Σήμερα το εγερτήριο είναι πολύ πρωί. Ο προορισμός είναι το Sibiu, με ενδιάμεση στάση το
πέρασμα Transfagarasan, που θεωρείται ένας από τους 10 πιο όμορφους δρόμους του κόσμου.
Δύσκολο να σηκωθούμε από τη ζέστη του παπλώματος, αφού έχει κρύο και δεν έχει σταματήσει να
βρέχει από χθες. Καταφέρνουμε να φύγουμε στις 7:15. Η κατεύθυνση μας είναι Δυτικά. Όσο
προχωρούμε η συννεφιά διαλύεται και εμφανίζεται ένας λαμπρός ήλιος. Η φύση γύρω μας είναι
μαγευτική! Δάση και όμορφα χωριά. Σκεφτόμαστε πόσο λάθος κάνουμε κάθε φορά, όταν τοποθετούμε
μία χώρα και έναν λαό στο μυαλό μας κάπως, ενώ στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι τόσο
διαφορετικά. Πριν φύγουμε σκεφτόμασταν τους άσχημους δρόμους που θα συναντούσαμε, την φτώχεια
και την εξαθλίωση που θα βλέπαμε, την καχυποψία που θα είχαμε, την ανασφάλεια που θα νοιώθαμε
σε κάθε μας κίνηση. Τίποτε από όλα αυτά... Η Ρουμανία είναι μία εξαιρετική χώρα, με γενικά
καλούς δρόμους, με μοναδική φύση, πεντακάθαρη στις πόλεις και τα χωριά της, με ύφος και στυλ,
και όχι με την κακογουστιά της Ελλάδας, με ζεστούς και φιλικούς ανθρώπους. Δεν νοιώσαμε
ανασφάλεια ούτε μία στιγμή. Σίγουρα δεν είναι μία πλούσια χώρα, όμως αυτό δεν το βλέπεις
εξώφθαλμα όπως σε άλλες χώρες. Είναι ένας ιδανικός προορισμός διακοπών. Πλησιάζουμε προς το
πέρασμα Transfagarasan. Στο βάθος βλέπουμε τα βουνά που θα ανεβούμε. Στρίβουμε στη
διασταύρωση και ξεκινάμε.
Για καμιά 10 αριά χιλιόμετρα οδηγούμε προς τη βάση των βουνών, περνώντας από μικρά
χωρουδιάκια. Αρχίζουμε να ανεβαίνουμε και τα δέντρα αρχίζουν να πυκνώνουν. Η φύση γύρω μας
αρχίζει να γίνεται μαγευτική! Ανεβαίνουμε. Βλέπουμε αυτοκίνητα που σταματάνε και
φωτογραφίζουν το τοπίο. Σταματάμε κι εμείς, όπου μας αρέσει. Νερά τρέχουν παντού,
δημιουργώντας μικρούς ή και μεγαλύτερους καταρράκτες. Αρχίζει να κάνει κρύο! Ντυνόμαστε
καλύτερα. Απότομα το τοπίο αλλάζει. Σταματάνε τα δέντρα. Έχουμε ανέβει ψηλά. Μετά από λίγο
αποκαλύπτεται μπροστά μας ο δρόμος που ανεβαίνει μέχρι το πέρασμα Transfagarasan, εκεί όπου
είναι η στάση μας. Βλέπουμε κοπάδια από αγελάδες, πρόβατα, ενώ σταματάμε και χαζεύουμε το
παιχνίδι που κάνει μία μαμά γουρούνα με τα γουρουνάκια της. Ο δρόμος προχωράει με συνεχόμενες
φουρκέτες, ενώ η θέα κάτω είναι μοναδική! Φωτογραφίζουμε. Βλέπουμε το καταφύγιο που στέκει
πάνω-πάνω και από πίσω τα μαγαζάκια και τα καφέ που μας περιμένουν. Παρκάρουμε στο πρόχειρο
πάρκινγκ που ΄χει στηθεί και ανεβαίνουμε να δούμε τη θέα. Στο δρόμο χαζεύουμε τους πάγκους
που πουλάνε τυριά, σαλάμια, κουλούρια, αλλά και πετρώματα, πολύτιμες πέτρες και αναμνηστικά.
Ανεβαίνουμε ψηλά. Η θέα είναι μάλλον καλύτερη από λίγο πιο κάτω, στο δρόμο που ανεβαίναμε.
Παρατηρούμε τα εκατοντάδες πρόβατα που κινούνται όλα μαζί στην απέναντι πλαγιά του βουνού.
Αξίζει να φτάσει κανείς μέχρι εδώ.
Για κανένα μισάωρο πίνουμε ένα καφέ και απολαμβάνουμε τη θέα. Μοναδικά! Γυρίζουμε στο
αυτοκίνητο, όμως πιο πριν αγοράζουμε από τα μαγαζάκια αναμνηστικά και κασέρι. Είναι για να
συνοδέψει το φαγητό που έχουμε μαζί μας. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και κατεβαίνουμε. Πολύ
γρήγορα βλέπουμε ένα πάρκινγκ με μαγική θέα. Σταματάμε, κατεβάζουμε το τραπεζάκι και τις
καρέκλες που έχουμε πάντα στο αυτοκίνητο και καθόμαστε να φάμε με αυτήν την θέα! Κανένα
εστιατόριο στον κόσμο δεν σου προσφέρει αυτό το πράγμα! Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι!
Παρατηρούμε το τελεφερίκ που φέρνει κόσμο μέχρι εδώ, από το χωριό λίγο πιο κάτω. Χορταίνουμε,
φορτώνουμε και φεύγουμε. Όλα ιδανικά! Κατεβαίνουμε μέχρι κάτω και λίγο πριν ξαναμπούμε στον
κεντρικό δρόμο για το Sibiu, κάνουμε στην άκρη του δρόμου, μέσα σε ένα χωριουδάκι και
κοιμόμαστε για κανένα τέταρτο τόσο βαθιά, που παίρνουμε αμέσως δυνάμεις. Συνεχίζουμε. Μετά
από 40 χιλιόμετρα είμαστε στο Sibiu. Το Sibiu είναι μία μεγάλη πόλη, η οποία θεωρείται και η
πολιτιστική πρωτεύουσα της Ρουμανίας. Την πόλη επισκεπτόντουσαν στο παρελθόν διάσημοι
μουσουργοί ,όπως ο Λιστ και ο Στράους, ενώ το 2007 ονομάστηκε πολιτιστική πρωτεύουσα της
Ευρώπης. Το καλοκαίρι γίνονται εδώ πολλές εκδηλώσεις. Παρκάρουμε και περπατάμε στον πεζόδρομο
που οδηγεί μέχρι την μεγάλη πλατεία Mare. Η πόλη είναι τόσο όμορφη! Φτάνουμε στην πλατεία.
Βλέπουμε ότι εδώ ετοιμάζεται μία εκδήλωση για το βράδυ. Θα ήταν ωραία να καθόμασταν όμως
έχουμε γύρω στις 2,5 ώρες επιστροφή από εδώ μέχρι το κάμπινγκ...
Πάνω στην πλατεία βρίσκεται το μουσείο Brukenthal, για το οποίο διαβάσαμε ότι πρέπει να
επισκεφτούμε. Πληρώνουμε την είσοδο και μπαίνουμε μέσα. Το μουσείο περιέχει με πίνακες
ζωγραφικής Ρουμάνων αλλά και ξένων καλλιτεχνών. Είναι πραγματικά ένα μουσείο που άξιζε να
έρθουμε. Ο τελευταίος όροφος, αυτός των αριστουργημάτων μας αρέσει πιο πολύ, όπου βλέπουμε
πιο γνωστούς πίνακες, όπως τη "σφαγή των αθώων" και το "χειμερινό τοπίο" του Πίτερ Μπρίγκελ.
Τέλεια! Βγαίνουμε προς τα έξω και περπατάμε μέσα στην πόλη. Έχει παντού κόσμο, ενώ και στη
μικρή πλατεία Mica βλέπουμε ότι ετοιμάζουν κάτι. Λίγο πιο κάτω από την Ευαγγελική εκκλησία,
στην πλατεία Huet, βρίσκουμε το μικρό κουκλίστικο Kleines Cafe και δροσιζόμαστε με μία μπύρα.
Μαθητευόμενοι ζωγράφοι καθισμένοι στα σκαλάκια λίγο πιο πάνω ζωγραφίζουν το καφέ και τα
σκαλοπάτια που κατεβαίνουν. Ένα ωραίο αεράκι μας φυσάει. Συνεχίζουμε το βόλτα μέχρι το
αυτοκίνητο. Ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε προς το κάμπινγκ. Χαρήκαμε πολύ που επισκεφτήκαμε αυτή
την πόλη και σίγουρα θα μπορούσαμε να περπατήσουμε κι άλλο στα δρομάκια της. Στη δύση του
ήλιου είμαστε στο κάμπινγκ. Δίπλα μας μία παρέα μοτοσικλετιστών έχει στήσει τις σκηνές της.
Ετοιμάζουμε ελαφρύ βραδινό και τρώμε μέσα αφού έξω έχει κρύο. Πέφτουμε νωρίς για ύπνο. Αύριο
φεύγουμε προς το βορρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου