγει. Το διαμέρισμα είναι μικρό αλλά πολύ βολικό. Θέλει λίγο καθάρισμα. Η Λίνα κάνει την καθαριότητα, ο Κωστής αγοράζει από την κοντινή αγορά, προμήθειες και οι υπόλοιποι προσπαθούν να ξεκουραστούν λίγο, αφού σε λιγότερο από 1 ώρα πρέπει να φύγουμε για το μιούζικαλ Ματίλντα. Ξεκινάμε λίγο καθυστερημένα και τρέχοντας καταφέρνουμε να φτάσουμε 20 λεπτά πριν την έναρξη. Το έργο ξεκινάει ακριβώς στις 19:30! Άγγλοι! Η παράσταση είναι ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ή !!! Παγκόσμια κλάση! Κανείς μας δεν έχει δει τόσα πράγματα, εκτελεσμένα με τέτοια τελειότητα, όσο φυσικά μπορούμε να κρατήσουμε τα μάτια μας ανοιχτά… Εκεί που βλέπουμε την παράσταση χανόμαστε σε ολιγόλεπτους ύπνους, αφού έχουμε να κοιμηθούμε πραγματικά 2 μέρες. Μόνο η Νάγια δεν χάνει ούτε ένα λεπτό! Παρόλα αυτά φεύγουμε όλοι πολύ ικανοποιημένοι που είδαμε αυτή την μαγική παράσταση! Γυρίζουμε στο σπίτι και πέφτουμε όλοι μας κατάκοποι, για τον λυτρωτικό μας ύπνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου