Το σημερινό πρόγραμμα είναι να επισκεφτούμε την πόλη της Κρακοβίας, χρησιμοποιώντας τις τοπικές συγκοινωνίες. Η Κρακοβία είναι μία από τις παλαιότερες και μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας, στο παρελθόν υπήρξε πρωτεύουσά της, ενώ σήμερα έχει πληθυσμό 800.000 κατοίκων ή 1,4 εκατομμύρια λαμβάνοντας υπόψη τα περίχωρα της πόλης. Ο καιρός είναι ηλιόλουστος και ελπίζουμε να κρατήσει έτσι όλη τη μέρα. Ξεκινάμε από το κάμπινγκ λίγο μετά τις 9:30. 500 μέτρα πιο μακριά βρίσκεται η στάση των λεωφορείων. Εκεί υπάρχει και αυτόματο εκδοτήριο εισιτηρίων. Αργούμε λίγο να καταλάβουμε τη λειτουργία του και του τι πρέπει να αγοράσουμε, όμως βγάζουμε τα εισιτήρια, πραγματικά την τελευταία στιγμή, προλαβαίνοντας το λεωφορείο μας στο τσακ! Μερικές στάσεις αργότερα αλλάζουμε και παίρνουμε το τραμ. Είναι πραγματικά υπερσύγχρονο. Σε οθόνες φαίνονται οι στάσεις, πόση ώρα θέλουμε για την κάθε μία, χάρτης, βίντεο... Πόσο χρήσιμο θα ήταν οι "άρχοντες" στην Ελλάδα να ταξιδεύανε που και που...
Φτάνουμε κοντά στην κεντρική πλατεία της πόλης, Rynek Glόwny. Περπατάμε μέχρι εκεί και αλλάζουμε χρήματα σε εξαιρετική ισοτιμία, 1 ευρώ 4,23 ζλότι. Μέχρι να φτάσουμε στην πλατεία η ισοτιμία μειώνεται και φτάνει και τα 3,5 ζλότι! Η πλατεία είναι πραγματικά ονειρεμένη. Στο κέντρο της βρίσκεται το Sukiennice, μια μεσαιωνική αγορά υφασμάτων που ξαναχτίστηκε το 1555 και σήμερα φιλοξενεί τουριστικά καταστήματα, δίπλα δεσπόζει η εκκλησία της Αγίας Μαρίας, όπου ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ διετέλεσε επί μακρόν εφημέριος πριν γίνει επίσκοπος της πόλης και αργότερα καρδινάλιος. Γύρω υπάρχουν καφέ εστιατόρια, ενώ κοπέλες αμαξάδες περιμένουν σε ουρά τουρίστες να τους κάνουν βόλτα. Κάνουμε μία βόλτα και χαζεύουμε. Βρίσκουμε την είσοδο, απ' όπου θα κατεβούμε κάτω από την πλατεία, όπου στεγάζεται ένα μουσείο για την ιστορία της πόλης. Έχουμε κάνει ήδη κράτηση, αφού δέχονται μόνο 200 άτομα κάθε φορά. Καθόμαστε πάνω στην πλατεία για καφέ και παρατηρούμε τον κόσμο που αρχίζει να γεμίζει την πλατεία. Από το καμπαναριό της Αγίας Μαρίας ακούμε τον τρομπετίστα που κάθε μία ώρα, παίζει προς τα 4 σημεία του ορίζοντα μια απλή μελωδία. Η παράδοση αυτή έρχεται από τους μεσαιωνικούς χρόνους, οπότε λειτουργούσε ως προειδοποίηση για επερχόμενη επιδρομή.
Περπατάμε μέχρι την εκκλησία και μπαίνουμε μέσα. Είναι αξιόλογη, όμως συμφωνούμε ότι ο καθεδρικός του Κόσιτσε ήταν πιο εντυπωσιακός. Η ώρα έχει φτάσει και κατεβαίνουμε στο υπόγειο μουσείο της πόλης. Εδώ ανακαλύπτουμε πώς ήταν η πόλη στα χρόνια του Μεσαίωνα και πέρα. Είναι ένα μουσείο πραγματικά εξαιρετικό, παράδειγμα προς μίμηση! Μετά από 1 ώρα βγαίνουμε ξανά στην επιφάνεια και αποφασίζουμε να περπατήσουμε μέχρι την Εβραϊκή συνοικία. Στο δρόμο δεν χάνουμε φυσικά την ευκαιρία να επισκεφτούμε τα μικρά μαγαζάκια που το ένα δίπλα στο άλλο πουλάνε σουβενίρ. Ο Βασίλης τα έχει μεγάλη αδυναμία! Οδηγούμαστε στην συναγωγή Tempel, έναν σημαντικό τόπο λατρείας για τους Εβραίους της πόλης. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε επισκεφτεί ποτέ άλλη φορά μία συναγωγή. Μας εντυπωσιάζει και μας κάνει να διαβάσουμε περισσότερα για τη θρησκεία του Ιουδαϊσμού. Ο Ιουδαϊσμός είναι η παραδοσιακή θρησκεία των Εβραίων και μία από τις αρχαιότερες θρησκευτικές παραδόσεις που τελούνται στον σύγχρονο κόσμο. Αποτελεί θεμελιακή θρησκεία όπως είναι ο Χριστιανισμός, το Ισλάμ, οι Σαμαρίτες και η Πίστη Μπαχάι.
