Σήμερα ο Κωστής με τη Λίνα σηκώνονται νωρίς για να απολαύσουν την ανατολή μέσα από από τα βουνά. Αυτή η νύχτα ήταν μία ακόμα νύχτα χωρίς θέρμανση και έτσι όπως πάει θα το συνηθίσουμε! Όλοι μας έχουμε λίγο βήχα, λίγο συνάχι, λίγο από κρύωμα... Ελπίζουμε να μην έχουμε κάτι άλλο. Σήμερα μπαίνουμε στη Χιλή και πρέπει τουλάχιστον στα σύνορα να μην βήξουμε ούτε λίγο! Ο Κωστής με τη Λίνα επιστρέφουν στη Χιλή μετά από 20 χρόνια! Η Χιλή είναι μία χώρα η οποία καταλαμβάνει μια ασυνήθιστα μακρόστενη λωρίδα στεριάς από βορρά προς νότο, συνολικά 4.630 χλμ. Τότε είχαν επισκεφτεί την χώρα από τη μέση, όπου βρίσκεται η πρωτεύουσα Σαντιάγο, μέχρι το νοτιότερο σημείο της. Τώρα θα μπούμε από το βορρά και την έρημο Ατακάμα και θα καταλήξουμε στην πρωτεύουσα. Όσο περνάει η ώρα μαζεύεται το γκρουπ μας, τρώμε πρωϊνό και φεύγουμε στην ώρα μας. Κάποιοι τουρίστες πριν φύγουν κάνουν ένα τελευταίο μπάνιο στις υπαίθριες πισίνες.
Οδηγούμε προς μία κοντινή περιοχή που λέγεται οι πέτρες του Νταλί. Στην κοιλάδα αυτή μπορεί να δει κανείς μεγάλους βράχους βαλμένους σε διαφορετικά σημεία, οι οποίοι έχουν προσγειωθεί εδώ από τις εκρήξεις των γύρω ηφαιστείων, όλα αυτά τα χρόνια. Το τοπίο μοιάζει με πίνακα του Νταλί, γιαυτό και το ταιριαστό όνομα.
Επόμενη και τελευταία στάση πριν το συνοριακό σταθμό είναι το σημείο με τη θέα προς τη λευκή και την πράσινη λίμνη. Όπως και χθες, στη λευκή μαζεύονται όλα τα φλαμίνγκο της περιοχής, ενώ στην γειτονική πράσινη κανένα, λόγω του ότι έχει τοξικά υλικά, όπως αρσενικό. Στο σημείο που είμαστε βλέπουμε στο βάθος το συνοριακό σταθμό και τη Χιλή από τη μία και λίγο πιο νότια την Αργεντινή! Βρισκόμαστε ουσιαστικά κοντά στο τριεθνές. Βγάζουμε μία τελευταία φωτογραφία όλο το γκρουπ.
Αναχωρούμε προς το συνοριακό σταθμό, όπου βρίσκεται το γραφείο μετανάστευσης της Βολιβίας. Εδώ τελειώνει το ταξίδι μας με τον Καζιμίρο. Κατεβαίνουμε από το τζιπάκι και αφού πληρώνουμε 15ΒΟΒ (2€) το άτομο για να πάρουμε τη σφραγίδα εξόδου από τη χώρα, μεταφερόμαστε σε ένα βανάκι, το οποίο θα μας μεταφέρει μέχρι το Σαν Πέδρο ντε Ατακάμα, καμιά 50αριά χιλιόμετρα σε απόσταση και γύρω στα 2.000 μέτρα χαμηλότερα από εδώ. Χαιρετούμε τον Καζιμίρο, του δίνουμε τα τελευταία 100ΒΟΒ που περίσσεψαν στην τσέπη μας και του υποσχόμαστε να κάνουμε καλή κριτική γιαυτόν! Οι 6 της εκδρομής και αρκετοί ακόμη μπαίνουμε στο βανάκι, το οποίο αναχωρεί αφού γεμίσει με κόσμο. Ο οδηγός του μας ενημερώνει για τη διαδικασία εισόδου στη Χιλή. Θα περάσουμε 3 ελέγχους. Ο πρώτος θα είναι η αστυνομία, όπου δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ανοίξουμε κουβέντα με τον αστυνομικό, ο δεύτερος θα είναι ο έλεγχος των αποσκευών μας, όπου θα ελεγχθούμε μήπως κουβαλάμε πράγματα απαγορευμένα για τη χώρα, όπως φρούτα και τέλος ο τρίτος στην πόλη του Σαν Πέδρο ντε Ατακάμα όπου θα περάσουμε τον τελευταίο έλεγχο, που έχει να κάνει με τον Covid-19. Περνάμε χωρίς πρόβλημα τους 2 ελέγχους, που βρίσκονται ο ένας δίπλα στον άλλο. Η διαφορά στις υποδομές είναι αμέσως εμφανής! Η Χιλή είναι από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Μπαίνουμε στη χώρα! Καλώς ήρθαμε ξανά αγαπημένη μας Χιλή!
Το βανάκι σε καμιά ώρα φτάνει στο Σαν Πέδρο ντε Ατακάμα. Όσο πλησίαζε εμείς βλέπαμε από ψηλά πόλη αλλά και την εντυπωσιακή έρημο Ατακάμα, η οποία αποτελεί την ξηρότερη περιοχή στη γη. Ένας αιώνας βροχής στην έρημο Ατακάμα δεν φτάνει να γεμίσει ένα φλυτζάνι καφέ. Μάλιστα στα βόρεια τμήματα της ερήμου εδώ και 100 χρόνια δεν έχει πέσει σταγόνα βροχής κατέχοντας έτσι και το παγκόσμιο ρεκόρ ξηρασίας! Στην είσοδο της πόλης περνάμε τον τελευταίο έλεγχο για τον Covid-19 με επιτυχία και ο οδηγός μας αφήνει στο κέντρο της πόλης. Αποχαιρετούμε την ομάδα μας, βάζουμε τα σακίδια στην πλάτη μας και περπατάμε μέχρι το ξενοδοχείο μας. Η ώρα δεν έχει πάει 12:00. Ο δρόμος που περπατάμε είναι ο Caracoles, ο πιο τουριστικός δρόμος της πόλης. Ο Βασίλης έχει ενθουσιαστεί! Βρίσκουμε ανταλλακτήριο χρημάτων και αλλάζουμε σε χιλιανά πέσος. 1€ είναι λίγο λιγότερο από 1000 πέσος. Συνεχίζουμε μέχρι το ξενοδοχείο. Φτάνουμε. Η πόρτα είναι κλειστή και πληροφορεί ότι το ξενοδοχείο είναι πλήρες. Ευτυχώς έχουμε κάνει κράτηση.
Χτυπάμε το κουδούνι της πόρτας. Η κυρία που διαχειρίζεται το ξενοδοχείο μας ανοίγει. Το ξενοδοχείο μοιάζει λίγο με Μεξικάνική Χασιέντα με μία πολύ όμορφη εσωτερική αυλή, την οποία διαφεντεύει η Φωφώ. Η Φωφώ είναι η ασπρόμαυρη γάτα που ο Βασίλης της έδωσε αυτό το όνομα! Το δωμάτιο μας έχει επιτέλους ένα υποτυπώδες θερμαντικό μηχάνημα! Τακτοποιούμαστε, βάζουμε 1-2 πλυντήρια και βγαίνουμε έξω να αγοράσουμε κάρτες για το κινητό μας και μετά να φάμε για μεσημεριανό. Γυρίζουμε για μία μικρή σιέστα και στη συνέχεια πηγαίνουμε να παραλάβουμε το αγροτικό μας αυτοκίνητο Hilux Toyota, για να περιηγηθούμε αύριο στην ευρύτερη περιοχή! Ξυπνάμε το Βασίλη που θέλει λίγο ακόμα ύπνο και με το αυτοκίνητο οδηγούμε προς την κοιλάδα του θανάτου, μία περιοχή λίγο έξω από την πόλη, που οι σχηματισμοί των πετρωμάτων δημιουργούν ένα θέαμα που παραπέμπει στο όνομα αυτό. Φτάνουμε γρήγορα αλλά δυστυχώς είναι κλειστή η είσοδος. Μία ταμπέλα ενημερώνει ότι το αξιοθέατο αυτό παραμένει κλειστό.
Συνεχίζουμε με το αυτοκίνητο για το σημείο Likan- Antay, απ' όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει από ψηλά την κοιλάδα της Σελήνης. Παρκάρουμε. Το θέαμα είναι μοναδικό. Πραγματικά βλέποντας αυτό το σκηνικό νομίζουμε ότι είναι μία εικόνα από το φεγγάρι! Ο Βασίλης δεν χάνει την ευκαιρία και κατεβαίνει κάτω για να περπατήσει πάνω στην άμμο. Έχει ξετρελαθεί! Η Λίνα τον παρακολουθεί από ψηλά.
Γυρίζουμε προς την πόλη. Παρκάρουμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ του ξενοδοχείου μας και φυσικά βγαίνουμε στην Caracoles για βόλτα και ψώνια. Μέχρι αργά βολτάρουμε πάνω κάτω. Έχει πραγματικά πάρα πολύ κόσμο και η πόλη είναι πολύ ζωντανή! Δεν περιμέναμε ότι αυτή η μικρή πόλη μέσα στην έρημο θα ήταν τόσο δημοφιλής τουριστικά. Αυτό επηρεάζει βέβαια και τις τιμές οι οποίες είναι πολλαπλάσιες από την υπόλοιπη χώρα. Σίγουρα όμως θα μπορούσαμε να μείνουμε ακόμα μία μέρα εδώ αν είχαμε τη δυνατότητα.
Το βράδυ μαγειρεύουμε στην κοινόχρηστη κουζίνα του ξενοδοχείου μας, παρέα με τη Φωφώ. Αύριο θα γυρίσουμε την ευρύτερη περιοχή με το αυτοκίνητο. Κοιμόμαστε αρκετά κουρασμένοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου