Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Ημέρα 1η: Ήττα στο πάρκιγκ και στάση Κωνσταντινούπολη

Σηκωνόμαστε αρκετά πρωί, για να έχουμε χρόνο, και αφού φορτώνουμε τα πράγματα στο αυτοκίνητο φεύγουμε με κατεύθυνση το αεροδρόμιο. Εκεί σκεφτόμαστε να αφήσουμε το αυτοκίνητο στο φυλασσόμενο πάρκινγκ του Διαβαλκανικού Κέντρου (απένατι από το ΙΚΕΑ) και να πάρουμε από εκεί ταξί ή λεωφορείο μέχρι το αεροδρόμιο. Φτάνουμε και λίγο πριν την είσοδο του Διαβαλκανικού ξεφορτώνουμε τα σακίδια μας για να μην γίνουμε στόχος... Ο Κωστής μόνος του φτάνει στην είσοδο με το αυτοκίνητο, όπου εκεί ο φύλακας τον ρωτάει με καχυποψία για τον λόγο επίσκεψης. Ο Κωστής δίνει το όνομα ενός γνωστού γιατρού και έτσι η μπάρα ανοίγει και το αυτοκίνητο μπαίνει μέσα. Παρόλα αυτά τα πράγματα δεν εξελίσσονται με τον καλύτερο τρόπο... Ο φύλακας, κανονικός James Bond, περιμένει τον Κωστή στην έξοδο, όπου με συνοπτικές διαδικασίες αποκαλύπτει την πλεκτάνη ... Ήττα... Ο Κωστής παίρνει το αυτοκίνητο και πάει για το ΙΚΕΑ. Εκεί βλέπει ένα αυτοκίνητο στο οποίο έχουν κολλήσει ένα κόκκινο αυτοκόλλητο,ειδοποίηση για το γεγονός της πολυήμερης στάθμευσης εκεί και της απομάκρυνσης του με γερανό... 2η ήττα... Φεύγουμε όλοι μαζί για το αεροδρόμιο. Εκεί βλέπουμε το απαγορευτικό ποσό στάθμευσης 80€ για το διάστημα που θα λείπουμε... Αφήνουμε τελικά το αυτοκίνητο και τα κλειδιά, στο ένα από τα 2 ιδιωτικά πάρκιγκ που έχουν κατασκευαστεί πριν το καζίνο, και τηλεφωνούμε στη Χλόη να πάει να το πάρει από εκεί.


Παραδίδουμε τους σάκους μας στο γκισέ της Turkish Airlines και είμαστε έτοιμοι. Θα τους ξαναδούμε στο Νέο Δελχί. Ελπίζουμε... Το αεροδρόμιο είναι γεμάτο κόσμο, αφού έχουν έρθει πολλές πλέον αεροπορικές εταιρίες που πετάνε από εδώ. Το αεροπλάνο αναχωρεί στην ώρα του, στις 9:40, και μέχρι να σηκωθεί και να μας δώσουν πρωινό, ακούμε από τα μεγάφωνα ότι προσγειωνόμαστε! Τέλεια! Μας περιμένει η Κωνσταντινούπολη, αφού έχουμε γύρω στις 8 ώρες αναμονή. Βγάζουμε μία κάρτα Instanbulkart, για τις μετακινήσεις όλης της οικογένειας στην Πόλη, αφού είναι η φθηνότερη λύση για τις μετακινήσεις και παίρνουμε το μετρό για τη στάση Zetinburne, όπου από εκεί παίρνουμε το τράμ, μέχρι τη στάση Sultanahmet, όπου βρίσκεται η Αγια Σοφιά. Χρειαστήκαμε περίπου 1 ώρα για να φτάσουμε από το αεροδρόμιο μέχρι εδώ. Η Πόλη κάθε φορά που την επισκεφτόμαστε μας ανοίγει την καρδιά! Παίρνουμε ένα αναψυκτικό και δροσιζόμαστε στο παγκάτι απέναντι από την Αγιά Σοφιά, όπου και διαβάζουμε πληροφορίες που συνέλλεξε για το ναό, η Νάγια, αφού φέτος τα διδάχθηκε και στο σχολείο.

Μπαίνουμε και για ακόμη μία φορά θαυμάζουμε αυτό που έκανε τον Ιουστινιανό να αναφωνήσει "Νενίκηκά σε Σολομώντα"! Για 2 ώρες γυρίζουμε μέσα στο ναό, τραβάμε φωτογραφίες και αναρωτιόμαστε γιατί πρέπει το πάθος και ο φανατισμός να καταστρέφουν τον πολιτισμό και την ύψιστη τέχνη, αφού οι περισσότερες από τις εξαίσιες τοιχογραφίες του ναού, έχουν  καλυφθεί από σοβά και έχουν ζωγραφιστεί από πάνω. Πλησιάζουμε ελληνικά γκρουπ για να ακούσουμε την ξενάγηση. Μαθαίνουμε ότι στην εποχή του Βυζαντίου, στα παράθυρα δεν υπήρχε τζάμι, αλλά ένα ειδικά κατεργασμένο δέρμα, το οποίο επέτρεπε τον ήλιο να περάσει μέσα. Μας κάνουν εντύπωση επίσης, τα μαρμάρινα σκαλοπάτια, τα οποία με το πέρασμα τόσων χρόνων, και μετά από τόσα πόδια που τα πάτησαν, έχουν αλλάξει μορφή. Λυπούμαστε που και αυτή τη φορά μέσα στην εκκλησία έχει σκαλωσιές και δεν μπορούμε να φωτογραφίσουμε, όπως θα θέλαμε.

Φεύγουμε και ψάχνουμε στην παλιά πόλη, που βρισκόμαστε τώρα, να φάμε κάτι σε ένα από τα πολλά φαγάδικα που βρίσκονται εδώ. Τρώμε εξαιρετικό μοσχαρίσιο γύρο στο χέρι και παράλληλα θαυμάζουμε τα, σαν κοσμηματοπωλεία, μαγαζιά που πουλάνε συροπιαστά και γλυκά. Με το τραμ  γυρίζουμε προς το αεροδρόμιο μας Ατατούρκ (Havalimani), στο οποίο παρατηρούμε το πόσο κόσμο έχει. Η Turkish Airlines, η οποία έχει έδρα εδώ, είναι αυτή τη στιγμή η εταιρία που ανταγωνίζεται όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρίες, αφού συνδέεται με τους περισσότερους προορισμούς στον κόσμο. Η Λίνα εντυπωσιάζεται επίσης από τα μαγαζιά καλλυντικών, στα οποία παρατηρεί την μεγαλύτερη ποικιλία και ποσότητα καλυντικών από οποιοδήποτε άλλο αεροδρόμιο έχει δει. Η ώρα πλησιάζει για να επιβιβαστούμε στο αεροπλάνο μας που θα μας φτάσει στο Νέο Δελχί. Πράγματι επιβιβαζόμαστε και στις 19:55 αναχωρούμε. Μετά από 6,5 ώρες θα είμαστε στον προορισμό μας!

6 σχόλια:

  1. Ante me to kalo kala na perasete ...8a sas exoume kata nou ;).........perimenoyme nea sas ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να περασετε υπεροχα!Σας ευχομαι ενα υπεροχο ταξιδι!Περιμενω νεα!Ναγια οποτε μπορεσεις καλεσε με στο Skype!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ποτέ μα ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτό το μοναδικό δέος που αισθάνθηκα όταν μπήκα σ'αυτόν τον απίστευτο Ναό, την Αγιά Σοφιά. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όπου κι αν βρεθώ, τίποτε δεν μπορεί ποτέ να το ξεπεράσει.
    Το μόνο που μπορεί να συγκριθεί μαζί του, είναι η απίστευτη χαρά και αγαλλίαση που ένιωσα στο Ναό της Αναστάσεως, στα Ιεροσόλυμα. Εξίσου δυνατό συναίσθημα, για τους ίδιους λόγους (συναίσθημα θαυμασμού αλλά και θρησκευτικής ανάτασης). Αλλά πολύ διαφορετικό συγχρόνως.

    Καλό ταξίδι, καλά να περάσετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή


  4. ρε αλάνι χωρίς την Κλαίρη στα νοσοκομεία μη κανεις μαγκιές!!! Πολλά φιλιά σε όλους καλό ταξίδι απο την όμορφη Σύρα ( Κλαίρη, Ελιέτα, Ευαγγελίνα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. να περασετε σουπερ!!!!! τι να πω για το αυτοκινητο, επρεπε να ειναι εδω κατω απο το σπιτι μου και να σας παμε εμεις.....αχ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή