Ημέρα 9η: Το μικρό χωριουδάκι Kazimierz Dolny στις όχθες του Βιστούλα

Η μέρα μας σήμερα ξεκινάει ήρεμα. Δεν βιαζόμαστε και έχει έναν υπέροχο ήλιο. Σήμερα θα συνεχίσουμε το ταξίδι μας βορειοανατολικά. Θα πάρουμε τον αυτοκινητόδρομο 7 μέχρι το Radom και μετά τον 12 μέχρι να τον αφήσουμε και αυτόν και να φτάσουμε στο χωριό Kazimierz Dolny στις όχθες του Βιστούλα. Ο Βιστούλας ή Wisła στα πολωνικά είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός που εκβάλει στη Βαλτική καθώς και ο μακρύτερος και ο σημαντικότερος της Πολωνίας. Πηγάζει από τα δυτικά Καρπάθια όρη στην νότια Πολωνία, αποτελεί υδάτινη συγκοινωνιακή αρτηρία μεγάλης οικονομικής σημασίας και είναι πλωτός από τις εκβολές του μέχρι και την Κρακοβία, που είμαστε τώρα, στις περιόδους που ανεβαίνουν τα νερά. Φυσικά περνάει και μέσα από την πρωτεύουσα της χώρας την Βαρσοβία. Με το πάσο μας ετοιμαζόμαστε, κοτσάρουμε το τροχόσπιτο και στις 11:15 ακριβώς ξεκινάμε. Ο δρόμος αρχικά είναι κακός με αρκετά μπαλώματα και ανωμαλίες, όμως σχετικά γρήγορα βελτιώνεται. Η φύση γύρω μας αλλάζει. Έχουμε φύγει από τα βουνά και γύρω μας βλέπουμε σιτάρια και εικόνες που μας θυμίζουν το θεσσαλικό κάμπο. Περνάμε έξω από την πόλη Κιέλτσε, όπου βρίσκεται η ΑΕΚ και κάνει την προετοιμασία της. Σήμερα επίσης έχουν και φιλικό.Δυστυχώς πρέπει να προχωρήσουμε.

Πλησιάζουμε προς τον προορισμό μας. Έχουμε πλέον το ποτάμι δίπλα μας. Τα χωριουδάκια που περνάμε είναι το ένα πιο όμορφο από το άλλο. Γύρω στις 15:30 φτάνουμε στο Kazimierz Dolny, ένα χωριό που για περισσότερο από έναν αιώνα φιλοξενούσε καλλιτέχνες, διανοούμενους, αλλά και γενικότερα ανθρώπους με ανοιχτή σκέψη. Σήμερα είναι ένας δημοφιλής προορισμός για τους κατοίκους της Βαρσοβίας, αλλά και του κοντινότερου Lublin, για τα Σαββατοκύριακα.  Βρίσκουμε εύκολα το κάμπινγκ. Είναι το Camping Pielaka, μία μεγάλη αυλή ενός πέτρινου σπιτιού. Το πέτρινο σπίτι έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να έχει χώρους κουζίνας, τουαλέτας, ντους, αλλά και χώρο με μεγάλα τραπέζια για να καθήσει κάποιος να φάει. Το κάμπινγκ είναι κουκλίστικο και μας αρέσει πολύ! Παρόλο που είναι μικρό έχει όλα αυτά που πρέπει να έχει. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι γεμάτο κόσμο. Το πιο ωραίο του βέβαια είναι ότι το γρασίδι του, πραγματικό χαλί, που θέλεις να το περπατάς ξυπόλυτος. Στήνουμε το τροχόσπιτο μας και αράζουμε. Η Νάγια ασχολείται με μακιγιάζ, η Λίνα διαβάζει το βιβλίο της και ο Κωστής με το Βασίλη παίζουν Pétanque, ένα γαλλικό παιχνίδι με μπάλες. Η ώρα περνάει ξεκούραστα. Είναι ότι χρειαζόμασταν. Αργότερα το απόγευμα ετοιμαζόμαστε για να δούμε το χωριό.

Με το αυτοκίνητο κατευθυνόμαστε εκεί. Δίπλα από το ποτάμι έχει έναν ωραίο πεζόδρομο με καφέ και εστιατόρια που μάλλον αύριο θα περπατήσουμε. Φτάνουμε στο κέντρο και παρκάρουμε στο δημοτικό πάρκινγκ. Το χωριό είναι υπέροχο! Σπίτια με μοναδική αρχιτεκτονική, πέτρινα δρομάκια, ταβερνάκια, καφέ και μπαράκια, ενώ παντού βλέπουμε γκαλερί που εκθέτουν έργα καλλιτεχνών. Στην άκρη της πλατείας υπάρχει μία εκκλησία γοτθικού ρυθμού, ενώ μας προκαλούν το ενδιαφέρον τρεις σταυροί, που μοιάζουν με τους σταυρούς της σταύρωσης, ψηλά στο λόφο. Κάνουμε τη βόλτα μας και παρατηρούμε. Ένα ζευγάρι μόλις παντρεύτηκε και φωτογραφίζεται στην πλατεία, μάλλον και με περαστικούς. Ένας τύπος στο κέντρο της πλατείας παίζει και τραγουδά με την κιθάρα του. Ζωγράφοι περιμένουν, έτοιμοι να ζωγραφίσουν κάθε ενδιαφερόμενο. Καθόμαστε στο καφέ kamienika πάνω στην πλατεία. Παίρνουμε παγωτά και γλυκά. Η σημερινή ημέρα, εκτός της διαδρομής είχε αρκετή ξεκούραση. Αργότερα γυρίζουμε προς το κάμπινγκ. Μαγειρεύουμε μία μακαρονάδα με ελαιόλαδο, σκόρδο και καμαμπέρ. Κόλαση! Δεν αργούμε μετά το σκόρδο να πέσουμε για ύπνο. Αύριο έχουμε να επισκεφτούμε το κοντινό Lublin.