Ημέρα 4η: Γεύσεις στη Μαλάκα και στην Κουάλα Λουμπούρ

Σήμερα ο Κωστής ξυπνάει νωρίς για να γράψει στο blog. Οι υπόλοιποι κοιμούνται. Στις 11:00 πρέπει να παραδώσουμε το δωμάτιο και οι υπόλοιποι ξυπνούν στις 10:30. Γρήγορα γρήγορα ετοιμαζόμαστε, πληρώνουμε για τις 2 νύχτες του δωματίου 150 MYR (37€), αφήνουμε τους 5 από τους 7 σάκους εκεί και βγαίνουμε για δουλειές και βόλτα στην πόλη. Θα επιστρέψουμε στις 15:00 για να πάρουμε τα σακίδια μας και να φύγουμε προς την Κουάλα Λουμπούρ.

Πρώτος σταθμός το εμπορικό κέντρο, όπου θα αγοράσουμε αριθμό κινητού τηλεφώνου. Παίρνουμε ταξί, αφού ο ήλιος καίει και η απόσταση δεν είναι μικρή. Στο εμπορικό κέντρο βρίσκουμε τον χθεσινό πωλητή και μέσα σε λίγα λεπτά έχουμε τον δικό μας αριθμό κινητής τηλεφωνίας της Μαλαισίας. Κάνουμε τις πρώτες κλήσεις και βεβαιωνόμαστε για την πολύ χαμηλή χρέωση που έχει. Βρίσκουμε ένα πολύ συμπαθητικό καφέ και πινουμε ένα καφέ. Τα παιδιά πίνουν σοκολάτα κρύα. Και αυτός ο καφές που πίνουμε είναι εξαιρετικός! Κάνουμε μερικές βόλτες στον εμπορικό, χαζεύουμε, και παίρνουμε δυνάμεις για να περπατήσουμε μέχρι την Κινέζικη συνοικία, όπου θα δοκιμάσουμε πριν φύγουμε μερικές από τις τοπικές σπεσιαλιτέ.


Γρήγορα φτάνουμε στην Κινέζικη συνοικία. Πρώτος στόχος είναι να βρούμε την σάλτσα που μας σέρβιραν εχθές το μεσημέρι.Το εστιατόριο μας είχε εξηγήσει ότι δεν βρίσκεται η σάλτσα σε σούπερ μάρκετ, μας είχε δώσει οδηγίες που θα τη βρούμε και μας είχε δώσει και την ετικέτα της μεγάλης συσκευασίας. Ακολουθώντας τις χθεσινές οδηγίες φτάνουμε σε ένα μαγαζί που μοιάζει με τα μαγαζιά που πουλούσαν παλιά αποικιακά στην Ελλάδα! Ο γέρος καταστηματάρχης βλέπει τη χάρτινη ετικέτα και μας δείχνει όλες τις δυνατές συσκευασίες. Για ευνόητους λόγους παίρνουμε τη μικρότερη. Χαρούμενοι που βρήκαμε τη σάλτσα φεύγουμε για ένα μικρό εστιατόριο, που λέγεται Poh Piah Lwee και το οποίο ειδικεύεται σε τρεις μεζέδες.


Σε λίγο πράγματι βρίσκουμε το μαγαζί, το οποίο δεν έχει κόσμο, και είναι σαν ένας διάδρομος. Παραγγέλνουμε να δοκιμάσουμε και τους τρεις αυτούς μεζέδες. Ο πρώτος λέγεται Poh Piah και είναι spring rolls. Αρέσει σε όλους μας. Το επόμενο είναι η σούπα Laksa, η οποία είναι με γαρίδες, γάλα καρύδας, noodles και σάλτσα τσίλι. Ο Κωστής την τρώει όλη με μεγάλη ικανοποίηση! Το τρίτο πιάτο λέγεται Rojak είναι γλυκό, και περιέχει ανανά, ωμό κολοκύθι και ωμή πατάτα, ρίζες και μία γλυκιά σάλτσα με τρίμα  φυστίκι. Η Λίνα το τρώει όλο με επίσης μεγάλη ικανοποίηση! Φεύγουμε χαρούμενοι και χορτάτοι! Έξω από το μαγαζί βρίσκουμε ένα ταξί που σύμφωνα με το πρόγραμμα μας μας πηγαίνει στο δωμάτιο μας, φορτώνουμε τα σακίδια μας και φτάνουμε στο σταθμό λεωφορείων. Στις 15:30 φεύγουμε με το δρομολόγιο SUPER VIP (;) για την Κουάλα Λουμπούρ! Σε 2 ώρες είμαστε εκεί.

Το λεωφορείο μας αφήνει αρκετά μακρυά από την πόλη. Ο οδηγός του λεωφορείου μας δίνε οδηγίες για το πως θα φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας. Μπαίνοντας όμως στο σταθμό ένας ευγενής κύριος προθυμοποιείται να μας βοηθήσει για να βρούμε το τρένο. Με εξαιρετική οργάνωση και με 10-15 ακροβολισμένους ακόμα συνεργάτες οδηγούμαστε στην εταιρία ταξί για την οποία εργάζονταν. Ρωτάμε για την τιμή, μας φαίνεται σχετικά δίκαια και φεύγουμε με το ταξί για τον προορισμό μας.

Η πρώτη εντύπωση για την Κουάλα Λουμπούρ είναι εξαιρετική. Ψηλά κτίρια, προσεγμένες κατασκευές, πολύ πράσινο και πολλά μαγαζιά μας προσελκύουν την προσοχή. Παρόλα αυτά η κίνηση είναι μάλλον αντίστοιχη κάθε μεγαλούπολης. Φτάνουμε στο ξενοδοχείο Sahabat Guesthouse, το οποίο είναι επίσης συμπαθητικό με το προηγούμενο, αποτελείται από πολλά μικρά δωμάτια και μοιάζει πιο πολύ με μικρό ξενοδοχείο. Μας αρέσει όλους! Το δωμάτιο μας είναι το Nutmeg (μοσχοκάρυδο) και έχει και ένα μικρό μπαλκονάκι! Τακτοποιούμαστε γρήγορα και βγαίνουμε έξω.

Δύο δρόμους πιο δίπλα είναι κεντρικός δρόμος με μπαρ, καφέ, και ακριβά εστιατόρια. Βρίσκουμε σούπερ μάρκετ που δουλεύουν όλο το βράδι. Πιο κάτω σε έναν κάθετο δρόμο αντικρύζουμε ένα χαμό από κόσμο, πλανώδιους που πουλάνε φρούτα και πολλά φαγάδικα του δρόμου, το ένα δίπλα στο άλλο. Δεν θέλουμε και πολύ! Αγοράζουμε φρούτα και αμέσως καθόμαστε στο μαγαζί που μας μυρίζει καλύτερα. Βλέπουμε τους πύργους της Πετρόνα, τρώμε χοιρινό γλυκόξινο, κοτόπουλο κάρυ, κοτόπουλο με σουσάμι και ρύζι. Τα τρώμε όλα! Τρώμε εξαιρετικά και στο δρόμο της Κουάλα Λουμπούρ!

Γυρίζουμε στο σπίτι και κοιμόμαστε νωρίς. Αύριο είναι γεμάτη μέρα.