Η μέρα σήμερα έχει οδήγηση και εξερεύνηση 2 πόλεων στο δρόμο μας για τα Καρπάθια. Ξυπνάμε και αφήνουμε το διαμέρισμα ακριβώς στις 8:30. Έχουμε γίνει πάρα πολύ καλοί πλέον στο check-out, αφού λειτουργούμε συντονισμένα και γρήγορα σαν ομάδα. Πριν αφήσουμε το αγαπημένο μας Lviv οδηγούμε μέχρι το νεκροταφείο των αετών (Lychakiv), το οποίο είναι λίγο πιο έξω από το κέντρο και αποτελεί πολύ σημαντικό αξιοθέατο για την πόλη. Παρκάρουμε ακριβώς απ' έξω, πληρώνουμε το εισιτήριο των 50 χρίβνα το άτομο και μπαίνουμε. Αμέσως διαπιστώνουμε ότι δεν αποτελεί άδικα αξιοθέατο της πόλης! Τα γλυπτά και αγάλματα που κοσμούν τους τάφους είναι κάτι πραγματικά εντυπωσιακό. Λες και ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το καλύτερο. Κάνουμε μία μεγάλη βόλτα. Σε αυτά τα μέρη σκεφτόμαστε πάντα το εφήμερο που ζούμε και καταλαβαίνουμε περισσότερο πόσο σημαντικό είναι το τώρα.
Επιβιβαζόμαστε και οδηγούμε με κατεύθυνση την πόλη Ιβάνο-Φρανκίφσκ, ένα δύσκολο όνομα να το προφέρουμε. Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του ουκρανού συγγραφέα, Ιβάν Φράνκο. Μετά από 132 χιλιόμετρα και περίπου 2 ώρες, φτάνουμε στο πάρκινγκ που είχαμε σηματοδοτήσει. Έχει ζέστη σήμερα, παρόλο που ελπίζαμε, πλησιάζοντας προς τα βουνά, ότι η θερμοκρασία θα πέσει. Περπατάμε προς το κέντρο. Βρίσκουμε τον πεζόδρομο Nezalezhnosti. Καθόμαστε σε ένα πολύ συμπαθητικό καφέ και παρατηρούμε τον κόσμο που περνάει. Και αυτή η πόλη δείχνει πολύ ζωντανή. Μετά από λίγη ώρα συνεχίζουμε τη βόλτα μας προς την κεντρική πλατεία της πόλης. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο όμως βλέπουμε ταυτόχρονα πολλούς γαμπρούς και νύφες να φωτογραφίζονται εδώ. Πραγματικά πολύ περίεργο! Για 1 ώρα ακόμα περπατάμε μέσα στην πόλη, εξερευνούμε και φωτογραφίζουμε.
Ίσως λόγω της ζέστης, ίσως γιατί έτσι είναι, η πόλη δεν μας κάνει μεγάλη εντύπωση, εκτός από τη ζωντάνια της. Ίσως αν μέναμε τελικά εδώ να είχαμε άλλη άποψη. Συνεχίζουμε για να κάνουμε τα τελευταία 62 χιλιόμετρα για σήμερα, μέχρι την Κολομία δηλαδή, που θα κοιμηθούμε σήμερα. Η Κολομία είναι μία μικρή πόλη, 60.000 κατοίκων, που αποτελεί την πύλη για την είσοδο στη περιοχή των Καρπαθίων. Μετά από 1 ώρα οδήγησης σε καλό δρόμο, με αρκετή κίνηση φτάνουμε στην πόλη. Κι εδώ γίνεται χαμός από κόσμο και κίνηση. Φτάνουμε στο κατάλυμα μας, ξεφορτώνουμε και αποφασίζουμε να ξεκουραστούμε για το μεσημέρι. Το απόγευμα βγαίνουμε για να δούμε την πόλη, η οποία είναι πλέον άδεια... Μόνο μία σκυλοπαρέα μας συντροφεύει για λίγο. Περπατάμε σε όλο το κέντρο που είναι σχετικά μικρό. Βλέπουμε το Μουσείο του Πασχαλινού Αυγού (μουσείο Πισάνκα), που είναι όμως κλειστό. Θεωρείται το μοναδικό μουσείο που εκθέτει έργα περίτεχνης βαφής πασχαλινών αυγών. Κάπου κάπου βλέπουμε και λίγο κόσμο, όμως όσο περνάει η ώρα ο κόσμος βλέπουμε ότι αρχίζει να βγαίνει. Άλλωστε σήμερα είναι Σάββατο.
Σταματάμε για μία μπύρα σε ένα από τα λίγα ανοιχτά μαγαζιά, που προσφέρει επίσης πίτσα και σούσι. Το σούσι γενικά στη χώρα βλέπουμε ότι έχει μεγάλη πέραση. Γυρίζουμε προς το σπίτι για να μαγειρέψουμε κοκκινιστό κοτόπουλο με πουρέ και να κοιμηθούμε. Αύριο θα οδηγήσουμε στα Ουκρανικά Καρπάθια, για τα οποία τόσα πράγματα έχουμε διαβάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου