Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Ημέρα 7η: Πάρκο νερών και θέα πάνω από την πόλη

Σήμερα το πρόγραμμα έχει Sunway Lagoon, το οποίο είναι ένα θεματικό πάρκο με πισίνες, νερά και πολλά άλλα. Τα παιδιά έχουν μέρες που το περιμένουν. Ξυπνάμε νωρίς, όμως έξω ρίχνει καταρρακτώδη βροχή! Δεν απογοητευόμαστε. Συνήθως η κάθε βροχή δεν κρατάει πολύ. Τρώμε πρωϊνό και καθόμαστε στο δωμάτιο και περιμένουμε.

Το πάρκο ανοίγει στις 11:00, ενώ βρίσκεται γύρω στα 11 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης. Στις 11 παρά 11 η βροχή σταματάει. Τυχαίο; δε νομίζω!

Καλούμε ένα ταξί και σε 30' είμαστε μπροστά στο πάρκο. Πληρώνουμε 27MYR (7€). Επιλέξαμε τη σημερινή μέρα, ώστε να μην έχει τόσο πολύ κόσμο. Πράγματι μπαίνουμε γρήγορα. Το πάρκο αποτελείται από 5 ενότητες. Εμείς αγοράζουμε εισιτήρια για τις 3 (στις οποίες περιλαμβάνονται φυσικά οι πισίνες). Στα χέρια μας φοράμε όλοι ειδικά ρολόγια, τα οποία έχουν αποθηκευμένη την πληροφορία του τι πληρώσαμε, ενώ παράλληλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως πορτοφόλια, πληρώνοντας και φορτώνοντας ένα ποσό στο ρολόι, ποσό το οποίο μπορείς να ξοδέψεις στα διάφορα μαγαζιά του πάρκου.

Τα μάτια των παιδιών λάμπουν! Θέλουν να πάνε σε όλα! Ξεκινάμε με έναν περίπατο σε ένα μικρό ζωολογικό πάρκο, όπου πολλά από τα ζώα κυκλοφορούν ελεύθερα ανάμεσα μας. Στα παιδιά αρέσει η βόλτα αυτή, περιμένουν όμως τις πισίνες. Επιτέλους βλέπουμε τις πρώτες! Χαμός! Όλοι μας ξεντυνόμαστε και μένουμε με τα μαγιό. Αποθηκεύουμε τις τσάντες μας σε ειδικά ντουλαπάκια και βουρ για τις πισίνες!

Μας κάνει εντύπωση ότι εκτός από τις μικρά κορίτσια και τις γυναίκες από τη Δύση, όλες οι άλλες γυναίκες φορούν μαύρα ρούχα που καλύπτουν όλο το σώμα, πολλές από αυτές μαντήλα, και μπαίνουν έτσι μέσα στο νερό. Σε όλους τους χώρους υπάρχουν ναυαγοσώστες και άνθρωποι που ελέγχουν για τη σωστή χρήση του πάρκου, ενώ ενημερωτικές ταμπέλες σε ενημερώνουν για κάθε τι.


Τα παιδιά μας βρίσκονται στον παράδεισο! Παίζουν σε ένα συγκρότημα με νεροτσουλήθρες, κανόνια νερού, γέφυρες και ντουζιέρες. Πιο δίπλα έχει μία μικρή πισίνα. Μπαίνουμε και εκεί. Συνεχίζουμε στην πισίνα με τα κύματα, όπου υπάρχει ένας μηχανισμός που τα δημιουργεί. Ένα μεγάλο βαρέλι γεμίζει κάθε τόσο νερό και καταβρέχει το πλήθος που μαζεύεται από κάτω του. Πηγαίνουμε και εμείς φυσικά!

Πιο πέρα είναι η παραλία. Εκεί έχουν αδειάσει τόνους άμμου και έχουν φτιάξει μία παραλία που μοιάζει με αληθινή. Υπάρχουν ξαπλώστρες, ομπρέλες, γήπεδο beach volley και πολλά άλλα, ενώ κάποιες ώρες της ημέρας δημιουργούνται κύματα, στα οποία μπορείς να κάνεις σερφ.

Από πάνω μας περνάει η πιο μεγάλη κρεμαστή σχοινογέφυρα του κόσμου (πάνω από 400 μέτρα). Eπίσης κάθε λίγο, περνούν από πάνω μας, άνθρωποι που κάνουν flying fox, διασχίζοντας εναέρια σχεδόν όλη την παραλία. Στο βάθος βλέπουμε ανθρώπους που κάνουν bungee jumping, από τη σχοινογέφυρα.

Πηγαίνουμε σε ακόμα ένα συγκρότημα με νεροτσουλήθρες. Ευτυχώς βρίσκουμε σκιερό ελεύθερο τραπέζι και καθόμαστε. Ο ναυαγωσώστης που προσέχει τα παιδιά κάνει πολύ καλά τη δουλειά του, ενώ είναι περισσότερο παιδί από τα παιδιά. Τα καταβρέχει και παίζει μαζί τους. Σε λίγο μεταφερόμαστε στην πισίνα με τα κύματα, όπου ξεκινάει συναυλία. Ο Κωστής με τα παιδιά μπαίνουν μέσα στο νερό, για να πλησιάσουν περισσότερο στη σκηνή. Τραγουδάνε μέχρι και το waka waka. Ο Βασίλης (που αυτές τις μέρες είναι το τραγούδι του!) παραληρεί...

Μετά τη συναυλία παίρνουμε φαγητό σε ένα από τα πολλά μαγαζιά. Τρώμε ελαφρά, ξεκουραζόμαστε λίγο και συνεχίζουμε στις νεροτσουλήθρες που το νερό είναι ρηχό. Τα παιδιά δεν έχουν καμία όρεξη να φύγουμε. Η ώρα φτάνει 17:30 και το πάρκο κοντεύει να κλείσει. Με τα χίλια ζόρια βγαίνουμε από τις πισίνες, περπατάμε πάνω στην μεγαλύτερη σχοινογέφυρα του κόσμου και φεύγουμε.

Δίπλα από το πάρκο, έχει ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο, με εκατοντάδες μαγαζιά. Εμείς περνάμε από μέσα του για να βρουμε την πιάτσα των ταξί. Τη βρίσκουμε και εκεί βλέπουμε κάτι που έχει ενδιαφέρον. Όποιος θέλει να πάρει ταξί αναφέρει τον προορισμό του, πληρώνει το ποσό σε ένα γκισέ και προμηθεύεται ένα voucher, το οποίο δίνει στο ταξί. Έτσι και με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται ότι δεν θα γίνει υπερχρέωση του πελάτη από τον ταξιτζή! Το ίδιο κάνουμε και εμείς. Επόμενη κατεύθυνση ο πύργος Menara KL, στο κέντρο της Κουάλα Λουμπούρ, με ύψος 421 μέτρα και με θέα όλη την πόλη.

Με μικρή σχετικά κίνηση φτάνουμε γρήγορα. Πληρώνουμε εισιτήριο εισόδου και ανεβαίνουμε στο παρατηρητήριο (στα 276 μέτρα), από όπου η θέα είναι εξαιρετική. Ο ήλιος δύει και η πόλη έχει αρχίσει τα ανάβει τα φώτα της. Οι πύργοι της Πετρόνα δείχνουν εκθαμβωτικοί. Πιο πάνω από το παρατηρητήριο που είμαστε, υπάρχει εστιατόριο, με τιμή φαγητού κατά άτομο (σε μπουφέ) 150 MYR (40€). Απαγορευτικό για μας!

Κατεβαίνουμε κάτω και με τα πόδια φτάνουμε στην περιοχή του ξενοδοχείου μας. Σταματάμε σε ένα εστιατόριο, όπου τρώνε ντόπιοι. Τρώμε πολύ καλά και πολύ φτηνά (22 MYR, 7€). Γυρνάμε στο δωμάτιο μας εξαντλημένοι. Η Νάγια μιλάει στο Skype με τη φίλη της Ραφαέλα. Κοιμόμαστε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου