Ημέρα 2η: Το Κόσοβο δεν είναι πια Βαλκάνια!

Σήμερα η ώρα έχει αλλάξει. Έχουμε πάει μία ώρα πίσω. Σε συνδυασμό ότι το Κόσοβο είναι ακόμα μία ώρα πίσω σε σχέση με την Ελλάδα, έχουμε πολύ χρόνο το πρωί να ξυπνήσουμε και να ξεκινήαουμε το ταξίδι μας προς την Πρίστινα. Με την άνεση μας ετοιμαζόμαστε και γύρω στις 8:00 αφήνουμε το πολύ ωραίο σπίτι που μας φιλοξένησε. Ο δρόμος συνεχίζει να είναι πολύ καλός. Κάνουμε μία μικρή παράκαμψη στο Πέτροβετς για να βρούμε ένα αρτοποιείο, αλλά δυστυχώς παρόλο που είχαμε την πληροφορία ότι είναι ανοιχτό το βρίσκουμε κλειστό. Συνεχίζουμε. Παρακάμπτουμε τα Σκόπια μέσω του Α2 και παίρνουμε τον Ε65 με κατεύθυνση το συνοριακό σταθμό Blace. Φτάνουμε. Δεν υπάρχουν πολλά αυτοκίνητα, έτσι πολύ γρήγορα περνάμε στην πλευρά του Κοσόβου. Κι εδώ περνάμε γρήγορα, αφού πρώτα πληρώνουμε 10€ για να ασφαλίσουμε το αυτοκίνητο για 15 μέρες, που είναι και η ελάχιστη διάρκεια. Εδώ στο Κόσοβο δεν ισχύει η πράσινη κάρτα. 

Μόλις μπαίνουμε βλέπουμε αρκετά μαγαζιά, όπως και ένα αρτοποιείο. Σταματάμε και ό,τι αγοράζουμε είναι αρκετά φθηνό! Χορτάτοι συνεχίζουμε. Η πρώτη μας εντύπωση στο δρόμο για το Κόσοβο είναι πολύ θετική. 

Οδηγούμε σε έναν εξαιρετικό αυτοκινητόδρομο, ενώ τα χωριά που βλέπουμε δεξιά και αριστερά μας είναι πολύ περιποιημένα.  

Γρήγορα φτάνουμε στην πρωτεύουσα Πρίστινα. Δεν πιστεύουμε στα μάτια μας. Στο μυαλό μας είχαμε μία πολύ λανθασμένη εικόνα... Γύρω μας βλέπουμε μία καινούργια μοντέρνα πόλη. Απίθανο! Ψηλά κτίρια, μοντέρνες κατασκευές και μεγάλη ανοικοδόμηση. Περνάμε μπροστά από το τεράστιο Albi Mall, που είναι ανοιχτό και μάλλον θα το επισκεφτούμε φεύγοντας από την πόλη. Συνεχίζουμε προς το κέντρο. Τα αυτοκίνητα που βλέπουμε είναι όλα καινούργια. Βρίσκουμε ένα βολικό πάρκινγκ, με χρέωση 1€ την ώρα, ακριβώς στο κέντρο. 

Αφήνουμε το αυτοκίνητο και περνάμε απέναντι στον πιο κεντρικό πεζόδρομο της πόλης τη λεωφόρο Nënë Tereza. Στη διάβαση των πεζών τα αυτοκίνητα φυσικά σταματάνε να περάσουμε! Αρκετά μαγαζιά είναι ανοιχτά και πολύς κόσμος βολτάρει ή πίνει τον καφέ του απολαμβάνοντας την Κυριακάτικη λιακάδα. 

Παρατηρούμε τα χαρακτηριστικά  των ανθρώπων εδώ που μας φαίνονται διαφορετικά. Λίγο πιο κάτω βλέπουμε σε ένα κτίριο γραμμένο με μεγάλα γράμματα το FREE UKRAINE, που δείχνει ότι η χώρα έχει αφήσει το παρελθόν και έχει στρίψει για τα καλά προς τη Δύση.

Συνεχίζουμε μέχρι το τέλος του πεζόδρομου. Βρίσκουμε την πολυφωτογραφημένη βιβλιοθήκη, με την περίεργη αρχιτεκτονική. Διαβάζουμε ότι ανήκει στο αρχιτεκτονικό κίνημα του μπρουταλισμού, το οποίο χαρακτηρίζεται από έντονη γραμμικότητα, ξεκάθαρα σχήματα, εμφανή υλικά και εκτεταμένη χρήση του σκυροδέματος. Είναι πραγματικά πολύ εντυπωσιακό κτίριο. Φωτογραφίζουμε απ' έξω αφού σήμερα είναι κλειστά. 

Απέναντι βρίσκεται ο επίσης πολύ εντυπωσιακός Καθεδρικός Ναός της Αγίας Μητέρας Τερέζας που χτίστηκε το 2007. Μπαίνουμε μέσα, όπου υπάρχει λειτουργία. Καθόμαστε και παρακολουθούμε για λίγο. 

Επιστρέφουμε προς τα πίσω και αναζητούμε το περίφημο New Born, ένα τυπογραφικό γλυπτό, που παρουσιάστηκε το 2008, ημέρα κατά την οποία το Κοσσυφοπέδιο κήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Σερβία. Φτάνουμε και φωτογραφίζουμε. Η εικόνα της πόλης συνεχίζει να μας εκπλήσει. Αποφασίζουμε να γυρίσουμε στον πεζόδρομο για έναν καφέ. Καθόμαστε σε ένα από τα κεντρικά που είδαμε και προσέξαμε, όταν κατηφορίζαμε. Για μία μπύρα και δύο καπουτσίνο πληρώνουμε 5,50€. 

Αφού ξεκουραζόμαστε αρκετά γυρίζουμε προς το αυτοκίνητο. Έχουν περάσει λιγότερο από 2 ώρες, έτσι πληρώνουμε 2€ στον ευγενικό υπάλληλο. Μέχρι στιγμής πραγματικά νοιώθουμε ότι είμαστε ασφαλείς και ευπρόσδεκτοι σε αυτήν τη χώρα. Οδηγούμε μέχρι την παλιά αγορά. Παρκάρουμε και φτάνουμε εκεί. Δυστυχώς είναι πολύ αργά. Σχεδόν όλα τα μαγαζάκια έχουν κλείσει... Δεν πειράζει. 

Γυρίζουμε στο αυτοκίνητο και οδηγούμε μέχρι το προηγούμενο πάρκινγκ. Στον πεζόδρομο είχαμε βρει ένα καλό εστιατόριο, το Shaban Grill House. Πηγαίνουμε εκεί. Παραγγέλνουμε κρεατικά και σαλάτες. Το φαγητό είναι καλό, όχι όμως κάτι ιδιαίτερο. Τρώμε αρκετά και στο τέλος πληρώνουμε 22€ για τους τρεις μας. 

Γυρίζουμε στο αυτοκίνητο και αποφασίζουμε να οδηγήσουμε μέχρι το Albi Mall που είδαμε το πρωί που ερχόμασταν. Η κίνηση είναι πολύ μεγάλη για Κυριακή. Φτάνουμε. Εδώ γίνεται χαμός από κόσμο. Το υπόγειο πάρκινγκ του τεράστιου αυτού mall έχει μόνο 22 θέσεις ελεύθερες! Μπαίνουμε και βρίσκουμε ευτυχώς κάπου να παρκάρουμε. 

Για κανά δυο ώρες γυρίζουμε στο μοντέρνο και γεμάτο κόσμο εμπορικό. Οι τιμές που βλέπουμε στα προϊόντα δεν είναι τόσο πολύ φθηνές, βρίσκουμε όμως αρκετές προσφορές. Στο τέλος καταλήγουμε όλοι στο υπόγειο σούπερ μάρκετ, όπου αγοράζουμε μερικά πραγματάκια. Πάντα τα σούπερ μάρκετ είναι ένα από τα αξιοθέατα μας. 

Ο ήλιος δύει και μπαίνουμε στο αυτοκίνητο μας για να φύγουμε από την πόλη. Επόμενος προορισμός είναι το Peje, μιάμιση ώρα οδήγηση από εδώ. Βγαίνουμε σιγά σιγά από την πόλη. Ο δρόμος συνεχίζει να είναι αυτοκινητόδρομος, ενώ υπάρχει πολύ μεγάλη κίνηση. Μας κάνουν εντύπωση τα πάρα πολλά ξενοδοχεία που συναντάμε, μέχρι να αφήσουμε αρκετά την πρωτεύουσα πίσω μας. Ποιοι να είναι άραγε οι πελάτες αυτών; Από την άλλη κατεύθυνση του δρόμου έχει τρελή κίνηση. Οι πρωτεουσιάνοι γυρίζουν μετά την Σαββατοκύριακο στην πόλη τους. Άραγε από που; Οδηγούμε προς τα βουνά, που είναι αρκετά τουριστικά, όμως τόσο πολλά αυτοκίνητα δεν δικαιολογούνται... Γύρω μας τα χωριά είναι μοντέρνα, τακτοποιημένα και καθαρά, με καινούργια σπίτια. Πουθενά η μιζέρια των Βαλκανίων... Όλη η χώρα είναι καινούργια! Η χώρα έχει ήδη φτάσει στην Ευρώπη.

Έχει νυχτώσει και μπαίνουμε στο Peje. Οδηγούμε μέχρι την πανσιόν μας. Παρκάρουμε λίγα μέτρα πιο πίσω, ξεφορτώνουμε και μπαίνουμε μέσα. Είναι άδειο. Στο σαλόνι υπάρχουν στους τοίχους ορειβατικά εργαλεία, σανίδες και πέδιλα για σκι και χάρτες της περιοχής. Κάποια στιγμή εμφανίζεται ένα παλικάρι που είναι ο αδερφός της ιδιοκτήτριας. Μας οδηγεί στο συμπαθητικό δωμάτιο μας. 

Αφήνουμε τα πράγματα και αμέσως βγαίνουμε να εξερευνήσουμε την πόλη. Είμαστε 5΄-10' με τα πόδια μακριά από το κέντρο. Ο ιμάμης ακούγεται δυνατά στη βραδινή προσευχή. Φτάνουμε στο κέντρο, που είναι επίσης πολύ όμορφο και καθαρό. Περπατάμε μέχρι την πολύ γνωστή λαϊκή αγορά, με τα μικρά μαγαζάκια. Δυστυχώς είναι κλειστή... 

Ευτυχώς τα αναμένα φωτάκια της μας δίνουν τη δυνατότητα να βγάλουμε μερικές ωραίες φωτογραφίες. Γυρίζουμε προς τα πίσω. 

Χαζεύουμε τα μαγαζιά και ψάχνουμε να βρούμε να πιούμε μία μπύρα.

Καθόμαστε στο Nona, ένα συμπαθητικό καφέ μπαρ που βρίσκουμε στο δρόμο μας. Παίρνουμε μπύρες, ενώ η Λίνα διαλέγει να πιει μαργαρίτες. Το μαγαζί έχει και φαγητό, έτσι παίρνουμε και 2 πιάτα για να συνοδέψουμε το ποτό μας. Έχει ωραία μουσική και περνάμε πολύ ωραία! 

Αργότερα και όταν έχουμε πιει και φάει αρκετά φεύγουμε για μία τελευταία βόλτα στην πόλη. Η ώρα είναι 20:00 και είμαστε ήδη έτοιμοι για ύπνο! Πριν τις 21:00 γυρίζουμε στο δωμάτιο μας. Η μέρα σήμερα ήταν μεγάλη, είδαμε πολλά πράγματα και περπατήσαμε αρκετά. Χαζεύουμε όλοι μας τα κινητά μας και πέφτουμε για ύπνο. Αύριο έχουμε να δούμε και να κάνουμε πολλά πράγματα.