Ημέρα 22η: Μια μέρα βροχερή

Σήμερα ξυπνάμε και βρέχει. Δείχνει ότι σήμερα θα είναι μία βροχερή μέρα. Δεν είναι μία συνηθισμένη μπόρα που διαρκεί λίγη ώρα. Είναι πάντως η πρώτη βροχερή μέρα που συναντάμε στις διακοπές μας. Σηκωνόμαστε αργά και ανεβαίνουμε για πρωϊνό. Είναι εντυπωσιακό πόσο τρώει κάποιος όταν υπάρχει μπουφές! Όλοι σκάμε στο φαί! Μέχρι και ο Βασίλης! Αυτό βέβαια που εντοπίζουμε είναι ότι ήρθαμε αργά και μάλλον υπήρχαν και άλλα στο μπουφέ που δεν προλάβαμε. Είπαμε ότι αύριο θα σηκωθούμε πιο γρήγορα.

Γυρνάμε στο δωμάτιο και ασχολούμαστε με διάφορα πράγματα, αφού έξω βρέχει πολύ. Είμαστε τυχεροί που στη χειρότερη μέρα μένουμε στο καλύτερο ξενοδοχείο των διακοπών, το οποίο είναι άνετο και με ανέσεις.  Η Νάγια πιάνει τον υπολογιστή του δωματίου και παίζει παιχνίδια, εγώ ασχολούμαι με το blog, η Λίνα διαβάζει και ο Βασίλης παίζει χαρούμενος.

Έξω βρέχει με τα καντάρια. Γύρω στο μεσημέρι, και ενώ έχουμε όλοι (εκτός από τη Νάγια) βαρεθεί μέσα, βάζουμε τα αδιάβροχα μας, παίρνουμε τις ομπρέλες μας και βγαίνουμε έξω.

Η πόλη μας αποζημιώνει. Εδώ παντού υπάρχουν ραφεία, υπερβολικά μάλλον για την πόλη, όπου μπορεί κάποιος να ράψει κατά παραγγελία ρούχα, ακόμη και αντίγραφα υψηλής ραπτικής. Βασικό υλικό των ρούχων το μετάξι. Διαβάζουμε ότι για να ελέγξεις την αυθεντικότητα του μεταξιού ζητάς ένα μικρό κομμάτι, το οποίο και καις. Ανάλογα με τον τρόπο καύσης του καταλαβαίνεις αν υπάρχουν συνθετικές προσμίξεις. Ο κόσμος κυκλοφορεί με τα αδιάβροχα του, ενώ πολλοί ντόπιοι φοράνε το κωνικό καπέλο, το οποίο είναι αδιάβροχο και βολεύει σε όλες τις καιρικές συνθήκες. Τα παιδιά βλέπουν γλυκά και μας σταματάνε.

Το μαγαζί είναι καλό, αλλά ακριβό για μας. Για 2 γλυκά και 2 καφέδες πληρώνουμε 5$. Πολλά για εδώ, λίγα για την Ελλάδα. Η πόλη είναι αρκετά τουριστική και οι τιμές είναι παντού λίγο πιο ανεβασμένες. Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στην πόλη. Η βροχή μια φουντώνει, μια μειώνεται. Σε όλη την πόλη ακούγεται μουσική, από μεγάφωνα του δήμου. Η παλιά πόλη βρίσκεται υπό την αιγίδα της Ουνέσκο. Μάλιστα μπορεί κάποιος να επισκεφθεί παλιά, αναπαλαιωμένα σπίτια και να δει τον τρόπο ζωής των ντόπιων στο παρελθόν.

Φτάνουμε έξω από μία γκαλερί με έργα ενός ντόπιου καλλιτέχνη, τα οποία έχουμε εντοπίσει από χθες. Μας άρεσε πολύη η τεχνοτροπία του. Με 50$ αγοράζουμε 2 έργα του.

Μπαίνουμε για φαγητό στο διπλανό εστιατόριο που βλέπει το ποτάμι. Παραγγέλνουμε και τότε είναι που ξεσπά κατακλυσμός βροχής. Οι δρόμοι πλημμυρίζουν.

Ο κόσμος έχει βγάλει τα παπούτσια και περπατά ξυπόλυτος στη βροχή. Τα ποδήλατα ταξί βάζουν πράσινες κουκούλες για να προφυλάξουν τους πελάτες τους.

Το ρεύμα πέφτει στο εστιατόριο και τρώμε υπό το φως των κεριών. Τα φαγητά είναι λίγο καφτερά, γιαυτό και παραγγέλνουμε παραπανήσιο ρύζι και ψητό κοτόπουλο για τα παιδιά. Η βροχή μειώνεται και χορτάτοι γυρνάμε στο ξενοδοχείο. Τα παιδιά τσαλαβουτάνε στους πλημμυρισμένους δρόμους. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη διασκέδαση τους κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Σήμερα δεν είναι για πολλά πράγματα. Μάλλον θα βρέχει μέχρι αργά. Πραγματικά μέχρι το βράδι, το μόνο που καταφέρνουμε να κάνουμε, είναι μία μικρή βραδινή βόλτα στην πόλη, υπό τους ήχους κλασσικής μουσικής από τα μεγάφωνα της πόλης.