Απέναντι ακριβώς από τη συναγωγή υπάρχει ένα πολύ ωραίο ταβερνάκι, το Domowa Kuchnia. Είναι και αυτό στη λογική του self service. Παραγγέλνουμε σούπες, σνίτσελ και κάτι σαν ντολμάδες. Υπέροχα όλα! Πληρώνουμε γύρω στα 20€. Περπατάμε προς τα πίσω και την παλιά πόλη. Αποφασίσαμε για να χωνέψουμε να επισκεφτούμε το κάστρο της Βαβέλ, χτισμένο πάνω στον ομώνυμο λόφο, απ’ όπου κανείς μπορεί να απολαύσει τη θέα. Τα βήματα μας είναι λίγο πιο αργά... Καταφέρνουμε να ανέβουμε και βγάζουμε εισιτήριο για να επισκεφτούμε το λημερι του δράκου και τον ξύλινο πύργο, απ' όπου μπορούμε να δούμε καλύτερα τη θέα. Επιλέγουμε λανθασμένα να δούμε το πρώτο. Δυστυχώς κατεβαίνουμε μία σειρά από αρκετά σκαλοπάτια, τα οποία μας βγάζουν πάλι έξω από το κάστρο... Ευτυχώς στο σημείο που βγαίνουμε υπάρχει άφθονο γκαζόν, όπου ξαπλώνουμε και κοιμόμαστε λιγάκι. Ξαναανεβαίνουμε στο κάστρο και συνεχίζουμε την ανάβαση στον ξύλινο πύργο. Οι γάμπες μας έχουν γίνει πέτρα! Η θέα μας αποζημιώνει. Πριν αφήσουμε το κάστρο επισκεπτόμαστε και τον καθεδρικό ναό της πόλης, του 14ου αιώνα, ο οποίος κυριαρχεί μέσα στο κάστρο. Μέσα στις κρύπτες του βρίσκονται οι τάφοι βασιλιάδων, εθνικών ηρωων, στρατιωτικών και ανθρώπων των γραμμάτων.
Κατεβαίνουμε προς την πόλη από την βόρεια είσοδο του κάστρου. Κάνουμε μία μεγάλη βόλτα ξανά στο ιστορικό κέντρο και χαζεύουμε. Περιμένουμε να περάσει η ώρα έτσι ώστε να γίνει 19:00, η ώρα έναρξης της μουσικής βραδιάς που θα παρακολουθήσουμε με έργα του Σοπέν. Παίρνουμε δυνάμεις σε ένα καφέ Lajkonik, αλυσίδα καταστημάτων τα οποία πουλάνε ψωμί, αρτοποιήματα και γλυκά. Η ώρα έρχεται. Ανεβαίνουμε στο χώρο που θα γίνει η μουσική παράσταση. Μας προσφέρουν σαμπάνια καθόμαστε. Είναι ένας μικρός χώρος, με ένα πιάνο στο κέντρο και πίνακες ζωγραφικής στους τοίχους. Είμαστε γύρω στα τριάντα άτομα που θα παρακολουθήσουμε τον πιανίστα Pawel Kubica να μας παίζει γνωστά έργα του Πολωνού συνθέτη Σοπέν. Λίγο μετά τις 19:00 ξεκινά. Ακούμε μπαλάντες, πρελούδια, βαλσ, αλλά και μαζούρκες και πολωνέζες. Τα έργα του Σοπέν είναι μελωδικά, αλλά και δεξιοτεχνικά. Ο πιανίστας είναι πραγματικά αριστουργηματικός. Μας κάνει εντύπωση που ο Βασίλης καταλαβαίνει το τέλος του κάθε έργου και χειροκροτάει πρώτος απ' όλους. Η παράσταση διαρκεί 1 ώρα και φεύγουμε πολύ γεμάτοι από την εμπειρία μας. Γυρίζουμε με το τραμ και το λεωφορείο στο κάμπινγκ μας. Για βραδινό έχουμε να καθαρίσουμε ότι υπάρχει στο ψυγείο μας, ώστε να μην χρειαστεί να πετάξουμε τίποτα. Μία υπέροχη μεγάλη μέρα στη Κρακοβία τελείωσε. Αύριο έχουμε να πάμε στο Άουσβιτς, την τελευταία μέρα στην περιοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου