Το πρόγραμμα σήμερα έχει πολύ δρόμο. Θα φύγουμε με κατεύθυνση την Μπουκοβίνα (που σημαίνει γη της οξιάς), στα βορειοανατολικά της χώρας, εκεί όπου βρίσκονται τα ξακουστά ζωγραφισμένα ορθόδοξα μοναστήρια. Μέχρι εκεί θέλουμε 308 χιλιόμετρα και γύρω στις 7 ώρες οδήγηση. Και σήμερα έχει κρύο και ανάβουμε τη θέρμανση. Ετοιμαζόμαστε γρήγορα και πριν τις 9:00 είμαστε στο δρόμο. Σήμερα είναι Κυριακή και δεν έχει κίνηση στους δρόμους. Αφήνουμε την Sighisoara και κατευθυνόμαστε προς το Targu Mures, εκεί όπου μας είπαν ότι θα βρούμε βενζινάδικο να αγοράσουμε τη βινιέτα (διόδια για το αυτοκίνητο) της επόμενης εβδομάδας. Στο δρόμο περνάμε από χωριά και βλέπουμε τον κόσμο που πάει στην εκκλησία με τα καλά του. Πολύ όμορφες εικόνες! Τα κάρα που συναντούμε έχουν αρχίσει να πληθαίνουν. Ο δρόμος είναι πολύ καλός και μέχρι να φτάσουμε στον τελικό προορισμό έτσι θα είναι. Πραγματικά λίγο πριν το Targu Mures βρίσκουμε ένα μεγάλο βενζινάδικο και αγοράζουμε τη βινιέτα. Πιάνουμε κουβέντα με τον υπάλληλο σχετικά με την Ελλάδα. Μας λέει ότι και η Ρουμανία, λόγω της κακής διαχείρισης, δεν θα έχει ψωμί να φάει σε λίγα χρόνια. Περιμένει του χρόνου να έρθει στην Ελλάδα και στα νησιά της. Συνεχίζουμε. Reghin, Bistrita και πιάνουμε πάλι τον κεντρικό κορμό των Καρπαθίων.
Η φύση έχει ήδη αλλάξει. Νομίζουμε ότι είμαστε στην Ελβετία. Χωριουδάκια με ξύλινα σπίτια, αυλές τόσο τακτικές και όμορφες, ο κόσμος που φοράει τις παραδοσιακές στολές του, καταπράσινα βουνά και έλατα παντού! Είμαστε αποσβολωμένοι! Τα μάτια μας δεν σταματάνε να θαυμάζουν τις εικόνες που εναλλάσσονται μπροστά μας! Κάθε μέρα η Ρουμανία μας προσφέρει ότι δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πριν ξεκινήσουμε αυτό το ταξίδι. Είμαστε χαρούμενοι και τυχεροί που την επιλέξαμε για φέτος! Φτάνουμε στο Vatra Dornei, την πόλη που θα ανεφοδιαστούμε με αέριο. Έχουμε άλλα 80 χιλιόμετρα που το GPS μας δίνει πάνω από 2 ώρες για να φτάσουμε! Προφανώς οι ταχύτητες που θα κινηθούμε θα είναι μικρές. Πράγματι στη συνέχεια περνάμε μέσα από πολλά χωριουδάκια. Ανεβαίνουμε μέχρι το πέρασμα Mestecanis, στα 1096 μέτρα, όπου οι κλίσεις του δρόμου ευτυχώς δεν ξεπερνάνε το 9%. Με το τροχόσπιτο η κλίση είναι κάτι που μας ενδιαφέρει, αφού το βάρος που σέρνουμε είναι μεγάλο. Το απόγευμα φτάνουμε στην Gura Humorului, την μεγάλη πόλη, 7 χιλιόμετρα από το κάμπινγκ μας. Εδώ βλέπουμε υποκατάστημα της τράπεζας Alpha, αλλά και ένα μαγαζί που πουλάει γύρο. Μία υπαίθρια αγορά μας προσελκύει το μάτι.
Στρίβουμε στην διασταύρωση για το μοναστήρι Humorului, αφού το κάμπινγκ μας είναι λίγο πριν. Στην πραγματικότητα το κάμπινγκ είναι η αυλή ενός σπιτιού. Η Christiana έχει διαμορφώσει κατάλληλα την αυλή της γιαυτό το σκοπό, και έχει βάλει απ' έξω μία ταμπέλα Camping Christiana. Φτάνουμε και διαπιστώνουμε αυτό που ήδη γνωρίζουμε. Τοποθετούμε το τροχόσπιτο κάτω από μία καρυδιά και η Christiana μας δείχνει τις 2 τουαλέτες που διαθέτει με τη μία από αυτές να έχει και μία ντουζιέρα. Στην αυλή έχει και μία ξύλινη κατασκευή που υπάρχει μία ψησταριά και ένας νεροχύτης για να πλύνεις τα πιάτα. Πολύ βασικά όλα αυτά, όμως για μας είναι εδώ τώρα ο παράδεισος. Βλέπουμε τα βουνά, είμαστε πολύ κουρασμένοι από το ταξίδι και πατάμε πάνω στο γρασίδι. Ετοιμάζουμε να φάμε. Τα παιδιά παίζουν και γενικά ξεκουραζόμαστε. Τρώμε και αποφασίζουμε να μην το κουνήσουμε από εδώ μέχρι αύριο. Κάποια στιγμή μπαίνουν στην αυλή αγελάδες και αρχίζουν να τρώνε το πλούσιο χορτάρι. Σε λίγο ένας κύριος που εργάζεται εδώ τις δείχνει το δρόμο της εξόδου. Λίγο πριν τη δύση παίζουμε Petang αγόρια - κορίτσια. Το παιχνίδι κρίνεται στο τελευταίο πέταγμα! Τα αγόρια νικάνε με διαφορά στήθους! Κοιμόμαστε νωρίς. Αύριο έχουμε να δούμε τα μοναστήρια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου