Ξημερώνει και είναι υπέροχο που μας ξυπνάνε τα πουλιά με το δυνατό τους κελάηδισμα! Ετοιμαζόμαστε για να φύγουμε. Η επόμενη στάση για σήμερα είναι το Βράνιε στο τέλος της Σερβίας,όμως στο μυαλό όλων μας τριγυρνάει και η σκέψη μήπως καταφέρουμε και φτάσουμε στη Λάρισα. Χωρίς να βιαζόμαστε ιδιαίτερα λίγο μετά τις 8:30 φεύγουμε από το κάμπινγκ. Οδηγούμε μέχρι το χωριό που έχει αναπτυχθεί από την άλλη όχθη του Σάβα απέναντι από τη Sremska Mitrovica. Παρατηρούμε την πρωινή ζωή του χωριού και τους ανθρώπους. Ο κόσμος εδώ αγοράζει φρέσκο γάλα κατευθείαν από την αγελάδα. Σταματάμε για να βγάλουμε φωτογραφίες αλλά και να πάρουμε λίγα πράγματα για το δρόμο από το κεντρικό αρτοποιείο. Μέσα στο αρτοποιείο βλέπουμε μία μεγάλη φωτογραφία με ένα παλιό ελληνικό ζαχαροπλαστείο, με την επωνυμία Γιώργος - Κατερίνα , όμως δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε για να καταλάβουμε την προέλευση της. Λίγο μετά τις 9:00 ξεκινάμε για το δρόμο μας. Ο δρόμος από εδώ μέχρι την Ελλάδα είναι γενικά πολύ καλός με πολύ λίγα σημεία που δεν είναι αυτοκινητόδρομος.
Ο αυτοκινητόδρομος Ε70 που ακολουθούμε οδηγεί κάποια στιγμή στον Ε75 που φεύγει για το νότο και την Ελλάδα. Προσπαθούμε να θυμηθούμε πως ενώνονται. Το GPS βλέπουμε ότι μας οδηγεί σχεδόν μέσα από το Βελιγράδι, όμως μία ταμπέλα, προς Νις, μας στρίβει πιο πριν για να πάρουμε μία πιο βολική περιφερειακή οδό. Εμπιστευόμαστε τις ταμπέλες, όμως για πρώτη φορά κάνουμε λάθος που δεν επιλέγουμε την πρόταση του GPS... 8 χιλιόμετρα πριν βγούμε στον Ε75 ακινητοποιούμαστε σε μία ουρά μέχρι τη διασταύρωση... Βλέπουμε αυτοκίνητα να κάνουν αναστροφή και να γυρίζουν. Εμείς αμφιταλαντευόμαστε... Λίγο πριν τη σήραγγα αποφασίζουμε να παραμείνουμε στην ουρά. Μέσα στη σήραγγα κλείνουμε τα παράθυρα για να μην πνιγούμε από το καυσαέριο, ενώ για κάποιο ανεξήγητο λόγο νταλίκες και αυτοκίνητα κορνάρουν δαιμονισμένα μέσα σ' αυτό! Ευτυχώς η όλη περιπέτεια μας καθυστερεί λίγο παραπάνω από μία ώρα. Μπαίνουμε στον Ε75. Αρχίζουν να φεύγουν οι σκέψεις μας για να συνεχίσουμε για την Ελλάδα... Μία ακόμα καθυστέρηση για έργα μας κάνει τελικά να φτάσουμε γύρω στις 15:30 στο φιλόξενο κάμπινγκ Enigma, έξω από το Βράνιε. Μέχρι εδώ για σήμερα!
Στήνουμε το τροχόσπιτο και πάμε κατευθείαν για την πισίνα. Ο ιδιοκτήτης κερνάει μία μπύρα στον Κωστή. Όταν ο Κωστής βγάζει να πληρώσει του απαντά ότι εδώ είναι Σερβία, δεν είναι Ελληνική θάλασσα που σε βλέπουν μόνο σαν χρήμα! Τι να απαντήσει... Όλο το απόγευμα το περνάμε εδώ με περισσότερες μπύρες και μπάνιο. Αργά το απόγευμα βγαίνουμε στην πόλη για φαγητό. Ψάχνουμε και βρίσκουμε το μαγαζί που είχαμε καθίσει πριν από 3 χρόνια, το "Οι δύο φίλοι". Το γκαρσόνι ευτυχώς αυτή τη φορά μιλάει Αγγλικά και έτσι παραγγέλλουμε ξέροντας τι θα φάμε. Τρώμε εξαιρετικά και πάρα πολύ. Πληρώνουμε γύρω στα 6€ το άτομο. Τέλεια! Κάνουμε μία τελευταία βόλτα στην αρκετά ζωντανή και μεγάλη πόλη του Βράνιε. Ξοδεύουμε τα τελευταία μας σέρβικα δηνάρια, αφού από εδώ και πέρα δεν έχουμε διόδια ή κάτι άλλο να πληρώσουμε. Αύριο μπαίνουμε στα Σκόπια και από εκεί στην Ελλάδα. Γυρίζουμε στο κάμπινγκ και πέφτουμε για ύπνο πολύ νωρίς. Αύριο είναι η τελευταία μας μέρα του ταξιδιού μας στα Δυτικά Βαλκάνια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου