Σήμερα ξυπνάμε με βροχερό καιρό και ομίχλη. Όλο το βράδυ έβρεχε και τώρα ψιχαλίζει. Δεν έχουμε παρά μόνο τη σημερινή μέρα για να δούμε την πόλη, έτσι βάζουμε τα αδιάβροχα μας, παίρνουμε τις ομπρέλες μας και βγαίνουμε έξω. Ευτυχώς το ψιλόβροχο δεν είναι τόσο ενοχλητικό. Κατεβαίνουμε προς το σιδηροδρομικό σταθμό για να δούμε τι βλέπει ο ταξιδιώτης που τελειώνει εδώ το ταξίδι του υπερσιβηρικού. Πάνω στο δρόμο μας είναι και το σπίτι που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Γιούλ Μπρίνερ. Το προσπερνάμε γρήγορα, πάνω στη λαχτάρα να δούμε το σταθμό. Φτάνουμε! Ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός, σωστά λογίζεται ως το αρχιτεκτονικό κόσμημα της πόλης! Στην πλατεία μπροστά του βρίσκεται το άγαλμα του Λένιν και από εκεί βγάζουμε τις πρώτες φωτογραφίες. Σύμφωνα με την ταμπέλα που υπάρχει στην πλατφόρμα του σταθμού, η απόσταση από τη Μόσχα μέχρι το Βλαδιβοστόκ, με τον Υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο, είναι 9.288 χλμ. Βλέπουμε την παλιά ατμομηχανή, δώρο των Η.Π.Α. στη Ρωσία που βοήθησε στο να προωθείται πολεμικό υλικό κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου πολέμου. Μπαίνουμε μέσα στο σταθμό. Οι τοιχογραφίες που κοσμούν την κεντρική αίθουσα εισιτηρίων είναι πραγματικά έργα τέχνης. Νοιώθουμε σαν να κατεβήκαμε μόλις από το μεγάλο ταξίδι στο τέρμα!
Ο σταθμός βρίσκεται δίπλα στο λιμάνι και στον κόλπο που δημιουργείται εδώ. Περπατάμε λίγα μέτρα μέχρι εκεί για να θαυμάσουμε τη θέα. Ένα πολεμικό πλοίο μπαίνει μέσα στο λιμάνι με τη βοήθεια ενός ρυμουλκού. Οι ναύτες είναι παραταγμένοι πάνω στο κατάστρωμα. Στο βάθος θαυμάζουμε την κρεμαστή γέφυρα που συνδέει το κεντρικό με το νοτιοανατολικό Βλαδιβοστόκ. Το πάνω μέρος των πυλώνων της καλύπτεται από την πυκνή ομίχλη και η γέφυρα μοιάζει να κρέμεται από τον ουρανό. Ο κόλπος αυτός είναι το πιο πολυφωτογραφημένο τοπίο της πόλης, ενώ μοιάζει πάρα πολύ με τον κόλπο της Κωνσταντινούπολης. Γιαυτό έχει πάρει και το όνομα Ζολοτόι Ρογκ (Χρυσό Κέρας). Καθόμαστε για αρκετή ώρα και εδώ, αφού τα μάτια μας δεν χορταίνουν τη θέα. Βγαίνουμε προς τα έξω και συναντούμε δύο καντίνες με γύρο. Φαίνεται πολύ καλός και δοκιμάζουμε. Είναι πεντανόστιμος! Η βασική διαφορά με τον δικό μας είναι ότι τυλίγεται μέσα σε φύλλο, κάτι σαν μεγάλη λεπτή αραβική πίτα.
Ανεβαίνουμε παράλληλα με το λιμάνι για να συναντήσουμε την λεωφόρο Svetlanskaya, τη βασικότερη οδική αρτηρία στο κέντρο του Βλαδιβοστόκ, η οποία προσφέρει θέα στο λιμάνι και γρήγορη πρόσβαση σ' έναν αξιόλογο αριθμό ιστορικών κτιρίων και μνημείων της πόλης. Το ψιλόβροχο έχει εδώ και ώρα σταματήσει. Φτάνουμε στη λεωφόρο και την περπατάμε ανατολικά. Στην πλατεία Bortsov Revolutsy βλέπουμε το εντυπωσιακό άγαλμα, αφιερωμένο σε όλους τους Ρώσους στρατιώτες που έπεσαν για την υπεράσπιση της Ανατολικής Σιβηρίας. Παρατηρούμε και φωτογραφίζουμε ένα περιστέρι που κάθεται πάνω στο κεφάλι του κεντρικού ήρωα και έχει γεμίσει με κουτσουλιά όλο το μέτωπο του! Η φύση αδιαφορεί για τα μεγάλα έργα! Μπροστά στο άγαλμα λειτουργεί μια πολύ μεγάλη υπαίθρια αγορά ψαρικών, φρούτων, τροφίμων και λαχανικών. Κάνουμε μία ωραία βόλτα μέσα σ' αυτή, χαζεύουμε και ψωνίζουμε παραδοσιακά πιροσκί, για να τα δοκιμάσουμε τώρα,αλλά και καπνιστή πάπρικα για το σπίτι μας. Συνεχίζουμε το περπάτημα στη λεωφόρο.
Πιο κάτω βλέπουμε ένα πολύ μεγάλο μαγαζί ZARA και τα κορίτσια με το Βασίλη, δεν χάνουν την ευκαιρία να το επισκεφτούν. Οι τιμές του δεν είναι διαφορετικές από την Ελλάδα... Συνεχίζουμε. Λίγο πιο κάτω συναντούμε το παροπλισμένο πράσινο-γκρι υποβρύχιο S-56 του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που λειτουργεί ως μουσείο. Το υποβρύχιο αυτό έλαβε μέρος στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και βύθισε 10 εχθρικά πλοία! Βγάζουμε εισιτήρια και η κυρία που μας εξυπηρετεί δεν πιστεύει ότι η Νάγια είναι 13. Της δείχνουμε το διαβατήριο. Μέσα στο υποβρύχιο περπατάμε μέσα στους περιορισμένους χώρους του. Βλέπουμε τους κοιτώνες, τους θαλάμους εκτόξευσης των τορπιλών, όπως και το θάλαμο επιχειρήσεων με το γνωστό περισκόπιο που βλέπει πάνω στην επιφάνεια. Στην έξοδο μας κάνουν εντύπωση τα δίκωχα καπέλα με τα πολλά στρατιωτικά σήματα, που πουλάνε με 1000 ρούβλια (14€). Δεν είναι λίγα αλλά είναι πολύ φαντεζί! Το αγοράζουμε. Βγαίνοντας έξω από το υποβρύχιο μας πλησιάζει ένας τύπος και μας πουλάει τα ίδια καπέλα με 500 ρούβλια! Πιαστήκαμε κορόιδα!
Συνεχίζουμε το περπάτημα με σκοπό να φτάσουμε στο τελεφερίκ της πόλης, το οποίο μας ανεβάζει μέχρι την «Αετοφωλιά του Βλαδιβοστόκ», ένα σημείο με πραγματικά αποκαλυπτική θέα της πόλης από πολύ ψηλά. Περνάμε κάτω από την κρεμαστή γέφυρα. Μπαίνουμε σε πολύ ωραίες γειτονιές και μετά από λίγη ώρα φτάνουμε στο τελεφερίκ. Με λύπη μας βλέπουμε ότι είναι κλειστό για συντήρηση... Κρίμα... Προσπαθούμε για αρκετή ώρα να βρούμε ένα ταξί. Παρόλο που είναι όλα άδεια, κανένα δεν σταματάει. Στο τέλος μας παίρνει ένα ταξί που πιο πριν έχει αφήσει έναν επιβάτη λίγο πιο κάτω από εμάς. Μας γυρίζει στο κέντρο, όπου και αγοράζουμε μία βαλίτσα για να βάλουμε τα σουβενίρ και τα ψώνια μας, αφού οι σάκοι μας έχουν φτάσει στα όρια τους. Γυρίζουμε στο ξενοδοχείο μας για μεσημεριανή ξεκούραση.
Το απόγευμα βγαίνουμε για μία τελευταία βόλα στην πόλη. Βρίσκουμε ένα ταξί με έναν νεαρό, που για 500 ρούβλια (7€) μας πηγαίνει μέχρι την "Αετοφωλιά του Βλαδιβοστόκ" και μας γυρίζει πίσω. Έτσι για να μην μας μείνει απωθημένο... Πραγματικά μας ανεβάζει στο λόφο Kholo-dilnik, παρκάρει και κατεβαίνουμε. Η θέα από εκεί ψηλά είναι μοναδική! Η ομίχλη δεν έχει υποχωρήσει εντελώς, παρόλα αυτά είναι ένα όνειρο! Μένουμε για λίγη ώρα με τα μάτια να προσπαθούν να χωρέσουν όλο αυτό το θέαμα. Γυρίζουμε πίσω στο κέντρο. Το ταξί μας αφήνει μπροστά από ένα πολυκατάστημα απ' όπου αγοράζουμε καπνιστό ψάρι στο λάδι, που το φτιάχνουν πολύ εδώ και πρέπει να το δοκιμάσουμε! Το τιμούν μόνο ο Κωστής με το Βασίλη, μαζί με ψωμί, έξω στο πεζοδρόμιο. Νοστιμότατο!
Πίνουμε καφέ και χυμούς στο πολύ καλό και προτεινόμενο καφέ 5 o'clock, πάνω στον πεζόδρομο Admirala Fokina. Καθόμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο πορτρέτο της Βασίλισσας Ελισσάβετ! Το κακό είναι ότι δεν προσφέρει μπύρα. Το καπνιστό ψάρι έχει φέρει δίψα... Φεύγουμε με το κλείσιμο του καφέ στις 21:00 και κατεβαίνουμε προς τη θάλλασα στα δυτικά της πόλης. Εκεί έχουν στήσει μία σκηνή και γίνεται ένα φεστιβάλ μουσικής, ενώ παράλληλα βραβεύουν κάποιους ανθρώπους. Το ψιλόβροχο που έχει ξαναρχίσει δεν βοηθάει στο να μαζευτεί πολύς κόσμος. Εμείς καθόμαστε για αρκετή ώρα και απολαμβάνουμε τα ρώσικα μοντέρνα τραγούδια που παίζουν τα συγκροτήματα. Πιο κάτω υπάρχουν μαγαζιά μπροστά στη θάλασσα με φαγητό, καφέ ή ποτό και πολύς κόσμος. Περπατάμε μέχρι εκεί που τελειώνουν τα μαγαζιά. Παρατηρούμε έναν κύριο με μαγιό 22:00 το βράδυ που κάνει ασκήσεις μπροστά στη θάλασσα. Εμείς κρυώνουμε και είμαστε μέσα στις ζακέτες μας. Γιαυτόν είναι καλοκαίρι! Το βραδινό μας επιλέγουμε να είναι πίτσα στην πιτσαρία Pizzaolo, που δοκιμάσαμε εχθές. Τρώμε σχετικά ελαφρά και γυρίζουμε στο ξενοδοχείο για να φτιάξουμε τους σάκους μας για αύριο το πρωί. Στις 6:15 θα μας περιμένει από κάτω ένα ταξί, για να μας πάει μέχρι το αεροδρόμιο. Αύριο θα αφήσουμε την πιο ανατολική περιοχή που έχουμε ποτέ επισκεφτεί. Μία πραγματικά μοναδική πόλη, που αξίζει κανείς να επισκεφτεί! 131°54' ανατολικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου