Σήμερα ξυπνάμε και τρώμε πρωινό δίπλα στο ποτάμι. Κοιμηθήκαμε πολύ καλά στο δωμάτιο, μετά την προσθήκη ενός στρώματος, το ξενοδοχείο είναι καθαρό, και το πρωινό είναι εξαιρετικό. Παρόλα αυτά έχουμε πληρώσει από χθες για να πάμε σε ένα καινούργιο ξενοδοχείο, τη Villa Champa, λίγο πιο κάτω. Φορτωνόμαστε τους σάκους μας και φεύγουμε. Τακτοποιούμαστε στο καινούργιο μας δωμάτιο και βγαίνουμε έξω να εξερευνήσουμε καλύτερα την πόλη. Πρώτος στόχος το Βασιλικό Παλάτι, στο οποίο φτάνουμε στις 11:00. Το γκισέ των εισιτηρίων έχει κλείσει. Δεν μπορούμε να μπούμε στο μουσείο. Θα ανοίξει πάλι στις 13:30. Επισκεπτόμαστε το ναό Wat Ho Pha Bang, που βρίσκεται στον ίδιο χώρο και το Wat Mai Suwannaphumaham, λίγο πιο δίπλα. Και τα δύο είναι υπέροχα. Στο δεύτερο θαυμάζουμε τα χρυσά ανάγλυφα στην πρόσοψη του ναού, που παρουσιάζουν σκηνές από το αρχαίο έπος Ramayana και την προτελευταία γέννηση του Βούδα.
Σταματάμε για λίγο, να δροσιστούμε με χυμό ανανά και συνεχίζουμε προς το λόφο Phu Si (με την ίδια ακουστική και διαφορετική γραφή, σημαίνει κάτι άλλο στα Αγγλικά!) , που υψώνεται πάνω από το κέντρο της παλιάς πόλης. Πρώτη μας στάση το μικρό, αλλά υπέροχο μουσείο TAEC, στη βάση του λόφου, που περιγράφει τις διάφορες φυλές που κατοικούν στο Λάος. Βλέπουμε χάρτες, ενδυμασίες, αντικείμενα και βίντεο των εθίμων. Τα παιδιά ζωγραφίζουν με μπογιές και χαρτί που τους δίνουν στο μουσείο. Ένα παγωμένο τσάι και καφές, στο καφέ του μουσείου μας αναζωογονούν. Συνεχίζουμε ανεβαίνοντας τον λόφο και περνώντας μέσα από στενά, γεμάτα ζωή σοκάκια. Ανεβαίνουμε αρκετά ψηλά, μέχρι το That Chomsi, μία επιχρυσωμένη στούπα, στο πιο ψηλό σημείο του λόφου. Η θέα από εκεί πάνω είναι μοναδική. Βλέπουμε όλη την πόλη από ψηλά. Κατεβαίνουμε προς τα κάτω. Βλέπουμε όρθιους και ξαπλωμένους Βούδες, όπως και ένα αποτύπωμα του ποδιού του Βούδα. Δύο μοναχοί μας ρωτούνε από πού είμαστε, αλλά την Ελλάδα που τους λέμε, δεν φαίνεται να την καταλαβαίνουν. Φτάνουμε κάτω στον κεντρικό δρόμο.
Η ώρα είναι 13:30 και έχει ανοίξει το μουσείο. Τα παιδιά για πρώτη φορά δεν θέλουν να σταματήσουμε τη βόλτα μας. Τους έχει εντυπωσιάσει η πόλη και θέλουν να συνεχίσουμε! Φτάνουμε στο μουσείο. Πληρώνουμε για ακόμη μία φορά μόνο οι ενήλικες. Τα παιδιά, γενικά στο Λάος, συνήθως δεν πληρώνουν. Το Βασιλικό Παλάτι χτίστηκε το 1904, με στοιχεία αρχιτεκτονικής και παράδοσης της χώρας, αλλά και της γαλλικής αποικιακής αρχιτεκτονικής. Είναι πραγματικά θαυμαστό και κρίμα που δεν μπορούμε να φωτογραφίσουμε! Βλέπουμε τις διάφορες αίθουσες. Ο Βασίλης εντυπωσιάζεται από το θρόνο, αλλά και γενικά από τα πάντα. Θέλει να δει και δεύτερη φορά το παλάτι. Στο τέλος αυτής της πραγματικά αξιόλογης βόλτας βλέπουμε τα δώρα που έκαναν οι διάφοροι αρχηγοί κρατών στους 3 συνολικά βασιλιάδες που έζησαν στο παλάτι αυτό. Μας κάνει πραγματικά πολύ μεγάλη εντύπωση, το μικρό κομμάτι βράχου από το φεγγάρι, που έκανε δώρο ο πρόεδρος Nixon. Σε μία διπλανή αίθουσα έξω από το παλάτι, βλέπουμε έναν από τους πιο πολύτιμους θησαυρούς της χώρας, το Pha Bang, έναν ολόχρυσο Βούδα 83 εκατοστών ψηλό, απ’ όπου πήρε και το όνομα της η πόλη.
Βγαίνουμε από το παλάτι και κατευθυνόμαστε προς το ποτάμι για φαγητό. Όλοι πεινάμε! Στη διαδρομή περνάμε μέσα από στενά και πέφτουμε πάνω σε γαμήλιο γλέντι, πάνω στο τσακίρ κέφι. Η τραγουδίστρια είναι στην πίστα, μαζί με 5-6 καλεσμένους που χορεύουν κάτι σαν τσιφτετέλι και σέικ μαζί. Βγάζουμε φωτογραφίες και προχωρούμε. Καθόμαστε σε ένα μαγαζί , μπροστά στο ποτάμι, για φαγητό, βρίσκοντας καταφύγιο από την βροχούλα που έχει ξεκινήσει να πέφτει και μία ευγενική ευτραφής κυρία μας εξυπηρετεί. Μετά το φαγητό τα παιδιά θέλουν να συνεχίσουμε τη βόλτα! Περίεργο! Οι μεγάλοι θέλουμε όμως ξεκούραση. Το δωμάτιο του ξενοδοχείου μας υποδέχεται για μια μικρή σιέστα. Αργά το απόγευμα βγαίνουμε με κατεύθυνση την νυχτερινή αγορά, που εχθές δεν είχαμε κουράγιο να εξερευνήσουμε.
Ψωνίζουμε, κάνοντας η Λίνα όπως πάντα, τα πιο επιτυχημένα και σκληρά παζάρια. Στην αγορά αυτή πουλάνε βασικά υφάσματα, αλλά και φωτιστικά και σουβενίρ. Συναντούμε για πρώτη φορά, μετά από 20 μέρες, Έλληνες, που όμως δεν στέκονται παρά λίγο για να μιλήσουμε. Είναι από γκρουπ. Η Λίμα αγοράζει με παζάρια 2 παντελόνες. Πληρώνουμε και ο καταστηματάρχης με τα λεφτά ευλογεί όλο του το υπόλοιπο εμπόρευμα! Στο τέλος της αγοράς και πριν την περπατήσουμε προς τα πίσω, βλέπουμε ένα μικρό στενό δρομάκι με κίνηση. Μπαίνουμε. Εδώ με 1€ γεμίζεις το πιάτο σου με όσο φαγητό χωράει από τους μπουφέδες που είναι στημένοι ο ένας μετά τον άλλο. Φυσικά καθόμαστε! Αργότερα γυρίζουμε την αγορά προς τα πίσω, που έχει όμως αρχίσει να κλείνει. Η ώρα είναι 21:30 και μαζεύουν. Αγοράζουμε εκτός των άλλων και ένα αυτοσχέδιο όπλο-εκτοξευτή από καλάμι στο Βασίλη, που τον ενθουσιάζει. Φτάνουμε κοντά στο δωμάτιο και κάνουμε μασάζ σε ένα διπλανό μαγαζί για να κοιμηθούμε καλύτερα! Τα παιδιά κοιμούνται αμέσως. Ο Κωστής και η Λίνα βλέπουν μία ωραία ιρλανδέζικη ταινία στον υπολογιστή. Πριν κοιμηθούν γελούν με δάκρυα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου