Μέσα στην σκεπαστή αγορά υπάρχουν πολλά εστιατόρια, έτσι γινόμαστε στόχος του κάθε κράχτη. Τα περισσότερα εστιατόρια προσφέρουν ψάρι, αφού η αγορά πουλάει πολλά και διαφορετικά ψάρια.
Είμαστε χορτάτοι, έτσι δεν ενδίδουμε. Αποφασίζουμε να περπατήσουμε μέχρι τη γειτονιά κοντά στη στάση του μετρό του Καθολικού Πανεπιστημίου. Αυτό που παρατηρούμε σε όλη τη χώρα είναι τα πάρα πολλά καταστήματα για μικρά ζώα που βλέπουμε, όπως και το πόσο προσοχή δείχνουν να έχουν γενικά οι Χιλιανοί στα ζώα (τα περισσότερα αδέσποτα σκυλιά που είδαμε φορούσαν πουλόβερ για να μην κρυώνουν). Από την άλλη σε κάθε πόλη προσέξαμε τους πάρα πολλούς άστεγους που κοιμόνταν στο δρόμο, μέσα σε κουτιά, αυτοσχέδιες σκηνές ή απλά κουκουλωμένους μέσα σε κουβέρτες. Βρίσκουμε ένα καφέ που δεν μας δέχεται γιατί δεν έχουμε όλοι το Χιλιάνικο πάσο υγείας. Δεν πειράζει. Πιο πέρα μπαίνουμε σε μία γειτονιά με μαγαζιά αποκλειστικά με υλικά προετοιμασίας πάρτι, όπως επίσης και κινέζικα μαγαζιά με πέτρες και άλλα καλούδια. Ο Βασίλης αγοράζει πέτρες. Φτάνουμε στη γειτονιά. Είναι μία πολύ ωραία γειτονιά. Το Σαντιάγο πραγματικά μας έχει εκπλήξει! Η Λίνα αγοράζει πολύ ωραία καπέλα. Καθόμαστε πρώτα για μπύρα και μετά αγοράζουμε ένα πελώριο χωνάκι πατάτες τηγανητές με τυρί και σκόρδο!
Περπατάμε μέχρι τη στάση του μετρό για να γυρίσουμε προς τα πίσω. Θέλουμε να επισκεφτούμε το Μουσείο Μνήμης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το οποίο παρουσιάζει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχθηκαν από το κράτος της Χιλής από το 1973 μέχρι το 1990. Αποστολή του είναι να τιμήσει τα θύματα και τις οικογένειές τους, να προβληματίσει και να προωθήσει το σεβασμό έτσι ώστε αυτά τα γεγονότα να μην επαναληφθούν ποτέ. Με το μετρό φτάνουμε πολύ γρήγορα! Από το σταθμό του μετρό μπαίνουμε κατευθείαν στο μουσείο, το οποίο είναι δωρεάν. Μας ζητούν το χιλιάνικο πάσο υγείας, όμως τελικά περνάμε με το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό εμβολιασμού. Το μουσείο είναι εξαιρετικό! Μπορεί να μην έχει σε όλα τα σημεία αγγλική μετάφραση, όμως παντού το συναίσθημα ξεχειλίζει.
Φεύγουμε πολύ σκεπτικοί από το μουσείο. Είναι ένα μουσείο που πρέπει να επισκεφτεί κανείς στο Σαντιάγο. Σήμερα είναι η τελευταία μέρα εδώ, έτσι γυρίζουμε στο Patio Bellavista, όπου είναι το μόνο μέρος που βρήκαμε να πουλάνε ωραία αναμνηστικά. Φτάνουμε, πίνουμε ένα καφεδάκι και αμέσως μετά ψάχνουμε για δωράκια. Για καμιά ώρα γυρίζουμε τα μαγαζάκια. Βρίσκουμε ό,τι ψάχνουμε και φεύγουμε. Πολύ κοντά είναι η στάση του λεωφορείου. Μπαίνουμε στο 502 με κατεύθυνση το σπίτι μας. Στη διαδρομή ο Κωστής έχει στα χέρια του το κινητό και κοιτάει τις στάσεις. Μία κυρία τον προειδοποιεί να το βάλει μέσα γιατί θα τον ληστέψουν! Είναι η δεύτερη φορά στο Σαντιάγο που δεχόμαστε τέτοια σύσταση. Ο Κωστής βάζει το κινητό στην τσέπη του, όμως μας κάνει πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση όλο αυτό!
Γυρίζουμε στο σπίτι μας. Αγοράζουμε πρώτα κόκκινο κρασί και ανεβαίνουμε στο διαμέρισμα μας μέχρι να έρθει στη γωνιά της, η χθεσινή θεά του hot dog! Ο καθένας μας ξεκουράζεται, μέχρι να έρθει η ώρα του βραδινού. Η Λίνα αναλαμβάνει να αγοράσει το φαγητό. Δυστυχώς η κοπέλα δεν εμφανίζεται, έτσι αγοράζει hot dog από την επόμενη γωνία. Ανεβαίνει επάνω. Το hot dog δεν έχει καμία σχέση με το χθεσινό όμως είναι επίσης πολύ καλό! Το βράδυ κοιμόμαστε νωρίς, αφού αύριο έχουμε πολύ πρωϊνό ξύπνημα. Αύριο φεύγουμε από τη Χιλή και προσγειωνόμαστε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, τελευταία στάση του ταξιδιού μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου