Σήμερα ξυπνάμε με ήλιο! Ο Κωστής και η Λίνα σηκώνονται από πολύ νωρίς. Ετοιμαζόμαστε άλλωστε για τη Βουδαπέστη. Έχουμε να έρθουμε στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας από τον Ιανουάριο του 2011... Ξεκινάμε λίγο μετά τις 8:00. Ο δρόμος είναι πολύ εύκολος, αφού είναι ένας επίπεδος αυτοκινητόδρομος σχεδόν σε όλη τη διαδρομή. Χωρίς απρόοπτα φτάνουμε στην πρωτεύουσα. Δεν έχει μεγάλη κίνηση. Σήμερα είναι Σάββατο. Παίρνουμε τον αυτοκινητόδρομο Μ0 και γύρω στις 11:00 είμαστε έξω από το Arena Camping. Ο νεαρός στη ρεσεψιόν μας λέει να μπούμε και να στήσουμε όπου θέλουμε. Στηνόμαστε δίπλα σε ένα βανάκι με νεαρούς από την Ολλανδία. Ετοιμαζόμαστε και βγαίνουμε στην πόλη. Είμαστε σχετικά κοντά στο κέντρο. Κοντά στο κάμπινγκ βρίσκεται ένας αυτόματος πωλητής εισιτηρίων. Αγοράζουμε με 3300 φιορίνια (περίπου 11 ευρώ) ένα οικογενειακό εισιτήριο ημέρας για μετακίνηση με κάθε μέσο μαζικής μεταφοράς. Παίρνουμε το λεωφορείο και στη συνέχεια το μετρό Μ3. Κατεβαίνουμε στη στάση Deák Ferenc tér. Ήρθαμε στα παλιά μας τα λημέρια! Λίγο πιο πάνω ήταν το διαμέρισμα που είχαμε νοικιάσει το 2011... Περπατάμε μέχρι την αρχή της Vaci utce. Χαμός από κόσμο!
Βλέπουμε το Hard Rock Cafe. Μία μερίδα φαγητό έχει όσο το δείπνο όλων μας προχθές. Περπατάμε την Vaci, τον πιο εμπορικό και τουριστικό δρόμο της πόλης. Είναι η αντίστοιχη Ramplas της Βαρκελώνης. Η ώρα έχει πάει 13:00 και είμαστε όλοι πεινασμένοι. Περπατάμε γρήγορα μέχρι το τέλος του δρόμου (2 χιλιόμετρα), όπου βρίσκεται η κεντρική αγορά. Στο ψηλότερο επίπεδο της αγοράς βρίσκονται μικρά μαγαζάκια που πουλάνε φθηνό και νοστιμότατο φαγητό. Φτάνουμε. Παντού έχει πολύ κόσμο! Χαζεύουμε τους πάγκους με τα φαγητά! Χορταίνει το μάτι! Παραγγέλουμε διάφορα και κρύα βαρελίσια μπύρα. Η Λίνα δεν ευχαριστιέται το φαγητό όπως την πρώτη φορά που έφαγε εδώ. Ο Κωστής απολαμβάνει τα πάντα με μεγάλη λαιμαργία! Τα παιδιά δεν εκφράζουν άποψη. Παρόλα αυτά φεύγουμε χορτάτοι και περπατάμε μέσα στην αγορά, αγοράζοντας δωράκια αλλά και φαγώσιμα. Βγαίνουμε και παίρνουμε την Vaci ανάποδα. Η Λίνα και ο Βασίλης θέλουν να μπουν σε κάθε μικρό μαγαζάκι! Σε λίγη ώρα ο Κωστής δεν αντέχει άλλο, αφού κοιμάται σε παγκάκια. Γυρίζει προς το κάμπινγκ και αφήνει τους υπόλοιπους στη βόλτα τους.
Το ραντεβού είναι για τις 18:00 στον σταθμό Deák Ferenc tér για να πάμε όλοι μαζί στο τσίρκο! Μέχρι εκείνη την ώρα ο Κωστής δεν προλαβαίνει να ξεκουραστεί και πολύ, ενώ οι υπόλοιποι ελέγχουν τα περισσότερα μαγαζιά, ενώ περπατάνε για λίγο και στις όχθες του Δούναβη! Στις 18:00 ξεκινάμε όλοι μαζί για το πάρκο Varosliget, όπου βρίσκεται το μοναδικό τσιμεντένιο τσίρκο σε όλη την Ευρώπη. Οι Ούγγροι έχουν μακριά παράδοση στο τσίρκο, ενώ ο Κωστής και η Λίνα θυμούνται από την παιδική τους ηλικία τα απογεύματα με ασπρόμαυρη (και αργότερα έγχρωμη) τηλεόραση και εκπομπές της ΕΡΤ με τσίρκο! Φτάνουμε και βγάζουμε ένα από τα τελευταία εισιτήρια σε καλύτερη θέση. Οι Ούγγροι έχουν μέσα στην κουλτούρα τους το τσίρκο και σήμερα μάλλον θα γεμίσει. Το θέαμα ξεκινάει στις 19:00 και θα διαρκέσει 4 ώρες! Στην είσοδο,αλλά και στους διαδρόμους βλέπουμε φωτογραφίες παλιών και ένδοξων καλλιτεχνών του τσίρκου. Μπαίνουμε και περιμένουμε με αγωνία να ξεκινήσει!
Λίγο μετά τις 19:00 το θέαμα ξεκινάει. Καταπληκτικό! Δεν έχει καμία σχέση με τα τσίρκο που έρχονται κατά καιρούς στην Ελλάδα και μοιάζουν θλιβερά. Θέαμα υψηλών προδιαγραφών. Τα παιδιά αλλά και εμείς σε κάθε επιτυχημένο νούμερο χειροκροτούμε και φωνάζουμε με ενθουσιασμό. Αυτό είναι το τσίρκο των παιδικών μας αναμνήσεων! Βλέπουμε πολύ δύσκολα νούμερα, ισάξια και ίσως ανώτερα ασκήσεων Ολυμπιακών Αγώνων. Ο κόσμος χειροκροτάει ασταμάτητα. Οι κλόουν κάνουν τον κόσμο να γελάει, να συγκινείται, αλλά και να συμμετέχει. Το μοναδικό νούμερο με ζώα είναι το νούμερο με τις φώκιες, οι οποίες εκτελούν υποδειγματικά τα νούμερα. Όλα τα υπόλοιπα τα εκτελούν ακροβάτες, ταχυδακτυλουργοί, δεξιοτέχνες και καλλιτέχνες για τις 4 ώρες που είμαστε εκεί. Θαυμάζουμε τους ακροβάτες που πετάνε στον αέρα από το ένα μονόζυγο στο άλλο, αλλά και όλα σχεδόν τα νούμερα που βλέπουμε. Η ώρα έχει πάει 23:00, το ένα θέαμα διαδέχεται το άλλο, όμως εμείς πρέπει να φύγουμε για να προλάβουμε την συγκοινωνία. Φεύγουμε με λύπη. Έξω από το τσίρκο βλέπουμε μία τεράστια ουρά νέων από 18 μέχρι 28. Στο απέναντι κτίριο που λειτουργούν ιαματικά λουτρά, διοργανώνεται βραδινό πάρτι. γίνεται χαμός! Τραγουδούν, πίνουν και περιμένουν με ανυπομονησία να μπουν μέσα. Από τα βαγόνια του μετρό που φτάνει στο σταθμό κατεβαίνουν ορδές που φωνάζουν συνθήματα! Γυρίζουμε στο κάμπινγκ. Ακόμα μία κουραστική μέρα τελείωσε, όμως και πάλι είμαστε πολύ χαρούμενοι. Αύριο συνεχίζουμε στη Βουδαπέστη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου