Είμαστε τρίτη μέρα στο Vang Vieng και έχουμε αρχίσει λίγο να βαριόμαστε. Η πόλη δεν έχει να προσφέρει πολλά και λόγω της βροχής δεν μπορούμε να βγούμε προς τα έξω, που η φύση είναι πανέμορφη. Σήμερα ο καιρός δείχνει καλύτερος από χθες. Μάλλον θα νοικιάσουμε μηχανάκια και θα βγούμε προς τα έξω. Έχουμε σχεδιάσει μία ωραία διαδρομή με εξερευνήσεις σε σπήλαια και μπάνιο σε λίμνες. Τρώμε πρωινό και ετοιμαζόμαστε. Λίγο πριν βγούμε έξω αρχίζει πάλι δυνατή βροχή! Απογοήτευση! Για λίγο σκεφτόμαστε τις εναλλακτικές μας και αποφασίζουμε να νοικιάσουμε ένα τουκ τουκ, με καλό στέγαστρο, για να μας πάει στα μέρη που θέλουμε. Έξω από το ξενοδοχείο βρίσκουμε ένα και συμφωνούμε να δώσουμε 20€ για όλη τη μέρα. Ξεκινάμε. Πρώτη στάση το σπήλαιο Tham Jang. Η βροχή έχει σταματήσει. Φτάνουμε μπροστά στην είσοδο του σπηλαίου. Υπάρχει είσοδος 1,5€, αλλά και κάτι σκαλοπάτια καρφί ανηφορικά! Η Λίνα και τα παιδιά δεν το αποτολμούν. Πάνε για αναψυκτικά στο εστιατόριο πιο πίσω. Ο Κωστής ανεβαίνει τα σκαλοπάτια με στάσεις. Η θέα όταν φτάνει ψηλά πάνω είναι μαγική! Βγάζει μερικές φωτογραφίες και μπαίνει μέσα στο σπήλαιο γιατί η βροχή στο μεταξύ ξαναξεκίνησε. Το σπήλαιο είναι ωραίο, οργανωμένο, με φωτισμένους διαδρόμους και εύκολη πρόσβαση.
Μετά από μισή ώρα ο Κωστής είναι κάτω με τους υπόλοιπους. Η βροχή έχει σταματήσει. Φεύγουμε για το επόμενο σπήλαιο. Με μία μικρή στάση στο ξενοδοχείο μας, παίρνουμε το δρόμο δυτικά της πόλης, περνάμε πάνω από το ποτάμι Nam Song και πληρώνουμε διόδια για τη χρήση των ξύλινων γεφυρών. Ο δρόμος από δω και πέρα είναι χωματόδρομος. Χαζεύουμε τη φύση γύρω μας και τους ανθρώπους που συναντούμε. Μετά από λίγη ώρα φτάνουμε στο σπήλαιο Tham Phu Kham, το οποίο είναι γνωστό και ως Blue Lagoon, λόγω του ότι μπροστά του περνάει ένα ποτάμι, το οποίο δημιουργεί μία γαλάζια λίμνη, μέσα στην οποία κάνουν μπάνιο. Τα παιδιά ενθουσιάζονται. Βάζουν κατευθείαν τα μαγιό τους, όπως και ο Κωστής. Στη λίμνη είναι ήδη μία ομάδα νεαρών από την Ταϊβάν που διασκεδάζουν. Ο πιο τολμηρός από μας είναι ο Βασίλης ο οποίος χωρίς δισταγμό βουτάει μέσα στο ποτάμι. Καθόμαστε εκεί ώρα. Η Λίνα φωτογραφίζει και οι υπόλοιποι κάνουμε μπάνιο. Η Νάγια με πολύ θάρρος, πηδάει από το δέντρο που βρίσκεται πάνω από το ποτάμι, ή κρεμιέται από μία αυτοσχέδια κούνια, κάνοντας βουτιές στο ποτάμι. Μία δυνατή βροχή μας αναγκάζει να βγούμε από το ποτάμι και να βρούμε καταφύγιο κάτω από ένα από τα πολλά στέγαστρα που βρίσκονται στο χώρο.
Μετά από 20 λεπτά η βροχή σταματάει και αποφασίζουμε να πάμε να δούμε και το σπήλαιο, μιας και έχουμε βάλει πάλι τα στεγνά μας ρούχα. Λίγο πριν τα σκαλοπάτια που οδηγούν στην είσοδο του σπηλαίου νοικιάζουμε φώτα κεφαλής, αφού όπως γράφει μία ταμπέλα είναι απαραίτητα. Αρχίζουμε να ανεβαίνουμε. Τα σκαλοπάτια είναι δύσκολα και ανεβαίνουμε με προσοχή. Ανεβαίνουμε ψηλά, ενώ η ανάβαση πλέον απαιτεί και λίγες γνώσεις αναρρίχησης. Τα παιδιά ανταποκρίνονται καλά. Φτάνουμε επιτέλους στην είσοδο. Το σπήλαιο αυτό δεν είναι καθόλου οργανωμένο, αλλά αρκετά πιο όμορφο από το προηγούμενο. Μπαίνουμε μέσα, προσέχοντας τα βήματα μας να είναι σταθερά. Προχωράμε καμιά 100αριά μέτρα μέσα μέχρι που βρίσκουμε ένα μεγάλο χώρο, μέσα στον οποίο υπάρχει ένας ξαπλωμένος βούδας. Ξεκουραζόμαστε λίγο εκεί και γυρίζουμε προς τα πίσω, αφού με τα παιδιά είναι πολύ δύσκολο να συνεχίζουμε. Βγαίνουμε έξω και σε διπλάσιο χρόνο κατεβαίνουμε τα σκαλιά προς τα κάτω. Βρίσκουμε το τουκ τουκ που μας περιμένει. Η ώρα έχει πάει 14:00 και μάλλον για σήμερα δεν έχει άλλο σπήλαιο. Γυρίζουμε προς το ξενοδοχείο. Στο δρόμο βλέπουμε σκηνές που πολύ θα θέλαμε να προλαβαίναμε να φωτογραφίσουμε.
Το μεσημέρι ξεκουραζόμαστε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Τα παιδιά φυσικά είναι και τα δυο στην πισίνα. Αργά το απόγευμα βγαίνουμε έξω στο χωριό, για φαγητό. Επιλέγουμε για πρώτη και τελευταία φορά να φάμε σε ένα εστιατόριο που είναι μαζεμένοι πάρα πολύ τουρίστες. Η επιλογή μας είναι λανθασμένη, αφού τρώμε το χειρότερο φαγητό των διακοπών μας. Η βραδιά συνεχίζεται με μασάζ στα πόδια, σε ένα μαγαζί που επίσης δεν θα ξαναπηγαίναμε. Ευτυχώς το μασάζ ήταν καλό και είχε πλάκα να είμαστε ξαπλωμένοι και οι τέσσερεις , ο ένας δίπλα στον άλλο. Γυρίζουμε πίσω στο ξενοδοχείο για ύπνο. Αύριο έχουμε να κάνουμε 6 ώρες ταξίδι με το βαν, για να φτάσουμε στην πρώην πρωτεύουσα της χώρας την Luang Prabang.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου