Ημέρα 3η: Πρώτη μέρα στην Κοπεγχάγη

Σήμερα ξυπνάμε πολύ νωρίς. Ευτυχώς έχουμε ετοιμάσει από το βράδυ τα περισσότερα πράγματα. Γύρω στις 5:15 αφήνουμε το σπίτι, μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και οδηγούμε μέχρι το πάρκινγκ που θα αφήσουμε το αυτοκίνητο. Είναι μόνο 15 λεπτά μακριά. Φτάνουμε και πολύ γρήγορα με βανάκι φτάνουμε στο αεροδρόμιο. Είμαστε λίγο δυσκίνητοι με τόσες βαλίτσες, όμως τα καταφέρνουμε. Ευτυχώς η Aegean έχει διαφορετικά γκισέ παράδοσης των αποσκευών για όσους έχουν κάνει μόνοι τους check-in. Έτσι δεν περιμένουμε σχεδόν καθόλου. Παραδίδουμε τις βαλίτσες μας που είναι ευτυχώς όλες σε επιτρεπτά όρια βάρους και περνάμε τους ελέγχους για να φτάσουμε μέχρι την πύλη αναχώρησης. Η πτήση μας παρόλο που είναι προγραμματισμένη για τις 7:45 αναχωρεί τελικά με αρκετή καθυστέρηση στις 8:30. Καθόμαστε στην προτελευταία σειρά. Αυτό έχει το καλό του, αφού σύμφωνα με μελέτες, σε περίπτωση ατυχήματος οι θέσεις στις  πίσω θέσεις του αεροπλάνου έχουν ποσοστό επιβίωσης 69%, ενώ οι μπροστινές μόνο 49%. Το αρνητικό βέβαια είναι ότι το φαγητό που μας έχει σπάσει τα ρουθούνια έρχεται στο τέλος σ' εμάς... Δεν είναι βέβαια και κάτι σπουδαίο, όμως το καταφέρνουμε όλο. Τελικά ο πιλότος το πατάει και φτάνουμε στην Κοπεγχάγη με μόνο 5 λεπτά καθυστέρηση, έτσι στις 10:15, τοπική ώρα, προσγειωνόμαστε στο αεροδρόμιο CPH. 

Παραλαμβάνουμε τις βαλίτσες μας και με το μετρό φτάνουμε κοντά στο σπίτι που θα μείνουμε. Έχουμε αγοράσει μία κάρτα απεριορίστων διαδρομών για 72 ώρες, με 30€ ο καθένας, που είναι πολύ βολική. Μένουμε σε ένα δωμάτιο που μας έχει παραχωρήσει η Άννα. Ευτυχώς μας ενημέρωσε ότι θα είναι διαθέσιμο  από τις 11:30. Εμείς φτάνουμε ακριβώς. Το σπίτι είναι μικρό, με κοινόχρηστο μπάνιο, είναι όμως κουκλίστικο. Η Άννα λείπει, ενώ υπάρχουν οδηγίες για όλα. Τακτοποιούμε τα πράγματα μας και στις 12:00 παίρνουμε το λεωφορείο 5C για το κέντρο. Πρώτη μας στάση είναι το ανταλλακτήριο χρημάτων δίπλα στο Tivoli. Ο καιρός είναι συννεφιασμένος, ενώ η θερμοκρασία είναι γύρω στους 20 βαθμούς. Φτάνουμε, αλλάζουμε 800€ σε κορώνες (1€=7,4 DKK) και ξεκινάμε την περιήγηση μας στην πόλη. Περπατάμε μέχρι το Δημαρχείο. Από την πλατεία του Δημαρχείου ξεκινάει ο πεζόδρομος Strøget, ο πιο διάσημος δρόμος της πόλης, με τα εμπορικά καταστήματα. Ξεκινάμε να τον περπατάμε. 

Έχει πολύ κόσμο, ενώ αρχίζουμε να βλέπουμε και αρκετά μαγαζάκια και καντίνες που πουλάνε φαγητό. Το πρωϊνό μας δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο, έτσι δοκιμάζουμε το πρώτο hot dog σε καντίνα. Δεν είναι καθόλου φθηνό, κοστίζει 10€ το ένα, είναι όμως πεντανόστιμο. Δεν προλαβαίνουμε να το τελειώσουμε και ξεκινάει μία απότομη βροχή. Ίσα που προλαβαίνουμε να ανοίξουμε τις ομπρέλες μας, αφού είναι πολύ έντονη. Διαρκεί 10 λεπτά και σταματάει. Ευτυχώς είμαστε προετοιμασμένοι! Συνεχίζουμε τη βόλτα μας. Περπατάμε χαζεύοντας τις βιτρίνες και τον κόσμο γύρω μας. Η αισθητική μας εντυπωσιάζει, μοντέρνα, κομψή και γεμάτη ενδιαφέρον. Φτάνουμε στο Rundetaarn, έναν πύργο που μπορείς να ανεβείς και να θαυμάσεις την πόλη από ψηλά. Εμείς προτιμούμε να φάμε ένα ακόμα hot dog από την καντίνα που υπάρχει δίπλα. Επόμενη στάση η σκεπαστή αγορά TorvehallerneKBH, η οποία είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Εδώ υπάρχουν πάγκοι που πουλάνε διάφορα προϊόντα αλλά και μαγαζάκια που πουλάνε φαγητό. Οι τιμές είναι αλμυρές, όμως η αισθητική και η καθαριότητα μας κάνουν κι εδώ εντύπωση. 

Έχουμε περπατήσει αρκετά και χρειαζόμαστε επειγόντως καφέ και ξεκούραση. Βρίσκουμε ένα Espresso House, από τα πολλά που υπάρχουν στην πόλη. Δυστυχώς ο καφές είναι απογοητευτικός, αφού έχουμε καλομάθει από τον καφέ στη Λάρισα, όμως παίρνουμε τις απαραίτητες δυνάμεις για να συνεχίσουμε. Περπατάμε μέχρι το Nyhavn, το πιο φωτογραφημένο μέρος της πόλης. Είναι ένας πεζόδρομος με πολύχρωμα σπίτια του 17ου και 18ου αιώνα, με γραφικές προσόψεις, ενώ ιστορικά ξύλινα πλοία είναι δεμένα στο κανάλι. Το σκηνικό συμπληρώνουν πολλά καφέ και εστιατόρια. Βγάζουμε τις απαραίτητες φωτογραφίες, ενώ χαζεύουμε και τον κόσμο που προσπαθεί να κάνει το ίδιο με μας. Φυσικά ούτε λόγος να καθίσουμε εδώ. Συνεχίζουμε τη βόλτα μας δίπλα στα κανάλια. Βλέπουμε αρκετά καραβάκια που είναι δεμένα και λειτουργούν ως μικρά μπαρ. Ένα ποτήρι κρασί εδώ έχει 10€. Εμείς προχωράμε και βρίσκουμε μία ξύλινη αποβάθρα που μπορεί να καθίσει κάποιος και να χαζεύει το κανάλι. Εμείς βρίσκουμε ευκαιρία να ξαπλώσουμε στα ξύλινα σανίδια και να κοιμηθούμε λιγάκι. Έχουμε ψοφήσει... Για καμιά ώρα αράζουμε εδώ. Βλέπουμε και μερικούς με τα καγιάκ της Green Kayak να περνάνε μπροστά μας. Αυτό είναι κάτι που κάνουμε και εμείς την τελευταία μέρα που θα είμαστε στην πόλη. 

Συνεχίζουμε τη βόλτα μας πάντα δίπλα σε κανάλια. Φτάνουμε στο Christiansborg Palace το οποίο στεγάζει και τα τρία εξουσιαστικά όργανα της Δανίας, το Κοινοβούλιο, το Γραφείο του Πρωθυπουργού και το Ανώτατο Δικαστήριο. Απέναντι βρίσκεται το κτίριο που γεννήθηκε ο πολύ σημαντικός Νομπελίστας Φυσικός Niels Bohr, ο οποίος στις αρχές του 20ου αιώνα ανέπτυξε τη θεωρία της Κβαντικής Μηχανικής. Ο Niels Bohr και ο Albert Einstein είχαν μια από τις πιο διάσημες «φιλικές κόντρες» στην ιστορία της επιστήμης. Ο Einstein προσπαθούσε συνεχώς να βρει «τρύπες» στην κβαντική θεωρία του Bohr, αφού δεν πίστευε στην τυχαιότητα της κβαντικής μηχανικής και κάποια στιγμή είπε την περίφημη φράση:«Ο Θεός δεν παίζει ζάρια», με την έννοια ότι η φύση δεν μπορεί να είναι τόσο απρόβλεπτη. Ο Bohr τότε του απάντησε: «Σταμάτα να λες στον Θεό τι να κάνει με τα ζάρια του». Παρόλο που διαφωνούσαν έντονα, οι δυο τους συχνά έκαναν βόλτες μαζί και μιλούσαν για… μπύρες και ποδόσφαιρο, σαν δύο παλιοί φίλοι. 

Συνεχίζουμε τη βόλτα μας. Στις 18:00 έχουμε κλείσει ραντεβού με το Δήμο, έναν Έλληνα που μένει εδώ και γνωριστήκαμε μέσα από την ανάρτηση που κάναμε στο Facebook. Επικοινώνησε μαζί μας και κλείσαμε ραντεβού για καφεδάκι. Φτάνουμε στο καφέ Coffee Collective Bernikow στην ώρα μας και παραγγέλνουμε. Μετά από λίγη ώρα έρχεται. Ο Δήμος είναι γύρω στα 60 και ζει εδώ τα τελευταία 38 χρόνια. Είναι πλέον συνταξιούχος και ζει όπως μας λέει σε μία πόλη με πολύ σεβασμό στον άνθρωπο. Έχει ενδιαφέρον ότι ακόμα εργάζεται κάποιες ώρες αφού το κράτος θεωρεί ότι μπορεί  με την εμπειρία του να δώσει και άλλα ακόμα. Έχει ταξιδέψει σε καμιά 150αριά χώρες και η κουβέντα μας για πάνω από 3 ώρες περιστρέφεται γύρω από τα ταξίδια, τη Λάρισα που έζησε ως έφηβος, την πολιτική και τη θρησκεία. Η ώρα περνάει πολύ ευχάριστα και όταν πια περνάει η ώρα για να γυρίσουμε, τον αποχαιρετούμε και δίνουμε ένα ραντεβού μάλλον την Τετάρτη για να ξαναβρεθούμε. Γυρίζουμε με το λεωφορείο 5C στο σπίτι μας. Μαγειρεύουμε κάτι γρήγορα που είχαμε προετοιμάσει και πέφτουμε  πολύ κουρασμένοι για ύπνο. Φωτογραφίζουμε τα σπίτια απέναντι τη νύχτα, στο συγκρότημα που μένουμε. Αύριο έχουμε μία μεγάλη μέρα στην Κοπεγχάγη, με πολλά πράγματα να δούμε και να κάνουμε.