Ημέρα 9η: Μα να ξεχάσουμε το δόντι!

Ξυπνάμε με κρύο. Ανάβουμε για πρώτη φορά τη σόμπα για να ζεσταθούμε! Σήμερα έχουμε να κάνουμε λίγα χιλιόμετρα. Θα φτάσουμε στην πόλη Sighisoara, 139 χιλιόμετρα από εδώ. Ετοιμαζόμαστε με την ησυχία μας και φεύγουμε γύρω στις 9:30. Στα πρώτα χιλιόμετρα ο Βασίλης ρωτάει αν γράψαμε στο blog για το δόντι του που βγήκε χθες το βράδυ. Αμάν το ξεχάσαμε! Θα επανορθώσουμε την επόμενη μέρα... Ο Βασίλης λοιπόν είχε το μπροστινό του δόντι πολλές μέρες που δεν έλεγε να βγει. Εχθές και μετά από δικές του προσπάθειες το έβγαλε και τώρα είναι και περήφανος και λίγο τσιφούτης! Παίρνει τη μηχανή και τραβάει σέλφις μέσα στο αυτοκίνητο την ώρα που οδηγούμε. Οδηγούμε μέσα στο δάσος. Βλέπουμε πολλούς που πουλάνε μανιτάρια (μαύρη τρούφα) στην άκρη του δρόμου. Βλέπουμε επίσης και σήμερα πάρα πολλούς που κάνουν ωτοστόπ. Και στην Ελλάδα παλιά ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Η διαδρομή είναι υπέροχη! Πλησιάζουμε στην Sighisoara. Το κάμπινγκ βρίσκεται πολύ κοντά στο κέντρο της πόλης, σε ένα παρκάκι. Το βρίσκουμε εύκολα και τακτοποιούμαστε. Το κάμπινγκ δεν είναι παρά μία πισίνα που έχουν διαμορφώσει το πάρκινγκ της σε χώρο στάθμευσης τροχοσπίτων και τροχοκινούμενων. Έχει παρόλα αυτά τα βασικά. Δίπλα μας είναι ένα ζευγάρι Καταλανών. Η κυρία μας πιάνει κουβέντα. Ξέρουν όπως όλοι που συναντάμε για την Ελλάδα και μας ρωτάει τι θα γίνει τώρα που ψηφίσαμε Όχι. Τι να απαντήσουμε; Της λέμε πόσο αγαπάμε τη Βαρκελώνη...

Ο Κωστής και ο Βασίλης μπαίνουν για μπάνιο στην πισίνα. Τα κορίτσια κρυώνουν και κάθονται απ' έξω. Σε λίγη ώρα, πρώτα ο Κωστής και στο τέλος ο Βασίλης τουρτουρίζοντας βγαίνουν έξω. Πράγματι φυσάει και έχει το κρύο του. Ξεκουραζόμαστε λίγο και βγαίνουμε για ψώνια. Ψωνίζουμε ότι μας λείπεται, αλλά και μανιτάρια που ζηλέψαμε από το δρόμο. Έξω από το σούπερ μάρκετ πουλάνε ψημένα κρέατα σε πολύ καλή τιμή. Αγοράζουμε με 5 ευρώ για να φάμε όλοι. Γυρίζουμε στο τρόχόσπιτο, τρώμε, κοιμόμαστε λίγο και το απόγευμα βγαίνουμε για την πόλη με τα πόδια. Στην εκκλησία μπροστά από το κάμπινγκ βλέπουμε τον εύσωμο ταξιδιώτη με τα κόκκινα μαλλιά που βλέπουμε σχεδόν σε κάθε πόλη που επισκεπτόμαστε. Έχει πάντα ενδιαφέρον και πλάκα όταν το πρόγραμμα σου ταιριάζει με αυτό άλλων ανθρώπων. Περπατώντας φτάνουμε στο κέντρο. Τα βασικά αξιοθέατα της πόλης είναι συγκεντρωμένα εδώ στην παλιά πόλη. Περνάμε από τον 64 μέτρα ψηλό πύργο του ρολογιού, με τα πολύχρωμα κεραμίδια του, ο οποίος χρονολογείται από το 1280 και παλαιότερα ήταν η κύρια είσοδος της οχυρωμένης πόλης. Χαζεύουμε στα μαγαζάκια που πουλάνε αναμνηστικά και διακοσμητικά. Βλέπουμε το σπίτι που γεννήθηκε ο Δράκουλας Vlad Tepes.

Δίπλα μας είναι η πλατεία Cetatii, η καρδιά της παλιάς πόλης. Εδώ ήταν η αγορά, οι εκθέσεις, εδώ γίνονταν οι δημόσιες εκτελέσεις, όπως και οι δίκες των μαγισσών. Σήμερα βλέπουμε εδώ μαγαζάκια, καφέ και εστιατόρια. Στρίβουμε στην οδό Scolii και φτάνουμε στα 172 σκαλοπάτια, μέσα σε ένα καλυμμένο από ξύλο διάδρομο, που οδηγεί στην γοτθική εκκλησία του λόφου, αλλά και σε ένα μεγάλο Γερμανικό νεκροταφείο. Στο τέλος των σκαλοπατιών 2 μουσικοί παίζουν κιθάρες και πουλάνε το CD τους με Ρουμάνικες μελωδίες. Πριν την εκκλησία βλέπουμε το πιο παλιό σχολείο της Ρουμανίας. Η εκκλησία είναι κλειστή και μπαίνουμε και περπατάμε μέσα στο Γερμανικό νεκροταφείο. Η τοποθεσία είναι υπέροχη, ενώ στους τάφους βλέπουμε χρονολογίες του 18ου αιώνα. Ο Βασίλης εντυπωσιάζεται και θυμάται το Σκούμπυ Ντου και τα ζόμπι! Κατεβαίνουμε ξανά στην πλατεία. Στην άλλη μεριά της πλατείας βλέπουμε την καθολική εκκλησία του 1896 και τον πύργο Cizmarilor. Γυρίζουμε στην πλατεία και πίνουμε ένα δροσιστικό. Χαζεύουμε τον κόσμο. Στο εστιατόριο που καθόμαστε γίνεται ένας γάμος και βλέπουμε τη νύφη και το γαμπρό. Κατηφορίζουμε προς τα κάτω.

Έξω από τα τείχη της πόλης περνάμε μπροστά από ένα πολύ προσεγμένο και καλαίσθητο εστιατόριο, με πολύ ωραία μουσική. Είναι το Boulevard. Κοιτάμε απ' έξω το κατάλογο. Καλές οι τιμές. Μπαίνουμε και καθόμαστε. Παραγγέλνουμε 3 σούπες, αφού εδώ στη Ρουμανία τις τρώνε πολύ και τις κάνουν πολύ νόστιμες και παίρνουμε και ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί Cabernet Saugignon. Τέλεια. Η βραδιά κλείνει υπέροχα! Οι σούπες είναι νόστιμες, με τη βελουτέ σούπα λαχανικών να παίρνει το βραβείο! Πληρώνουμε 100 λέι (22 ευρώ), με το μπουκάλι κρασί να στοιχίζει 60 λέι. Φεύγουμε ευχαριστημένοι με την επιλογή μας. Γυρίζουμε στο τροχόσπιτο μας και κοιμόμαστε. Αύριο έχουμε πολύ μεγάλο δρόμο. Θα φτάσουμε κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία, στην περιοχή των χρωματιστών μοναστηριών.