Εχθές το βράδι έβρεξε πολύ και σήμερα ξυπνάμε με δροσούλα. Το ρολόι απέναντι από το δωμάτιο γράφει 16°. Όλα είναι ήσυχα. Λιγοστοί άνθρωποι περπατάνε στον παραλιακό δρόμο. Αποφασίσαμε σήμερα να ξεκουραστούμε και να μείνουμε στην περιοχή. Μπορούμε να δούμε καλύτερα την πόλη της Οχρίδας, αλλά και τη Στρούγκα, λίγα χιλιόμετρα πιο βόρεια. Ξυπνάμε όλοι και πηγαίνουμε προς το κέντρο, να φάμε κάτι για πρωϊνό και να χαζέψουμε. Παίρνουμε και τρώμε στο χέρι μεγάλες τυρόπιτες με 45 δηνάρια (0,75€). Στο κέντρο έχει περισσότερο κόσμο. Μπαίνουμε στην παλιά πόλη και περπατάμε στα πλακόστρωτα στενά δρομάκια. Η πόλη της Οχρίδας αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Διαβάζουμε στη Βικιπαιδεια ότι πρόκειται για μια από τις αρχαιότερες ελληνικές πόλεις και αποτέλεσε, κατά τους ιστορικούς τη Βόρειο Ακρόπολη του Ελληνισμού. Κατά τη Βυζαντινή εποχή η Οχρίδα έγινε σημαντικό επισκοπικό κέντρο και αποτέλεσε μια σημαντική εστία για τη διάδοση της χριστιανικής και ελληνικής παιδείας στους σλαβικούς πληθυσμούς της περιοχής. Το 17ο αιώνα ο Εβλιγιά Τσελεμπή αναφέρει ότι οι χριστιανοί κάτοικοί της είναι κυρίως Έλληνες (μεταξύ των οποίων και πολλοί Βλάχοι) και δευτερευόντος Βούλγαροι. Οι κάτοικοι της Οχρίδας συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821.
Ψάχνουμε να βρούμε την πολύ σημαντική Βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Σοφίας. Κάποια στιγμή πέφτουμε πάνω της. Η εκκλησία της Αγίας Σοφίας χτίστηκε τον 10ο αιώνα και οι τοιχογραφίες της γίνανε τον 11ο αιώνα. Είμαστε τυχεροί αφού βρίσκουμε στην εκκλησία μία κοπέλα που μιλάει αγγλικά και είναι πρόθυμη να μας ξεναγήσει. Στο ιερό προσέχουμε την Παναγία που δεν είναι βρεφοκρατούσα, αλλά έχει ένα βρέφος στην κοιλιά της. Σπάνιο είναι αυτό μας εξηγεί η κοπέλα. Παράλληλα βλέπουμε στις τοιχογραφίες 6 πάπες και 6 πατριάρχες, αφού το σχίσμα έγινε αργότερα. Οι μουσουλμάνοι αρχικά κατέστρεψαν ένα μεγάλο μέρος των τοιχογραφιών, ενώ αργότερα πρώτοι αυτοί άρχισαν να παίρνουν το χρώμα των τοιχογραφιών, να το ανακατεύουν με νερό και να το πίνουν για να κάνουν αγόρι. Αργότερα πίστεψαν και οι υπόλοιποι κάτοικοι το ίδιο πράγμα και το έκαναν και αυτοί. Εντύπωση μας κάνει επίσης μία προσθήκη για το ιερό, του 13ου αιώνα, που βλέπουμε ακουμπισμένη σε μία άκρη της εκκλησίας, όπου είναι ζωγραφισμένη η Παναγία βρεφοκρατούσα και τοποθετήθηκε αρχικά πάνω στην άλλη Παναγία, έτσι ώστε να είναι σωστή η απεικόνιση της (με βάση τα δεδομένα της εποχής). Η ξενάγηση τελειώνει, ευχαριστούμε την κοπέλα, ενώ αρνείται να πάρει κάτι για αυτό που μας προσέφερε.
Προχωρούμε προς την εκκλησία Κaneo, στην άκρη της πόλης, σήμα κατατεθέν της πόλης της Οχρίδας. Από εκεί βλέπουμε την πόλη, ενώ η θέα στη λίμνη είναι εξαιρετική. Η εκκλησία είναι κλειστή, ενώ δεν συνεχίζουμε το μοναπάτι για το κάστρο ψηλά. Αποφασίζουμε να γυρίσουμε προς τα πίσω. Ένας βαρκάρης μας προτείνει με 5€ να μας πάει πίσω με τη βάρκα. Συμφωνούμε και έτσι μπαίνουμε στη βάρκα του και γυρίζουμε στο κέντρο διαμέσω της θαλάσσης. Πλησιάζει μεσημέρι και λέμε να πάμε στη διπλανή πόλη της Στρούγκας για βόλτα. Στην πόλη αυτή και συγκεκριμένα από τη λίμνη της Οχρίδας ξεκινάει ο ποταμός Drin, ο οποίος στη συνέχεια μπαίνει στην Αλβανία και χύνεται στην Αδριατική. Ο ποταμός αυτός είναι πολύ σημαντικός για τους Αλβανούς, αφού έχουν χτίσει τρία υδροηλεκτρικά εργοστάσια και παράγουν σχεδόν την ενέργεια όλης της χώρας! Σε λίγη ώρα είμαστε στην πόλη και σταθμεύουμε δίπλα στο μουσείο του Ρώσου γιατρού Νikola Nezlobinski, ο οποίος παρουσιάζει μία πολύ μεγάλη συλλογή βαλσαμωμένων ζώων, πτηνών και ψαριών. Το μουσείο γράφει ότι πρέπει να είναι ανοιχτό, αλλά είναι κλειδωμένο! Μία κοπέλα της γειτονιάς τηλεφωνεί και έρχεται ο υπάλληλος που μας ανοίγει να μπούμε. Το μουσείο αξίζει, τα παιδιά μας επίσης ενθουσιάζονται.
Προχωρούμε πιο κάτω και βλέπουμε τον πεντακάθαρο Drin, μέσα στον οποίο τα παιδιά κάνουν βουτιές και μπάνιο. Προχωρούμε προς τον πεζόδρομο, όπου γίνεται χαμός από κόσμο και μαγαζιά. Τον περπατούμε μέχρι τέλος και κατευθυνόμαστε προς τη λίμνη, όπου βρίσκουμε μία ταβέρνα για ξεκούραση και φαγητό. Τρώμε πίτσα και μακαρονάδες. Συνεχίζουμε τη βόλτα μας και βρίσκουμε το σημείο όπου η λίμνη ξεκινάει τον ποταμό Drin. Πολλά παιδιά κάνουν βουτιές από τη γέφυρα ή παίζουν με τη δύναμη που το νερό βγαίνει από τη λίμνη. Χαζεύουμε. Κλείνουμε τη βόλτα μας από εκεί που την ξεκινήσαμε και φεύγουμε με το αυτοκίνητο για την πόλη της Οχρίδας. Ξεκουραζόμαστε στο δωμάτιο και αργά το απόγευμα βγαίνουμε για βόλτα στο κέντρο. Παρόλο που δεν είναι Σαββατοκύριακο ο κόσμος είναι πάρα πολύς! Καταλήγουμε σε ένα ταβερνάκι, όπου τρώμε σαλάτες και πίνουμε λευκό κρασί και μπύρα. Το βράδι ξεκουραζόμαστε σχετικά νωρίς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου