Ημέρα 1η: Δυτικά Βαλκάνια! Ξεκινάμε!

Φέτος ήταν πραγματικά πολύ περίεργα! Άλλο ταξίδι ετοιμάσαμε όλο το χρόνο και άλλο πάμε! Ευτυχώς προλάβαμε και τα ετοιμάσαμε όλα! Μέχρι την τελευταία στιγμή όλα ήταν δύσκολα, με το αυτοκίνητο να χρειάζεται πολλές επιδιορθώσεις, αλλά και μία βλάβη του τροχόσπιτου, πραγματικά λίγο πριν ξεκινήσουμε. Τελικά όλα καλά! Είμαστε έτοιμοι. Αναχωρούμε στις 14:30 από τον κουμπάρο μας το Νίκο, που πολλές φορές είναι ο τελευταίος που αποχαιρετούμε. Ξεκινάμε με μία σύντομη στάση στην Αλβανία και θα συνεχίσουμε για να εξερευνήσουμε το Μαυροβούνιο, την Κροατία, τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη και τη Σλοβενία. Ο δρόμος για την Ελασσόνα, το Σαραντάπορο και τα Σέρβια ανηφορικός, χωρίς όμως δύσκολα σημεία. Περνάμε τη γέφυρα της λίμνης Πολυφύτου και μετά από λίγα χιλιόμετρα μπαίνουμε στην Εγνατία. Από εκεί ο δρόμος μέχρι τα σύνορα της Κρυσταλλοπηγής είναι διπλός αυτοκινητόδρομος (autobanh που λένε όσοι έχουν οδηγήσει στους εξαιρετικούς αυτοκινητοδρόμους της Γερμανίας). Με τέτοιο καλό δρόμο η Λίνα παίρνει το βάπτισμα του πυρός και οδηγεί μερικά χιλιόμετρα το αυτοκίνητο με το τροχόσπιτο! "Εύκολο είναι, αλλά γιατί δεν γκαζώνει;" Τα σχεδόν 1500 κιλά του τροχόσπιτου είναι απαγορευτικά.

 Στα σύνορα της Κρυσταλλοπηγής μας κάνει εντύπωση που ο Έλληνας ζητάει την πράσινη κάρτα και ο Αλβανός που θέλει την άδεια προσάρτησης του τροχόσπιτου. Ευτυχώς δεν έχει καθόλου κίνηση και περνάμε γρήγορα. Ο δρόμος στενεύει όμως παραμένει καλός. Γύρω μας η φύση είναι πολύ όμορφη, όπως επίσης και τα χωριά που περνάμε, τα οποία είναι προσεγμένα και καθαρά, με ωραίους λαχανόκηπους και τακτοποιημένα σπίτια. Είναι πολύ θετική η πρώτη εντύπωση από την είσοδο μας στη χώρα! Λίγο πιο κάτω το GPS μας οδηγεί σε λάθος διαδρομή, αφήνοντας τον κεντρικό δρόμο. Το καταλαβαίνουμε μετά από ώρα, όμως μας δίνεται έτσι η δυνατότητα να περάσουμε μέσα από πολύ ωραία μικρά χωριουδάκια, όπου μάλλον η θέα του τροχόσπιτου κάνει μικρούς και μεγάλους να μας κοιτάνε με μεγάλη περιέργεια. Ευτυχώς μετά από μερικά χιλιόμετρα επανερχόμαστε στον κεντρικό δρόμο και σταματάμε για ανεφοδιασμό αερίου. Ο νεαρός μας μιλάει στα ελληνικά, αφού έχει δουλέψει μερικά χρόνια στην Ελλάδα. Τα τελευταία χιλιόμετρα μέχρι το Πόγραδετς είναι δύσκολα αφού ο δρόμος είναι υπό κατασκευή. Λίγο πριν την πόλη παίρνουμε την κατεύθυνση προς ανατολικά, προς το κάμπιγκ Arbi, μπροστά στη λίμνη της Οχρίδας και λίγα μόνο χιλιόμετρα από το υπέροχο Σβέτι Ναούμ των Σκοπίων. Στο δρόμο ο κόσμος μας χαιρετάει στα Ελληνικά, βλέποντας τις πινακίδες μας.

Φτάνουμε στο κάμπιγκ, το οποίο είναι πραγματικά εξαιρετικό! Μικρό, όμως πεντακάθαρο,τακτοποιημένο, με πολλούς χώρους γκαζόν. Πάντα έχουν δίκιο τελικά οι καλές κριτικές. Ο ιδιοκτήτης, ο οποίος είχε εργαστεί και αυτός στην Ελλάδα μας βοηθάει να τακτοποιηθούμε. Κάνουμε ένα γρήγορο ντους, στρώνουμε στο γκαζόν τις κουβέρτες μας και νοιώθουμε ότι τώρα ξεκινάει το ταξίδι μας! Όλοι είμαστε ενθουσιασμένοι! Λίγο αργότερα τρώμε από την μελιτζανόπιτα της γιαγιάς Παναγιώτας και πίνουμε κρασάκι, τοπική κρύα μπύρα και αναψυκτικά στο μπαράκι του κάμπιγκ, μπροστά στη λίμνη. Ίσα ίσα που κρατάμε τα μάτια μας ανοιχτά! Αύριο έχουμε πολύ πρωϊνό ξύπνημα και σκοπό να περάσουμε όλη την Αλβανία και να μπούμε στο Μαυροβούνιο και την πρωτεύουσα της χώρας Podgorica. Το ταξίδι ξεκίνησε!