Ημέρα 27η: Καλώς Ήρθατε στην Ελλάδα!

Σήμερα, τελευταία μέρα του ταξιδιού μας, ξυπνάμε γύρω στις 5:30, όμως μέχρι να καταφέρουμε να φύγουμε η ώρα πηγαίνει 7:30. Βγαίνουμε προς τον αυτοκινητόδρομο και από λάθος παίρνουμε για λίγα χιλιόμετρα την παράπλευρη οδό. Κάνουμε πλάκα και η Νάγια θυμάται τις καλύτερες στιγμές του Κωστή στο ταξίδι και τον μιμείται... Γελάμε όλοι πολύ! Μπαίνουμε στον αυτοκινητόδρομο. Μέχρι τα σύνορα είναι λίγα χιλιόμετρα. Φτάνουμε. Παρόλο που δεν είναι αργά βρίσκουμε μεγάλη ουρά. Μετά από 1 περίπου ώρα αναμονής ευτυχώς περνάμε. Το Κουμάνοβο είναι αμέσως μετά, εκεί που γεμίζουμε πάντα αέριο για να μας κρατήσει για όλη τη διαδρομή μέσα στα Σκόπια. Όλος πλέον αυτός ο δρόμος έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, έτσι τα περίπου 160 χιλιόμετρα μέχρι τα Ελληνικά σύνορα είναι εύκολα. Γεμίζουμε στο τελευταίο βενζινάδικο και αντικρίζουμε την κατάσταση μπροστά μας! Τεράστια ουρά! Προχωράμε στα Σκοπιανά σύνορα όμως από μακριά βλέπουμε τι μας περιμένει στα Ελληνικά... 

Η ουρά ξεκινάει σχεδόν αμέσως! Είναι πάνω από δέκα ουρές και επιλέγουμε μία στην τύχη. Η τύχη δυστυχώς δεν είναι μαζί μας...Μετά από κανένα μισάωρο αναμονής ανακαλύπτουμε ότι πολλά αυτοκίνητα εκμεταλλεύονται τις δεξιότερες οδούς για να μας πάρουν πιο μπροστά τη σειρά. Έτσι εμείς παραμένουμε σχεδόν ακίνητοι! Δεν υπάρχει φυσικά κανένας να ελέγξει ή να βοηθήσει την όλη διαδικασία, ούτε φυσικά μπορούμε να αλλάξουμε με το τροχόσπιτο εύκολα σειρά... Παραμένουμε στην ουρά για πάνω από μία ώρα, η ζέστη είναι αφόρητη, ενώ που και που αυτοκίνητα αρχίζουν να κορνάρουν όλα μαζί, μήπως και γίνει κάτι. Οι ξένοι τραβούν φωτογραφίες και βίντεο το όλο θέμα. Η Λίνα αποφασίζει να περπατήσει μέχρι  τους Έλληνες υπαλλήλους και να ζητήσει κάτι να κάνουν. Δυστυχώς γυρίζει μετά από κανένα εικοσάλεπτο άπραγη. Όλοι δηλώνουν ανεύθυνοι, θεωρούν ότι έχουν κάνει ότι καλύτερο μπορούν, κατανοούν το πρόβλημα αλλά η βάρδια τους τελειώνει... Όταν η Λίνα ρωτάει αν οι επόμενοι κάνουν κάτι καλύτερο, η απάντηση είναι ότι θα κάνουν το ίδιο. Φυσικά δεν υπάρχει πουθενά ο αξιωματικός υπηρεσίας που θα έπρεπε να υπάρχει...  Περάσαμε από τα σύνορα πραγματικά όλων των χωρών των Βαλκανίων και αυτό που συναντήσαμε στη χώρα μας είναι με διαφορά ότι χειρότερο είδαμε... Καλώς Ήρθατε στην Ελλάδα γράφει η ταμπέλα που βλέπουμε στο βάθος και τελικά μετά από 2,5 ώρες αναμονής και νεύρων το καταφέρνουμε...

Λίγα εύκολα χιλιόμετρα μένουν ακόμα μέχρι το τέλος του φετινού ταξιδιού. Ο Κωστής προσπαθεί να συνδεθεί στο internet μέσω του τηλεφώνου και ανακαλύπτει ότι το υπόλοιπο των χρημάτων της καρτοκινητής Q, που χρησιμοποιούμε όλοι μας, έχει μηδενιστεί. Αυτό είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Τηλεφωνεί για ακόμη μία φορά στην εξυπηρέτηση πελατών και κάνει έντονα τα παράπονα του. Δυστυχώς η εταιρία αυτή δεν κατάφερε να μας εξυπηρετήσει καθόλου καλά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας και το μόνο που μας έκανε ήταν να έχουμε νεύρα και εκνευρισμό... Τέλος πάντων, το πάθημα θα μας γίνει μάθημα... Ένα ταξίδι ακόμα έφτασε στο τέλος του. Τραβάμε χειρόφρενο και σταματάμε. Ταξιδέψαμε για 27 μέρες κατά κύριο λόγο στα Δυτικά Βαλκάνια και είδαμε πολλά διαφορετικά και όμορφα πράγματα. Ξοδέψαμε για τις 27 μέρες λίγα περισσότερα χρήματα από αυτά που είχαμε υπολογίσει, έτσι ξοδέψαμε γύρω στα 3.000 ευρώ, χωρίς όμως να μας λείψει πραγματικά τίποτα. Στο τελικό λογαριασμό κρατάμε μέσα μας την πολύ όμορφη φύση του Μαυροβουνίου, την κοσμοπολίτικη και πολύ τουριστική Κροατία, την πολυπολιτισμική και μαγευτική Βοσνία - Ερζεγοβίνη και την πανέμορφη και ευρωπαϊκή Σλοβενία. Καλώς ήρθαμε λοιπόν στην Ελλάδα μας και ας ονειρευτούμε σιγά σιγά τον επόμενο προορισμό μας!