Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Ημέρα 9η: 24 ώρες στον Παράδεισο

Σήμερα 3:30 το πρωί ξυπνάμε! Έχουμε τα πράγματα μας έτοιμα από εχθές. Στις 4:00 θα περάσει να μας πάρει το ταξί που θα μας μεταφέρει στον κεντρικό σταθμό λεωφορείων. Εκεί θα πάρουμε το λεωφορείο του αεροδρομίου. Τα παιδιά τρώνε πρωϊνό με δημητριακά και γάλα (μας έχει κάνει εντύπωση που βρήκαμε φρέσκο γάλα στην Κουάλα Λουμπούρ!)

Στις 4:00 το ταξί είναι κάτω από το ξενοδοχείο μας. Χωρίς καθόλου κίνηση σε 10' είμαστε στο σταθμό. Πληρώνουμε 25 MYR (6€) στο ταξί και υπολογίζοντας τα 26 MYR (6,5€) που θα δώσουμε στο λεωφορείο, μας συμφέρει από το να δίναμε 120 MYR (30€) στο ταξί να μας πάει μέχρι το αεροδρόμιο. Τα λεωφορεία φεύγουν ανά 15'. Στις 4:30 φεύγουμε για το αεροδρόμιο. Μετά από 1 ώρα είμαστε εκεί.

Αφού κάνουμε τις τυπικές διαδικασίες περιμένουμε στην αίθουσα αναμονής για την πτήση μας. Με μισή ώρα καθυστέρηση πετάμε για το Kota Bharu. Σε 1 ώρα προσγειωνόμαστε στα βόρεια της χώρας, κοντά στα σύνορα με την Ταϋλάνδη. Από το αεροδρόμιο παίρνουμε ταξί για την Kuala Besut, απ' όπου θα πάρουμε το ταχύπλοο για τα νησιά Perhentian. Η περιοχή που βλέπουμε, μέσα από το ταξί, μας θυμίζει τα μέρη που επισκεφτήκαμε πέρσι (Καμπότζη, Βιετνάμ). Ξύλινα σπίτια, αγελάδες στους δρόμους, και τροπική βλάστηση. Είμαστε χαρούμενοι που φύγαμε από το χάος της μεγαλούπολης.

Σε 1 ώρα φτάνουμε στο λιμανάκι της Kuala Besut. Πληρώνουμε, εκτός από το ταχύπλοο και ένα μικρό ποσό για το γεγονός ότι θα μπούμε σε προστατευμένη περιοχή. Με άλλους 6 συνταξιδιώτες φεύγουμε με το ταχύπλοο, με προορισμό τα νησιά.

Το ταχύπλοο ταξιδεύει με μεγάλη ταχύτητα, σκάζοντας στα κύματα. Ο Βασίλης φοβάται λίγο και από το ταρακούνημα, αλλά και από το γεγονός ότι νομίζει ότι θα πάμε σε ένα νησί λίγων τετραγωνικών, με ένα φοίνικα επάνω! Σε 30' φτάνουμε.

Τα νησιά Perhentian είναι δύο, και χωρίζονται μεταξύ τους με μία λεπτή λουρίδα θάλασσας. Ανά 100 μέτρα συναντάς και συγκροτήματα με μπάγκαλοουζ, που ανήκουν σε διαφορετικά ξενοδοχεία.

Το ταχύπλοο αφήνει έναν έναν τους επιβάτες του στο ξενοδοχείο του. Εμείς είμαστε τελευταίοι. Το δικό μας ξενοδοχείο, το Coral View Resort, δεν έχει προβλήτα και έρχεται ένα μικρό βαρκάκι και μας παίρνει.

Το νησί είναι ειδυλλιακό! Όπως βλέπουμε σε καρτ ποστάλ.

Το δωμάτιο μας είναι λίγο παλιό και κακοσυντηρημένο, αλλά είναι μπροστά στη θάλασσα. Η θέα μας είναι εξαιρετική!

Τα παιδιά ενθουσιάζονται.

Τακτοποιούμαστε και μπαίνουμε στη θάλασσα που είναι μπροστά μας. Μετά από λίγη ώρα ξεκινάμε να πάμε στην αμέσως διπλανή παραλία, η οποία όπως διαβάσαμε είναι η καλύτερη όλων. Μόλις την αντικρίζουμε συμφωνούμε. Για 1 ώρα κάνουμε μπάνιο στη θάλασσα της.

Η ώρα έχει φτάσει 13:00 και έχουμε αρχίσει να πεινάμε. Γυρίζουμε στο ξενοδοχείο μας και τρώμε φτηνά και καλά. Γυρίζουμε στο δωμάτιο.

Ο Κωστής κοιμάται, η Λίνα διαβάζει και ανά διαστήματα κοιμάται, ενώ τα παιδιά, λες και δεν ξύπνησαν από τα άγρια χαράματα, παίζουν χαρούμενα. Μπροστά από τα παιδιά περνάει ένα μεγάλο ιγκουάνα, ενώ πάνω στα δέντρα πηδούν σκιουράκια. Τα παιδιά ενθουσιάζονται για ακόμα μία φορά! Το απόγευμα όλοι μαζί γυρίζουμε στην ωραία παραλία και κάνουμε μπάνιο μέχρι τη δύση. Μάλλον αυτός θα είναι ο παράδεισος!

Το βράδι τρώμε BBQ,ρύζι και noodles στο ξενοδοχείο. Τα παιδιά κοιμούνται αμέσως μετά, η Λίνα και ο Κωστής ηρεμούν στο μπαλκόνι του δωματίου, με μουσική μπλουζ, μπύρα και το βραδινό αεράκι που έρχεται από τη θάλασσα. Η ζωή είναι ωραία!

1 σχόλιο:

  1. Όντως πήγατε στον παράδεισο !!! Βαλε και άλλες φωτογραφίες απο παραλίες και ξενοδοχεία.

    Σάκης από Κ.Ε.Κ Αιγέας

    ΑπάντησηΔιαγραφή