Σήμερα όπως και χθες ξυπνάμε αργά και κάνουμε με το πάσο μας τις πρωινές μας δραστηριότητες. Κατά τις 11:00 αποφασίζουμε να περάσουμε απέναντι τη λίμνη, από το στενότερο σημείο της, τη χερσόνησο Τίχανυ , η οποία βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα πιο Δυτικά από το κάμπινγκ μας. Φτάνουμε πολύ γρήγορα και πληρώνουμε 3800 φιορίνια για να περάσουμε απέναντι με το φέρυ μπωτ. Η απόσταση δεν είναι μεγαλύτερη από 1 χιλιόμετρο. Με το που μαζεύονται γύρω στα 15 αυτοκίνητα ξεκινάμε, ενώ το απέναντι φερυ μπώτ ξεκινά κι αυτό και κάνει την αντίστροφη διαδρομή. Το μάτι μας προς τα δυτικά της λίμνης δεν βλέπει τέρμα. Η λίμνη μοιάζει με θάλασσα.Φτάνουμε πολύ γρήγορα απέναντι Szantod και οδηγούμε μέχρι την πόλη Siofok. Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής δεν είναι ακριβώς δίπλα στη λίμνη και έτσι για να τη δούμε μπαίνουμε προς τα μέσα. Παντού έχει παραλίες, τη μία δίπλα στην άλλη.
Στο Siofok αφήνουμε το αυτοκίνητο μας στο Δημοτικό πάρκινγκ και κάνουμε μία βόλτα στο κέντρο της πόλης. Έχει αρκετή ζέστη! Προσέχουμε ένα κτηματομεσιτικό γραφείο. Με 15.000 - 20.000 ευρώ αγοράζεις οικόπεδο με σπίτι μέσα, στην περιοχή της λίμνης Μπάλατον. Ενδιαφέρον! Στο κέντρο έχει έναν μεγάλο φάρο, μερικά καφέ, εστιατόρια και ένα μεγάλο εμπορικό. Αγοράζουμε ένα βιβλίο Ουγγρικών συνταγών στα Αγγλικά και κάνουμε ψώνια για να φτιάξουμε το βράδυ γκούλας. Έχουμε αρχίσει και πεινάμε. Ψάχνουμε για langos, Το langos είναι μία τοπική λιχουδιά που έχουμε δει να πουλάνε από τις πρώτες μέρες που είμαστε στην Ουγγαρία. Δεν βρίσκουμε και αναχωρούμε προς τα πίσω την διαδρομή που ήρθαμε.
Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω, στο Balatonboglar, μπροστά στη θάλασσα βρίσκουμε μαγαζιά που πουλάνε γύρο (πωλείται παντού εδώ στην Ουγγαρία), langos, πίτσες και πολλά άλλα. Σταματάμε και παραγγέλνουμε μία πίτσα μαργαρίτα και ένα langos. Έρχονται και δοκιμάζουμε. Εξαιρετικό! Το langos είναι ένα τηγανητό ψωμί, σε σχήμα μικρής πίτσας, που από πάνω έχει συνήθως μία ξινή κρέμα και τριμμένο τυρί. Μία παγωμένη μπύρα μας δροσίζει, ενώ το αυτοκίνητο κάτω από τη σκιά μας φιλοξενεί για μία μικρή μεσημεριανή σιέστα. Συνεχίζουμε το δρόμο μας με προορισμό το τέλος του νότιου δρόμου της λίμνης και την πόλη Keszthely. Σε όλη τη διαδρομή παρατηρούμε την τουριστική αξιοποίηση την λίμνης από τους Ούγγρους. Μέχρι την πόλη Keszthely η Λίνα διηγείται την ιστορία του βιβλίου "το Θείο Βρέφος" του Πασκάλ Μπρυκνέρ , που διαβάζει τώρα. Τα παιδιά δείχνουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Φτάνουμε και παρκάρουμε στο τέρμα του πεζόδρομου Kossuth Lajos.
Τον κατηφορίζουμε μέχρι την πλατεία. Θαυμάζουμε, όπως και σε άλλες πόλεις της λίμνης τη χρήση των ψεκαστήρων νερού που έχει τοποθετήσει ο Δήμος για να δροσίζει τους κατοίκους και επισκέπτες τις ζεστές μέρες. Τα παιδιά αγοράζουν παγωτά. Λίγο πιο κάτω σταματάμε σε ένα ωραίο καφέ και πίνουμε ένα δυναμωτικό εσπρέσο. Όλα είναι πολύ καλά! Ανηφορίζουμε προς τα πίσω και μπαίνουμε στο αυτοκίνητο για να συνεχίζουμε στον βορινό δρόμο της λίμνης μέχρι το κάμπινγκ μας. Παρατηρούμε ότι αυτή η μεριά είναι πιο προσεγμένη, ενώ παντού έχει αμπέλια, που είχαμε διαβάσει. Βλέπουμε πολλά οινοποιεία, που πουλάνε επίσης κρασί. Αύριο θα ασχοληθούμε με αυτό. Συνεχίζουμε το δρόμο μας. Γύρω στις 19:00 είμαστε στην πόλη μας, αγοράζουμε το μοσχάρι που λείπει από τα υλικά μας για τη σούπα γκούλας και φτάνουμε στο κάμπινγκ μας. Ο Κωστής ασχολείται με τη μαγειρική, η Λίνα με τις άλλες δουλειές και τα παιδιά νοικιάζουν ποδήλατα και κάνουν βόλτες. Το βράδυ όλα είναι έτοιμα για ένα υπέροχο δείπνο. Η σούπα έγινε τέλεια! Αύριο η μέρα μας έχει προετοιμασία για το ταξίδι της επιστροφής μας στην Ελλάδα, αλλά και ψώνια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου