Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Ημέρα 15η: Ηρεμία και χαλάρωση

Σήμερα είμαστε ήρεμοι. Έχουμε όλη τη μέρα μπροστά μας να κάνουμε ότι θέλουμε και αργά το απόγευμα να φύγουμε για το αεροδρόμιο. Σηκωνόμαστε, ετοιμαζόμαστε και στις 10:00 είμαστε στο αυτοκίνητο.

Πηγαίνουμε προς την Kuah, την Χώρα του νησιού, όπου υπάρχει και το λιμάνι. Φτάνουμε γρήγορα. Βλέπουμε μία μεγάλη πόλη, που όμως φαίνεται κοιμισμένη. Τα μαγαζιά της είναι ακόμα κλειστά και τα αυτοκίνητα λιγοστά στους δρόμους, παρόλο που είναι Τρίτη. Φτάνουμε μέχρι το λιμάνι. Παρκάρουμε και μπαίνουμε στο εμπορικό κέντρο του λιμανιού, αφού απ' ότι φαίνεται είναι το μόνο ανοιχτό.

Κάνουμε μία βόλτα στα μαγαζιά. Βλέπουμε φωτογραφικές μηχανές και για ακόμη μία φορά δεν βλέπουμε παρά ελάχιστες διαφορές με την Ελλάδα. Τρώμε πρωϊνό σε ένα αρτοποιείο με νόστιμα ψωμάκια και καφέ, χυμό στο Starbucks. Φεύγουμε για το πάρκινγκ. Παρατηρούμε ότι ο περισσότερος κόσμος όταν παρκάρει το αυτοκίνητο σηκώνει τους υαλοκαθαριστήρες. Ο λόγος που το κάνουν είναι για να μην λιώσουν τα μαλακά πλαστικά μέρη τους, από την μεγάλη ζέστη! Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στην πόλη.

Τα περισσότερα καταστήματα περιέργως συνεχίζουν να είναι κλειστά. Μάλλον εδώ στο νησί ο κόσμος πάει με το πάσο του και ανοίγει τις μεγάλες ώρες (κάτι σαν την Ικαρία).Μπαίνουμε σε ένα ακόμα πολυκατάστημα. Αγοράζουμε μερικά μπαχαρικά, τα οποία αναγνωρίζουμε, από τα φαγητά που έχουμε φάει. Αποφασίζουμε να αφήσουμε την πόλη και να πάμε προς την παραλία μας, ώστε να απολαύσουμε τον ήλιο και τη θάλασσα.

Σε 20 λεπτά είμαστε μπροστά στη θάλασσα, πίνοντας κρύα λεμονάδα. Τα παιδιά είναι χαρούμενα. Παίζουν στην παραλία και κολυμπούν στη θάλασσα. Καθόμαστε εκεί και ηρεμούμε μέχρι αργά. Φεύγουμε όταν έρχεται η ώρα να ετοιμάσουμε τα πράγματα μας για να πετάξουμε στο Penang.

Τρώμε κάτι στα γρήγορα και με το αυτοκίνητο ξεκινάμε προς το αεροδρόμιο, ώστε να το παραδώσουμε εκεί.

Στην παράδοση του αυτοκινήτου δεν πάει κάτι στραβά και περιμένουμε την ώρα που πρέπει να κάνουμε check-in.

Η Λίνα δεν αντιστέκεται στην επιθυμία του Βασίλη και του αγοράζει μία στολή Batman. Ο Βασίλης την φοράει και κυκλοφορεί έτσι μέσα στο αεροδρόμιο. Είναι καταευχαριστημένος! Όλος ο κόσμος τον κοιτάει. Μία μικρή κοπελίτσα τον κοιτάει με μεγάλο θαυμασμό. Ο Βασίλης καμαρώνει.

Η ώρα περνάει και κάνουμε check-in. Περνάμε στο χώρο αναμονής. Μέχρι να πιούμε ένα καφέ έρχεται η ώρα να επιβιβαστούμε. Μας περιμένει πάλι το ελικοφόρο. Οι υπάλληλοι του αεροδρομίου έρχονται και χαιρετούν προσωπικά τον Batman! Ο Βασίλης κοιτά σαστισμένος.

Απογειωνόμαστε και σχεδόν αμέσως προσγειωνόμαστε. Μας κάνει εντύπωση που ο Βασίλης έχει μάθει πλέον τους θορύβους του αεροπλάνου και αναγνωρίζει το θόρυβο που κάνουν οι ρόδες του αεροπλάνου που κατεβαίνουν. Παίρνουμε ταξί και φτάνουμε στο ξενοδοχείο μας, το Vistana Hotel, το οποίο είναι 10' από το αεροδρόμιο. Το ξενοδοχείο είναι πολυτελές, όμως συνορεύει με ένα εξαιρετικό και πιο λαϊκό μαγειρείο. Από εκεί προμηθευόμαστε το βραδυνό μας και την κάνουμε "ταράτσα". Κοιμόμαστε κοιρασμένοι. Αύριο έχουμε να ξυπνήσουμε στις 4:15 π.μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου