Ξυπνάμε, τρώμε πρωϊνό και ετοιμαζόμαστε για το γάμο που γίνεται στην εκκλησία της Αναστάσεως στις 11:00. Το ναό αυτό τον έχτισε ο επίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, ο οποίος απ' ότι μαθαίνουμε έχει χτίσει στην Αλβανία πολλές εκκλησίες, σχολεία και νοσοκομεία, τα οποία δέχονται χωρίς θρησκευτικές διακρίσεις όλο τον κόσμο. Η εκκλησία είναι μεγάλη, δεσπόζει στην κορυφή ενός κεντρικού πεζόδρομου και φαίνεται καινούργια. Σιγά - σιγά ο κόσμος μαζεύεται. Είναι η πρώτη φορά που στις οικογένειες του γαμπρού και της νύφης γίνεται γάμος σε ορθόδοξη εκκλησία. Έτσι οι συγγενείς, κάποιοι εκ των οποίων είναι και μουσουλμάνοι, φαίνεται ότι δεν ξέρουν το τελετουργικό του γάμου. Ο γάμος ξεκινάει, εμείς καθόμαστε λίγο και φεύγουμε, αφού πρέπει να αδειάσουμε το δωμάτιο μας στο ξενοδοχείο. Από εκεί φεύγουμε για το Pogradec, που βρίσκεται στο νότιο τμήμα της λίμνης της Οχρίδας. Μαζί μας είναι και ο Κώστας με τη μητέρα της Έλσας. Η Έλσα είχε την τιμή να την επιλέξουν να παραβρίσκεται στην παρέα της νύφης, που το βράδι θα συμμετέχει στο γλέντι του γαμπρού.
Σε λίγη ώρα είμαστε στο Pogradec, και παρκάρουμε στην παραλία για μια μικρή βόλτα με τα πόδια.Η πόλη όπως και η παραλία είναι γεμάτη με κόσμο. Νομίζουμε ότι είμαστε στην Ελλάδα! Beach bars, ξαπλώστρες, φουσκωτά στη λίμνη, μαγαζάκια που πουλάνε καλοκαιρινά, fast food και ταβερνάκια. Εμείς πεινάμε και ο Κώστας μας προτείνει να πάμε στην περιοχή drilon, λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω, για φαγητό. Γρήγορα είμαστε εκεί. Η περιοχή είναι καταπράσινη, με ψηλά δέντρα που δημιουργούν παχύ ίσκιο, ενώ μικρές λίμνες σχηματίζονται, όπου κύκνοι κολυμπούν μέσα σε αυτές. Ο Κώστας μας εξηγεί ότι λίγο πιο κάτω και μέσα από το έδαφος, αναβλύζει νερό, που πιθανώς έρχεται από τις λίμνες των Πρεσπών και χύνεται στη λίμνη της Οχρίδας. Το μέρος είναι ειδυλιακό. Βλέπουμε τεράστια ψάρια του γλυκού νερού, ενώ τα παιδιά στέκονται και χαζεύουν τα κουνέλια, που είναι σε ένα προστατευμένο χώρο. Καθόμαστε για φαγητό, αλλά ο κόσμος είναι πάρα πολύς και μετά από 45' δεν μας έχουν πάρει παραγγελία. Φεύγουμε. Αποχαιρετούμε τον Κώστα και τη μαμά της Έλσας και φεύγουμε για τα σύνορα με τη FYROM.
Επόμενος σταθμός η πλευρά της λίμνης της Οχρίδας που ανήκει στη FYROM. Περνάμε γρήγορα τα σύνορα και κατευθυνόμαστε προς το μοναστήρι Σβέτι Ναούμ. Φτάνουμε. Εκεί ο κόσμος είναι επίσης πολύς. Παρκάρουμε. Πληρώνουμε 50 δηνάρια (1€ = 61 δηνάρια) Ο δρόμος από το πάρκιγκ μέχρι το μοναστήρι είναι γεμάτος ακριβά ταβερνάκια και μαγαζάκια που πουλάνε αναμνηστικά. Μοιάζει με την Αγία Παρασκευή στα Τέμπη! Και εδώ αναβλύζει νερό μέσα από τη γη και χύνεται μέσα στη λίμνη. Διαβάζουμε ότι βγαίνουν 7,5 κυβικά νερού το δευτερόλεπτο! Στο τέλος του δρόμου είναι το μοναστήρι. Μπαίνουμε. Ο χώρος είναι γεμάτος παγώνια. Ένα από αυτά ανοίγει τα φτερά του να μας υποδεχθεί! Τα παιδιά ξετρελαίνονται. Η εκκλησία μέσα παλιά και πολύ αξιόλογη. Επιστρέφουμε στα αυτοκίνητα και φεύγουμε για την Οχρίδα.
Στο δρόμο βλέπουμε το ένα ξενοδοχείο μετά το άλλο. Μετά από λίγη ώρα είμαστε στην Οχρίδα. Κι εδώ έχει πολύ κόσμο και δύσκολα βρίσκουμε 2 ωραία διαμερίσματα μπροστά στη λίμνη και κοντά στο κέντρο με 30€ το καθένα. Τα ξενοδοχεία χρεώνουν 60€-80€ το δίκλινο! Ο ήλιος δύει. Τακτοποιούμαστε και βγαίνουμε για βόλτα και φαγητό. Επειδή περισσότερο πεινάμε βρίσκουμε γρήγορα το εστιατόριο Momir μπροστά στη λίμνη. Τρώμε και πίνουμε μοναδικά, ενώ οι μουσικοί του μαγαζιού παίζουν από πάνω μας υπέροχα
σλάβικα τραγούδια! Τέλεια! Πληρώνουμε 4600 δηνάρια (75€), με δύο μπουκάλια κρασί που στοίχιζαν 30€. Πολύ καλά! Σήμερα δεν έχει κάτι άλλο. Πάμε κατευθείαν για ύπνο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου