Ημέρα 1η: Αθήνα - Ντόχα

Ξυπνάμε νωρίς μέσα στη δροσιά του Αγίου Στεφάνου, στους φίλους μας Θέμη και Αφροδίτη, που μας φιλοξενούν.  Τα παιδιά μας ετοιμάζουν σπουδαίο πρωϊνό και ο Θέμης προθυμοποιείται και μας πηγαίνει μέχρι το αεροδρόμιο. Κάνουμε check-in και αποχαιρετάμε τα σακίδια μας που θα τα ξαναδούμε στην Σιγκαπούρη.

Το αεροπλάνο φεύγει κανονικά στις 14:00 και αφού απογειώνεται αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι φεύγουμε για διακοπές. Τα παιδιά παίζουν με τις οθόνες που έχουν μπροστά τους, οι οποίες δείχνουν ταινίες, μπορείς να ακούσεις μουσική, ή ότι άλλο θέλεις για να περάσεις την ώρα σου. Η πτήση μέχρι τη Ντόχα διαρκεί 4 ώρες,ενώ θα έχουμε 8 ώρες αναμονή εκεί μέχρι να φύγουμε για τη Σιγκαπούρη.

Φτάνουμε, και απο πάνω η Ντόχα δεν μοιάζει καθόλου με την Γερμανία! Γύρω από την πόλη βλέπεις παντού άμμο. Προσγειωνόμαστε, κάνουμε έλεγχο διαβατηρίων, και πληρώνουμε 20€ το άτομο για βίζα (υποχρεωτικά πληρώνουμε με κάρτα). Εντύπωση μας κάνει ότι δίπλα σε όλες τις τουαλέτες του αεροδρομίου, υπάρχουν δωμάτια προσευχής μουσουλμάνων. Την ώρα που περνάμε δίπλα από μία, ένας μουσουλμάνος ιμάμης ψέλνει με δυνατή στεντόρεια φωνή. Βγαίνουμε έξω από το αεροδρόμιο!

Ζέστη πολύ αλλά χωρίς υγρασία. Φυσάει λίβας. Σαν τη  Λάρισα τον Ιούλιο! Παίρνουμε ένα ταξί και με 6€ πηγαίνουμε στην αγορά (souk) Waqif. Στο δρόμο ακριβά αυτοκίνητα και κίνηση. Φτάνουμε στην αγορά, η οποία μοιάζει με παραμύθι. Στενά σοκάκια και μικρά μαγαζάκια, ενώ οι περισσότεροι άνδρες φοράνε λευκές κελεμπίες και οι γυναίκες μαύρες. Συναντάμε πολλά καφέ όπου ο κόσμος (τουρίστες και ντόπιοι) καπνίζει χαρούμενος ναργιλέ.

Αγοράζουμε παγωτά από ένα μαγαζί και μας κάνει εντύπωση που ο υπάλληλος δεν απευθύνεται παρά μόνο στον Κωστή. Σαν να μην υπάρχει η Λίνα που παραγγέλνει! Κάνουμε βόλτες μέσα στην αγορά και αποφασίζουμε να πάμε στο δροσερό εμπορικό κέντρο (City Center Doha). Παίρνουμε ταξί και μπαίνουμε στην περιοχή του εμπορικού κέντρου, η οποία είναι γεμάτη ουρανοξύστες. Εντυπωσιακή περιοχή! Αισθανόμαστε σαν να είμαστε σε ταινία επιστημονικής φαντασίας!

Το εμπορικό κέντρο που μπαίνουμε είναι τεράστιο. Έχει πίστα πατινάζ, ατελείωτα μαγαζιά, φαγητό, σινεμά και άλλες δραστηριότητες. Για 2 ώρες γυρνάμε μέσα και χαζεύουμε. Τρώμε εκεί και κουρασμένοι όπως είμαστε γυρνάμε στο αεροδρόμιο. Εκεί βρίσκουμε έναν ωραίο παιδότοπο, όπου καθόμαστε, μιλάμε με φίλους στο Skype και βλέπουμε τα παιδιά μας να τρέχουν πάνω κάτω. Στις 02:15 το πρωί (δηλαδή σε 4 ώρες πετάμε για την Σιγκαπούρη) και πρέπει να κοιμηθούμε στο αεροπλάνο, ώστε να έχουμε κουράγιο αύριο.