Ημέρα 5η: Βόλτες και αγορές στο Βαρανάσι

Σήμερα το εγερτήριο είναι στις 4:45! Πρέπει στις 5:30 να είμαστε στο διπλανό Dashashwamedh Ghat, όπου μας περιμένει ο Ραβί για μία πρωϊνή βόλτα στο Γάγγη, για να απολαύσουμε την ανατολή μέσα από τη βάρκα. Από τις 5:00 ήδη ακούγονται απ' έξω θόρυβοι. Η πόλη εδώ ξυπνάει από πολύ νωρίς. Στις 5:30 είμαστε στο Ghat και βρίσκουμε το Ραβί. Μπαίνουμε στη βάρκα και ξεκινάμε την 1:30 ώρας βόλτα μέσα στο Γάγγη. Στις όχθες του ήδη βρίσκονται πιστοί που είτε κάνουν μπάνιο, είτε προσεύχονται, είτε διαλλογίζονται, είτε ψέλνουν και τραγουδούν. Τώρα η βάρκα παίρνει κατεύθυνση προς το Νότο. Πρώτο αξιοθέατο το επιβλητικό παλάτι στο Munshi Ghat, κατασκευασμένο στις αρχές του 20ου αιώνα, το οποίο εδώ και 20 χρόνια έχει αγοραστεί από μία μεγάλη αλυσίδα ξενοδοχείων και του χρόνου σκοπεύει να κάνει εγκαίνια. Λίγο πιο κάτω βρίσκεται το Kedar Ghat, το οποίο είναι γεμάτο πιστούς και αρκετά δημοφιλές για τους κατοίκους της περιοχής της Βεγγάλης, αλλά και της νότιας Ινδίας. Ο ήλιος προσπαθεί να βγει μέσα από τα λίγα σύννεφα που τον κρύβουν. Ένα δυνατό αεράκι μας δροσίζει και συνάμα δημιουργεί έναν ελαφρύ κυματισμό, που μας κάνει να χοροπηδάμε πάνω στη βάρκα.

Τραβάμε με την κάμερα την κατάσταση που βλέπουμε στην όχθη.

Λίγο πιο κάτω βρίσκεται το Lali Ghat, όπου βλέπουμε τους Dhobis, τους ανθρώπους που μαζεύουν τα βρώμικα ρούχα από τις γειτονιές και τα πλένουν στον Γάγγη. Εκεί χτυπούν σε πέτρες τα ρούχα, με μεγάλα ξύλινα ρόπαλα ή χωρίς αυτά και στη συνέχεια τα ξεπλένουν με το νερό του ποταμού. Απλώνουν τα ρούχα στον ήλιο, τα σιδερώνουν και τα παραδίδουν πίσω. Πολύ ενδιαφέρον θέαμα. Ο Ραβί προσπαθεί να αποφύγει μεγάλα μπαμπού που προεξέχουν στραβά μέσα από το νερό. Μας εξηγεί ότι τοποθετήθηκαν για να διευκολύνουν τα πουλιά να πίνουν νερό! Λίγο πιο κάτω βλέπουμε το αρκετά μικρότερο Ghat αποτέφρωσης, το Harishchandra Ghat, όπου και εδώ οι φωτιές καίνε, και καπνοί γεμίζουν τον αέρα. Επιστρέφουμε προς τα πίσω. Χαζεύουμε τις βάρκες που πλέον έχουν γεμίσει το ποτάμι, με ξένους αλλά και πολλούς Ινδούς. Λίγο πριν τις 7:00 γυρίζουμε εκεί απ' όπου ξεκινήσαμε και αποχαιρετάμε το Ραβί, αφοού του δίνουμε 1400 ρουπίες, ποσό που δείχνει να εκτιμάει, αφού μας λέει ότι του δίνουμε περισσότερα από αυτά που μας έδωσε.

Γυρίζουμε στο ξενοδοχείο, ξεκουραζόμαστε λίγο και βγαίνουμε προς το ναό Vishwanath. Το ναό αυτό, που αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους στην Ινδία, επισκέπτονται οι πιστοί για να ξεπλύνουν τις αμαρτίες τους, ενώ η επίσκεψη στο ναό μαζί με ένα μπάνιο στα νερά του Γάγγη θεωρείται από πολλούς ότι είναι κάτι που βοηθάει στο να φτάσει κανείς στην απελευθέρωση από τον συνεχόμενο κύκλο των μετενσαρκώσεων. Έτσι κάθε Ινδουιστής θέλει να επισκεφτεί αυτό το ναό, τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Λίγο πριν φτάσουμε στο ναό αγοράζουμε από ένα μαγαζάκι πατσουλί, σανδαλέλαιο και σανδαλόξυλο, για να φέρουμε πίσω στην Ελλάδα. Στο ναό δυστυχώς μας επιτρέπουν να μπούμε μόνο στον περίβολο και στους μικρούς ναούς έξω από τον κύριο, ενώ αφήνουμε όλα τα υπάρχοντα μας σε θυρίδα έξω από τον περίβολο. Ο κόσμος είναι πραγματικά πολύς, ενώ παντού υπάρχουν στρατιώτες που ελέγχουν την ομαλή προσαγωγή των πιστών μέσα στο ναό. Παντού υπάρχουν μαγαζάκια που πουλάνε αφιερώματα, λουλούδια και κεράκια, όπως και πλανώδιοι που πουλάνε κρύα λεμονάδα με δυόσμο. Φεύγουμε και μετά από μία μικρή στάση στο ξενοδοχείο, πηγαίνουμε προς την κανονική αγορά της πόλης.

Μπαίνουμε σε μαγαζιά που πουλάνε σάρι.Τα χειροποίητα μεταξωτά σάρι από το Βαρανάσι είναι διάσημα στην Ασία και τη Μέση Ανατολή για εκατοντάδες χρόνια.Το σάρι έχει 5,5 μέτρα μήκος, έχει περίτεχνα σχέδια και πολλές φορές υφαίνεται με πραγματικά χρυσές ή ασημένιες  κλωστές, ανάλογα με τις περιστάσεις που θα φορεθεί. Το όνειρο σχεδόν κάθε Ινδής κοπέλας είναι να παντρευτεί φορώντας ένα σάρι από το Βαρανάσι. Στο μαγαζί που θα ψωνίσουμε χαζεύουμε τον τρόπο που δειγματίζουν τα σάρι και την πολύ μεγάλη ποικιλία χρωμάτων, σχεδίων και ποιοτήτων. Αγοράζουμε 4 πολύχρωμα σάρι, όχι από τα μεταξωτά, αφού αυτά είναι 3-4 φορές ακριβότερα... Γυρίζουμε προς τα σοκάκια μας και βρίσκουμε το μαγαζί Dosa Cafe, για το οποίο είχαμε διαβάσει το tripadvisor. Το μαγαζί αποτελείται από ακριβώς 4 τραπέζια, σε λιγότερο από 10 τ.μ. Παραγγέλνουμε και τρώμε Dosa και Udupi της νότιας Ινδίας όπως και κρέπες σοκολάτας. Καλή η επιλογή μας... Τρώμε και παρατηρούμε τους ανθρώπους και τις αγελάδες που περνάνε μπροστά μας. Ένα Δημοτικό σχολείο σχολάει και παρατηρούμε τους μικρούς μαθητές με τις στολές τους και τις τεράστιες τσάντες τους. Γυρίζουμε στο ξενοδοχείο και ξεκουραζόμαστε μέχρι το απόγευμα.

Αποφασίζουμε να περάσουμε το υπόλοιπο της σημερινής μέρας στο Assi Ghat. Είναι το νοτιότερο από τα κεντρικά Ghats, ένα από τα μεγαλύτερα και ένα από τα σημαντικότερα, αφού εδώ κοντά ενώνονται ο ποταμός Assi με το Γάγγη. Εδώ έρχονται πιστοί να λατρέψουν τη φαλλική εικόνα του θεού Σίβα, κάτω από μία συκιά. Το βράδυ είναι γεμάτο από πλανόδιους μικροπωλητές και καλλιτέχνες. Είναι ένα δημοφιλές σημείο εκκίνησης μίας βόλτας στο Γάγγη με βάρκα. Φτάνουμε περπατώντας μέχρι το σημείο που μπορούμε να βρούμε ένα ταξί. Το Ghat αυτό είναι πάνω από 3 χιλιόμετρα μακρυά και έτσι θέλουμε κάποιο μέσο. Από το ξενοδοχείο μας ενημέρωσαν ότι το ταξί δεν πρέπει να πάρει πάνω από 80 ρουπίες, παρόλα αυτά, με τα σκληρότερα παζάρια, δεν κατεβαίνει κάτω από τις 120. Περπατάμε με τα πόδια λίγο πιο κάτω και βρίσκουμε με 100. Η κίνηση στο δρόμο είναι χαοτική. Το πως δεν γίνεται δε κάποιο ατύχημα είναι πραγματικά άξιο απορίας. Οι δε κόρνες είναι στο φουλ! Δυστυχώς δεν καταφέρνουμε να πιάσουμε με την κάμερα το μέγιστο αυτού του χάους, αφού αποφασίζουμε να τραβήξουμε αφού έχουμε λίγο απομακρυνθεί από το κέντρο. Παρόλα αυτά είναι ένα δείγμα.

Φτάνουμε στο Ghat και παρατηρούμε ότι εδώ τα πράγματα είναι πιο χαλαρά από ότι στα κεντρικά Ghat. Φαίνεται εδώ να έρχονται περισσότερο οι ντόπιοι, ενώ βλέπουμε όντως αρκετούς μικροπωλητές και καλλιτέχνες. Χαζεύουμε έναν ζωγράφο που κάνει το πορτρέτο ενός ντόπιου. Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι με το που στεκόμαστε και τον παρατηρούμε, μόνο τότε μαζεύεται γύρω ένα μεγάλο πλήθος ντόπιων, που τον χαζεύουν και αυτοί. Λες και μας προσέχουν τι κάνουμε! Σε αυτό το Ghat πραγματικά χαλαρώνουμε, ενώ δεν έχουμε τη συνεχόμενη ενόχληση για να αγοράσουμε κάτι. Η Νάγια προσέχει μία πιτσαρία απ' όπου βλέπεις μπροστά σου όλη την κίνηση και πιάνουμε ένα τραπέζι. Παραγγέλνουμε δροσιστικά, και απολαμβάνουμε την κίνηση που εξελίσσεται μπροστά μας, όπως και το δροσερό αεράκι που άρχισε να φυσά. Καθώς περνάει η ώρα παραγγέλνουμε και για να φάμε πίτσα και Ινδικό φαγητό. Λίγο πριν φύγουμε ο Κωστής πηγαίνει στην τουαλέτα. Με βάση τις οδηγίες ανεβαίνει τα σκαλάκια πάνω από την πιτσαρία και μπαίνει στο κτίριο που βρίσκεται εκεί. Μυρίζει σαν στάνη. Δεν υπάρχει φως παρά μόνο το φως της τουαλέτας ευθεία μπροστά και το φως μία μεγάλης φωτιάς στο κέντρο του κοινόχρηστου χώρου! Μικρά δωματιάκια χωρίς πόρτα, βρίσκονται γύρω γύρω. Ο Κωστής γυρίζει και λέει στη Λίνα να πάει τουαλέτα, χωρίς να της πει τι θα αντικρύσει. Η Λίνα ανεβαίνει και βλέπει γύρω από τη φωτιά 6 άντρες ντυμένους στα λευκά, έτοιμους να εκτελέσουν κάποια τελετή! Άλλη διάσταση! Παράλληλο σύμπαν! Ήρθε η ώρα να φύγουμε. Ζητάμε λογαριασμό. Ότι φάγαμε στην πιτσαρία Vaatika Cafe ήταν νόστιμο! Πληρώνουμε και φεύγουμε.

Ο ταξιτζής που βρίσκουμε είναι ένα παληκάρι το οποίο έχει ένα φίλο που έχει δουλέψει στην Ελλάδα και του έχει μάθει κάποιες λέξεις τις οποίες και μας λέει. Είναι ενθουσιασμένος που μας βρίσκει. Παρόλα αυτά και αυτός στο τέλος μας ξεγελάει, αφού μας αφήνει 1 χιλιόμετρο πριν το σημείο που θέλαμε! Δεν υπάρχει σωτηρία... Φτάνουμε το βράδι στο ξενοδοχείο και έχουμε πραγματικά λαχταρίσει να πιούμε μία μπύρα. Εδώ στο Βαρανάσι δεν έχουμε βρει ακόμα ένα μέρος που να πουλάνε αλκοόλ. Σήμερα το απόγευμα ψάχναμε στο Internet να βρούμε ένα  τέτοιο μέρος αλλά βρίσκαμε πολύ μακριά από το μέρος που βρισκόμαστε. Περπατάμε προς την ταράτσα που βλέπει το Γάγγη για να χαζέψουμε και βλέπουμε πάνω στα τραπέζια μπύρες!!! Ανακαλύπτουμε ότι ξενοδοχείο μας έχει μπύρα, που όμως δεν γράφει μέσα στον κατάλογο για ευνόητους λόγους. Καθόμαστε και πίνουμε μπύρες, παίζοντας χαρτιά με τα παιδιά. Αυτά είναι! Αύριο ξυπνάμε χαλαρά. Από το μεσημέρι και μετά ξεκινάει η δράση!