Ξυπνάμε από το θόρυβο της πόλης, αλλά και από τις φωνές των γλάρων, που κάνουν πτήσεις έξω από το παράθυρο μας. Το διαμέρισμα μας, είναι μεν κεντρικότατο, με υπέροχη θέα, όμως σίγουρα χρειάζεται μία ανακαίνιση, αφού εκτός όλων των άλλων τα παράθυρα δεν προσφέρουν καμία μόνωση. Χωρίς να βιαζόμαστε ετοιμαζόμαστε και βγαίνουμε έξω. Πρώτη στάση για καφέ και πρωϊνό στο PaniniCafe που σήμερα Δευτέρα είναι ανοιχτό. Η συνέχεια είναι βόλτες, Παρατηρούμε τον κόσμο που σήμερα εργάζεται, τα λεωφορεία που τρέχουν να προλάβουν τα δρομολόγια, κόρνες, θόρυβος, καμία σχέση με την χθεσινή ηρεμία. Μάλλον μας αρέσει η χθεσινή ηρεμία περισσότερο. Παίρνουμε το λεωφορείο για να μεταφερθούμε σε μία απομακρυσμένη γειτονιά της πόλης, εκεί που είχαμε μείνει την Πρωτοχρονιά του 2002. Το σπίτι που μείναμε ήταν παλιό και ο ιδιοκτήτης αρκετά χαλαρός. Θυμόμαστε ότι κανένα από τα δωμάτια που νοίκιαζε δεν είχε κλειδί. Όλα χύμα! Φτάνουμε και βρίσκουμε το σπίτι. Πλέον δεν λειτουργεί σαν ξενώνας αλλά κάποιος μένει μέσα. Πάνω στην αυλόπορτα είναι γραμμένα ονόματα παλιών ενοικιαστών. Κάποια στιγμή που η Λίνα δεν βλέπει ο Κωστής γράφει πάνω στην πόρτα Κ+Λ= Love και φωνάζουν με το Βασίλη τη Λίνα για να δει τι ανακαλύψανε! Γελάμε όλοι πολύ!
Φεύγουμε από τη γειτονιά και γυρίζουμε στο κέντρο. Στο μυαλό της Λίνας βέβαια μένει ότι θα ήθελε να αγοράζαμε αυτό το σπίτι, να το ανακαινίζαμε και να μέναμε κάποτε σε αυτή τη γειτονιά! Ίσως στο μέλλον :) Με το λεωφορείο κατεβαίνουμε κοντά στην Plaza De La Victoria. Έχει πολλά μικρά μαγαζάκια και λαϊκή αγορά. Κάνουμε τη βόλτα μας στο πολύ ζωντανό αυτό μέρος της πόλης. Φτάνουμε μέχρι την πλατεία. Πλανόδιοι πουλάνε αναμνηστικά, ενώ παρατηρούμε και αυτούς που πουλάνε χρηστικά πράγματα με πολύ μικρή τιμή. Όλο τους το μαγαζί το έχουν μέσα σε ένα καρότσι, το οποίο το στήνουν όπου τους βολεύει. Στο σημείο που αγόρασε χθες ο Βασίλης το hot dog υπάρχει λαϊκή αγορά. Ο Κωστής αγοράζει από την αγορά καυτερό merken, τυπικό στην Χιλή και στην Αργεντινή.
Ο Κωστής με το Βασίλη έχουν αρχίσει να πεινάνε. Γυρίζουμε προς την Plaza Sotomayor. Βρίσκουμε ένα μικρό μαγαζάκι με μενού. Τρώνε οι δυο τους Porotos con Rienda, ένα τυπικό πιάτο της Χιλής από βραστά φασόλια με μακαρόνια, chorizo, κολοκύθα σε κύβους, τσίλι και κρεμμύδια. Τέλεια! Γυρίζουμε λίγο ακόμα στο κέντρο μέχρι να έρθει η ώρα να πάμε στο δωμάτιο μας για να πάρουμε τα σακίδια μας και να φύγουμε. Φορτωνόμαστε και με ένα λεωφορείο φτάνουμε στο σταθμό. Το λεωφορείο μας για το Σαντιάγο φεύγει ακριβώς στις 14:30. Η διαδρομή είναι σύντομη. Λίγο μετά τις 16:00 είμαστε στο Σαντιάγο και το σταθμό λεωφορείων Alameda. Καθώς το λεωφορείο έχει μπει στην πόλη μας κάνει εντύπωση η όψη της. Το κέντρο είναι γεμάτο ουρανοξύστες. Έχει αλλάξει η πόλη αρκετά από την τελευταία φορά που είμασταν εδώ...
Βρίσκουμε το μετρό, αγοράζουμε εισιτήρια και κατευθυνόμαστε μέχρι το σταθμό La Moneda, απ' όπου παίρνουμε λεωφορείο για το σπίτι μας, το οποίο είναι σχετικά κεντρικό. Φτάνουμε και παίρνουμε τα κλειδιά από το θυρωρείο της οικοδομής. Το διαμέρισμα είναι στο 26ο όροφο. Μπαίνουμε. Είναι μία καινούργια γκαρσονιέρα με ένα διπλό κρεββάτι και έναν καναπέ στην μικρή κουζίνα της. Προσπαθούμε να ανοίξουμε το κρεββάτι - καναπέ, όμως ανακαλύπτουμε ότι δεν ανοίγει... Επικοινωνούμε με τον ιδιοκτήτη και μας ενημερώνει ότι το σπίτι είναι για 2 άτομα! Τώρα πως εμείς καταφέραμε να κάνουμε κράτηση είναι πραγματικά περίεργο. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν είναι δικό μας φταίξιμο, όμως και ο ιδιοκτήτης δεν μπορεί να κάνει κάτι να μας βοηθήσει. Αποφασίζουμε να φύγουμε και να βρούμε ένα άλλο. Ευτυχώς είμαστε τυχεροί. Βρίσκουμε ακριβώς δίπλα ένα αρκετά μεγάλο διαμέρισμα. Τέλεια! Πριν φύγουμε βέβαια βγάζουμε και φωτογραφίες της πόλης από ψηλά!
Το νέο διαμέρισμα είναι πολύ καλό! Διπλάσια τιμή μεν από το άλλο, αλλά άνετο και βολικό! Τακτοποιούμαστε και σκεφτόμαστε να βγούμε έξω για φαγητό. Έχουμε σημειώσει την περιοχή Bellavista, η οποία είναι γεμάτη εστιατόρια και μπαρ. Με ένα UBER φτάνουμε. Ο οδηγός, για πρώτη φορά στο ταξίδι μας, μας ενημερώνει να μην μείνουμε στην περιοχή αυτή μετά τις 21:00, γιατί θα πέσουμε θύματα ληστείας... Μας κάνει πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση! Μας αφήνει σε ένα σύμπλεγμα μαγαζιών, το Patio Bellavista, που είναι κάπως προφυλαγμένο. Εδώ υπάρχουν εστιατόρια, μπαρ, μαγαζιά με αναμνηστικά και γενικά η ατμόσφαιρα παραπέμπει σε κάτι πιο ακριβό και όχι τόσο στις προτιμήσεις μας. Φεύγουμε και δοκιμάζουμε λίγο πιο κάτω, όπου και πάλι συναντάμε την ίδια κατάσταση. Αποφασίζουμε να γυρίσουμε προς τη γειτονιά μας, ενώ έχει νυχτώσει για τα καλά!
Κοντά στη γειτονιά μας έχει ένα κινέζικο, το οποίο όμως δεν μας γεμίζει καθόλου το μάτι... Είμαστε όλοι πολύ πεινασμένοι και έχουμε αρχίσει να νευριάζουμε. Δεν μπορούμε να βρούμε τίποτα της προκοπής για να φάμε... Ο Κωστής σηκώνει τα χέρια ψηλά! Δεν έχει τίποτα άλλο να προτείνει... Περπατάμε προς το σπίτι μας και ως δια μαγείας βλέπουμε στη γωνία μας να έχουν στήσει αυτοσχέδιες ψησταριές. Αυτό είναι. Εδώ θα φάμε. Έγινε το θαύμα! Πριν αποφασίσουμε που θα φάμε βρίσκουμε ένα μαγαζάκι που πουλάει αλκοόλ (δεν είναι καθόλου εύκολο να αγοράσεις αλκοόλ στη χώρα) και αγοράζουμε ένα μπουκάλι κόκκινο Cabernet Sauvignon. Γυρίζουμε στη γωνιά μας. Το κορίτσι με τα hot dog μας προκαλεί αμέσως το ενδιαφέρον. Όλος ο κόσμος περιμένει ουρά για να φάει σε αυτή. Τα χέρια της δουλεύουν με απίστευτη ταχύτητα. Ετοιμάζει το ένα hot dog μετά το άλλο. Είναι απίθανη! Η θεά του hot dog! Έρχεται η σειρά μας. Παραγγέλνουμε 4 hot dog απ' όλα και ανεβαίνουμε στο δωμάτιο μας. Δεν κρατιόμαστε! Τρέχουν τα σάλια μας. Το πιο νόστιμο hot dog που έχουμε φάει ποτέ! Είμαστε όλοι πολύ χαρούμενοι. Αύριο θα γυρίσουμε με τα πόδια την πόλη του Σαντιάγο. Κοιμόμαστε κουρασμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου