Ημέρα 18η: Μαγική φύση και μπάνιο στα 4.400 μέτρα!

Σήμερα έχουμε μία μεγάλη μέρα. Θα επισκεφτούμε την περιοχή νότια της Σαλάρ ντε Ουγιούνι, μία περιοχή κοντά στα σύνορα με τη Χιλή, όπου βρίσκονται εθνικά πάρκα και τοπία πραγματικά συγκλονιστικά. Ο Καζιμίρο μας έχει προϊδεάσει από χθες για το τι πρόκειται να δούμε. Θα δούμε ηφαίστεια, λίμνες, ιδαίτερα πετρώματα, τοπία μοναδικά, αλλά και λάμα, βικούνια, φλαμίνγκο και λαγούς που ζουν σε αυτήν την αφιλόξενη περιοχή με πάνω από 4.000 μέτρα υψόμετρο. Στις 7:00 είμαστε έτοιμοι για το πρωϊνό. Έχουμε κρυώσει αρκετά και αυτό το βράδυ... Ο Κωστής δείχνει να έχει κρυώσει από όλες αυτές τις κρύες νύχτες που έχουμε περάσει. Παρόλα αυτα δεν δείχνει να είναι κάτι ανησυχητικό. Λίγη παρακεταμόλη κάνει τη δουλειά της. Γύρω στις 7:45 έχουμε φορτώσει τα σακίδια μας στο αυτοκίνητο και φεύγουμε!

Πρώτη στάση είναι το San Juan, τελευταίο χωριό που θα συναντήσουμε σε αυτήν την περιοχή. Ο οδηγός μας σταματάει μπροστά σε ένα παντοπωλείο και αγοράζουμε μπύρα από φύλλα κόκας και μπύρα από κάκτο. Θα τις δοκιμάσουμε το βράδυ, αφού δεν μπορούμε να περάσουμε κανένα τρόφιμο της Βολιβίας στη Χιλή. Η Λίνα κάνει μία βόλτα στο χωριό και βρίσκει ένα καταπληκτικό γήπεδο ποδοσφαίρου, εδώ σε αυτό το εντελώς απομονωμένο χωριό!

Συνεχίζουμε για το ενεργό ηφαίστειο Ollague. Η περιοχή εδώ είναι γεμάτη ηφαίστεια, τα περισσότερα από αυτά είναι ανενεργά. Το τοπίο είναι φανταστικό! Σταματάμε δίπλα σε μία σιδηροδρομική γραμμή, απ' όπου περνάνε τα τρένα με ορυκτά προς τη Χιλή. Τραβάμε φωτογραφίες και θαυμάζουμε το τοπίο.

Ο δρόμος συνεχίζει προς τα σύνορα με τη Χιλή. Το ηφαίστειο Ollague ανήκει το μισό στη Βολιβία και το μισό στη Χιλή. Φτάνουμε μέχρι τον συνοριακό σταθμό και στρίβουμε πριν από αυτόν με πορεία προς το ηφαίστειο. Οδηγούμαστε σε ένα παρατηρητήριο, απ' όπου θαυμάζουμε το ηφαίστειο.

Συνεχίζουμε προς τις 4 λίμνες. Δρόμος φυσικά δεν υπάρχει. Μας κάνει μεγάλη εντύπωση πως βρίσκει το δρόμο ο οδηγός. Πρώτη βρίσκουμε τη λίμνη Canapa. Το λευκό της λίμνης είναι αλάτι, βόρακας και θείο. Μερικά ροζ φλαμίγκο κολυμπούνε μέσα. Σταματάμε και φωτογραφίζουμε. Ο οδηγός μας υπόσχεται ότι στην επόμενη λίμνη θα δούμε πιο πολλά αλλά και από πιο κοντά φλαμίνγκο. 

Πράγματι στην επόμενη λίμνη Hedlonda επιβεβαιώνεται. Φωτογραφίζουμε και χαζεύουμε τα ροζ φλαμίνγκο, τα οποία όλη την ώρα βουτάνε το κεφάλι τους και τρώνε το πλανγκτον της λίμνης. Περπατάμε μέχρι τις εγκαταστάσεις ενός ξενοδοχείου, όπου ο Καζιμίρο μας έχει ετοιμάσει μεσημεριανό. Καθόμαστε και τρώμε, ενώ έρχονται και κάθονται δίπλα μας οι Γερμανοί που γνωρίσαμε χθες στο ξενοδοχείο. 

Στην επόμενη λίμνη Chiar Kota μας κάνει εντύπωση ότι δεν έχει ούτε ένα φλαμίνγκο. Ο οδηγός μας εξηγεί ότι συμβαίνει αυτό γιατί στη λίμνη αυτή υπάρχουν κάποιες τοξικές ουσίες, μάλλον αρσενικό. Στην τέταρτη λίμνη Honda σταματάμε και την φωτογραφίζουμε από ψηλά.

Συνεχίζουμε και σταματάμε σε μία περιοχή που ζουν αρκετά ζώα που μοιάζουν με λαγούς. Μυστήρια πράσινα φυτά φύονται πάνω στους βράχους. Βλέπουμε τους λαγούς να πηδάνε πάνω στους βράχους, ενώ πλησιάζουν όταν τους προσφέρεις κάτι. Ο Βσσίλης καταφέρνει και προσφέρει μία φέτα μήλου σε έναν από αυτούς, ο οποίος την παίρνει και απομακρύνεται ώστε να τη φάει σε πιο ασφαλές μέρος. 

Επόμενη στάση είναι ένας ιδιαίτερος πέτρινος σχηματισμός, ο Arbol de Piedra, ο οποίος δημιουργήθηκε από τον αέρα και το νερό της βροχής. 

Η διαδρομή συνεχίζει για την χρωματιστή λίμνη (Laguna Colorada). Πριν από αυτή σταματάμε σε έναν σταθμό ελέγχου του εθνικού πάρκου που βρισκόμαστε και πληρώνουμε από 150ΒΟΒ (22€), το άτομο, για να μπορούμε να περιηγούμαστε μέσα σ' αυτό για 2 μέρες,  σήμερα και αύριο. Η χρωματιστή λίμνη έχει αυτό το χρώμα λόγω των μικροοργανισμών που υπάρχουν εδώ, οι οποίοι αντιδρούν με το φως και δημιουργούν αυτούς τους χρωματικούς συνδυασμούς. Είμαστε τυχεροί γιατί βλέπουμε στη λίμνη λάμα. Ο Βασίλης φυσικά κατεβαίνει πρώτος προς τα εκεί. Μία κυρία πλένει τα ρούχα της στο ζεστό νερό που πηγάζει από το βουνό και χύνεται στη λίμνη. Βγάζουμε φωτογραφίες και χαζεύουμε αυτά τα εντυπωσιακά ζώα από κοντά.

Επόμενη στάση τα γκέιζερ. Ο οδηγός μας προειδοποιεί να προσέχουμε. Πριν από λίγο καιρό 2 Κινέζοι τουρίστες σκοτώθηκαν εδώ. Τα γκέιζερ βγάζουν πυκνούς καπνούς μέσα από τη γη, η γη που πατάμε νοιώθουμε να κινείται, ενώ υπάρχουν τρύπες, όπου κοχλάζει ένα είδος λάβας. Μυρίζει θειάφι. Φωτογραφίζουμε και φεύγουμε για την τελευταία στάση σήμερα, το πανδοχείο που θα κοιμηθούμε.

Το πανδοχείο βρίσκεται μπροστά στη λίμνη Chalviri, σε ένα σημείο όπου υπάρχουν θερμές πηγές. Μάλιστα στο σημείο αυτό έχουν δημιουργήσει εγκαταστάσεις και μπορεί κάποιος να κάνει το μπάνιο του, σε υπαίθριες πισίνες, όπου το νερό έχει 38 βαθμούς θερμοκρασία. Φτάνουμε, τακτοποιούμαστε στο δωμάτιο μας, το οποίο είναι τρίκλινο, με κοινόχρηστη τουαλέτα και ο Κωστής με το Βασίλη φεύγουν κατευθείαν για βουτιά στην υπαίθρια πισίνα. Είναι πραγματικά μοναδικό να κάνεις υπαίθριο ζεστό μπάνιο όταν έξω η θερμοκρασία είναι γύρω στο μηδέν και να έχεις αυτήν την εντυπωσιακή θέα της λίμνης και των βουνών γύρω της.

Το βραδινό είναι στις 19:30. Ρεύμα για να φορτίσουμε τις συσκευές μας θα έχουμε για καμιά ώρα και δεν υπάρχει φυσικά internet. Το δείπνο έχει μακαρόνια. Τρώμε και κουβεντιάζουμε με το ζευγάρι από τη Βραζιλία, ενώ όταν αποχωρούν για ύπνο, πιάνουμε κουβέντα με τον Καζιμίρο, ο οποίος μοιράζεται μαζί μας το κρασί. Πριν τον ύπνο η Λίνα με το Βασίλη κοιτούν τα αστέρια, που από εδώ φαίνονται πιο ζωντανά! Κοιμόμαστε τυλιγμένοι με το sleeping bag και τρεις κουβέρτες από πάνω. Αύριο θα μπούμε στη Χιλή!