Ημέρα 23η: Το Βλαδιβοστόκ !

Το αεροπλάνο αναχωρεί με 1 ώρα καθυστέρηση. Έτσι αντί για τις 2:15 (ώρα Κίνας), αναχωρεί στις 3:15. Η πτήση από το Πεκίνο μέχρι το Χαμπάροφσκ στη Ρωσία είναι λίγο λιγότερο από 3 ώρες. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η διαφορά ώρας της Κίνας με την περιοχή της Ρωσίας που προσγειώνεται το αεροπλάνο είναι 2 ώρες, στις 8:00 το πρωί είμαστε σε Ρωσικό έδαφος. Περνάμε τον έλεγχο των διαβατηρίων και παραλαμβάνουμε τα σακίδια μας, αφού δεν μπορούσαν από το Πεκίνο να μας δώσουν όλη την πτήση. Πεκίνο - Χαμπάροφσκ - Βλαδιβοστόκ. Πρέπει αναγκαστικά να κάνουμε check-in ξανά εδώ για το Βλαδιβοστόκ. Τα παιδιά κοιμούνται όπου βρουν. Είμαστε ξάγρυπνοι σήμερα... Τα αφήνουμε να κοιμηθούν λίγο και τα ξυπνάμε γιατί πρέπει να μεταφερθούμε στο χώρο του check-in των τοπικών πτήσεων. Περπατάμε μέχρι εκεί μία απόσταση 500 μέτρων φορτωμένοι με τα σακίδια μας. Περνάμε τον έλεγχο των σακιδίων μας και σταματάμε πάλι στα ψεκαστικά απολύμανσης της τουαλέτας. Μας φέρνουν μία σειρά από χαρτιά που πρέπει να συμπληρώσουμε στα ρώσικα για να μπορέσουμε να τα περάσουμε μέσα στα σακίδια μας. Τα πετάμε με ωραίο τρόπο στα σκουπίδια μπροστά τους. Αμάν!

Κάνουμε check-in και περνάμε γρήγορα τον έλεγχο των σακιδίων μας. Εδώ δεν έχει καθόλου κόσμο! Μέχρι να επιβιβαστούμε στο αεροπλάνο για το Βλαδιβοστόκ πίνουμε ένα καφέ στην καφετέρια του σταθμού επιβίβασης. Παρατηρούμε ξανά τους πολύ όμορφους Ρώσους και Ρωσίδες δίπλα μας. Η Λίνα έχει ήδη φέρει τους Ρώσους άνδρες στην πρώτη θέση. Προσπέρασαν τους για πολλά χρόνια ομορφότερους άνδρες της Κούβας! Οι γυναίκες από την άλλη είναι η μία καλύτερη από την άλλη! Έρωτας στα 2 μέτρα! Η ώρα αναχώρησης έρχεται. Το αεροπλάνο απογειώνεται στην ώρα του στις 12:00 το μεσημέρι. Σε 1,5 ώρα θα είμαστε στον τελευταία προορισμό μας στα ανατολικά. Στο Βλαδιβοστόκ, που τόσα χρόνια θέλαμε να δούμε από κοντά! Γρήγορα περνάει η ώρα. Προσγειωνόμαστε και στην παραλαβή των σάκων μας υπάρχει ένα κιόσκι για προπληρωμή ταξί μέχρι την πόλη. Η απόσταση είναι γύρω στα 25 χιλιόμετρα και ζητούν 1500 ρούβλια (20€). Επιλέγουμε να πάρουμε το ταξί για να γλυτώσουμε την ταλαιπωρία. Είμαστε στους δρόμους πάνω από 28 ώρες... Άλλωστε δεν είναι μεγάλη η διαφορά. Με το λεωφορείο θα πληρώναμε γύρω στα 12€... Επιβιβαζόμαστε και φεύγουμε.

Βλέπουμε σιγά σιγά την πόλη από μακριά. Είμαστε τόσο χαρούμενοι! Μπαίνουμε στην πόλη και παρατηρούμε γύρω μας. Το Βλαδιβοστόκ φαίνεται πολύ μεγάλο, με μεγάλες και ψηλές πολυκατοικίες, τουλάχιστον στα περίχωρα του. Ο «Άρχοντας της Ανατολής», όπως ερμηνεύεται ετυμολογικά το Βλαδιβοστόκ, εμφανίστηκε στον χάρτη της περιοχής Far East μόλις το 1860. Η πόλη-λιμάνι της Ανατολικής Σιβηρίας, κτισμένη αμφιθεατρικά πάνω σε λόφους, κατά μήκος των ακτών του στενόμακρου κόλπου Ζολοτόι Ρόγκ, γρήγορα εξελίχθηκε σ' ένα διαμετακομιστικό κέντρο με πρωταγωνιστικό ρόλο στα δρώμενα της περιοχής. Η πιο παράδοξη περίοδος που γνώρισε το Βλαδιβοστόκ στην σύντομη ιστορική πορεία του ήταν το χρονικό διάστημα 1956-1991, όταν η πόλη έγινε η κύρια βάση του Σοβιετικού Ναυτικού. Για 35 χρόνια το Βλαδιβοστόκ αποτέλεσε μια κλειστή, αυστηρά απρόσιτη περιοχή για όλους τους ξένους ταξιδιώτες - ακόμα και οι Ρώσοι υπήκοοι αντιμετώπιζαν ποικίλα προβλήματα στην προσέγγιση της πόλης. Οι τοπικές στρατιωτικές βιομηχανίες, αλλά κυρίως η παρουσία του πυρηνικού οπλοστασίου του σοβιετικού στόλου, ήταν οι αιτίες για την πολύχρονη απομόνωση του Βλαδιβοστόκ από τον έξω κόσμο. Το «κλειστό» Βλαδιβοστόκ άνοιξε ξανά τις πύλες του στους ξένους επισκέπτες το 1992 (μετά τη διάλυση της Ε.Σ.Σ.Δ.).

Φτάνουμε στην περιοχή του ξενοδοχείου, όμως δεν μπορούμε με τον ταξιτζή να το βρούμε αμέσως. Ρωτώντας πολλούς ντόπιους φτάνουμε τελικά μπροστά του. Βρίσκεται σε ένα πολύ παλιό κτίριο, με μία είσοδο που μάλλον τρομάζει,όμως μόλις μπαίνουμε μέσα βλέπουμε ένα πολύ καθαρό και τακτοποιημένο μεγάλο διαμέρισμα, που έχει διαμορφωθεί σαν ένα μικρό hostel. Είναι πολύ καλό! Τακτοποιούμαστε στα 2 δωμάτια που έχουμε κρατήσει. Μέσα στο χώρο υπάρχει κοινόχρηστος χώρος για μαγείρεμα, με ψυγείο και αρκετές ηλεκτρικές συσκευές. Ο Κωστής βγαίνει να αλλάξει χρήματα και να πάρει κάτι να φάμε. Γυρίζει ενθουσιασμένος με την πόλη. Το Βλαδιβοστόκ δεν μοιάζει με καμία άλλη πόλη της Ρωσίας. Η τεράστια γεωγραφική απόσταση από τη μητροπολιτική Μόσχα, η γειτνίαση με την Κίνα και την Ιαπωνία και ο ανοιχτός ορίζοντας του ωκεανού ευνόησαν τη δημιουργία μιας χαλαρότερης αστικής νοοτροπίας, σε σχέση πάντα με τις υπόλοιπες ρωσικές πόλεις της ενδοχώρας και φαίνεται αμέσως με την πρώτη ματιά!

Τρώμε 2 μεγάλες πίτσες που φέρνει ο Κωστής στην κοινόχρηστη κουζίνα. Κοιμόμαστε λίγο, μέχρι τις 18:00, ώστε να πάρουμε δυνάμεις και βγαίνουμε έξω. Τα περισσότερα μαγαζιά κλείνουν στις 19:00 και ίσως προλάβουμε να δούμε κάτι ανοιχτό. Περπατάμε προς την δυτική πλευρά της πόλης, που βλέπει προς τον κόλπο Amurskiy. Παρατηρούμε τους ανθρώπους που είναι πολύ πιο περιποιημένοι, απ' ότι σε άλλες περιοχές της Ρωσίας που είδαμε. Οι κοπέλες είναι όλες ντυμένες με πολύ γούστο και οι περισσότερες από αυτές σε αναγκάζουν να γυρίσεις το βλέμα σου και δεύτερη φορά. Φτάνουμε στην μεγάλη βόλτα μπροστά στη θάλασσα. Στο βάθος, μέσα στη θάλασσα, βλέπουμε παραταγμένα πολλά πολεμικά πλοία, όπως και ένα υποβρύχιο! Πολύς κόσμος κάνει τη βόλτα του εδώ, ενώ βλέπουμε και πολλούς ένστολους. Ψαράδες ψαρεύουν με τα καλάμια τους. Μαγαζάκια και καντίνες πουλάνε έτοιμο φαγητό και αναψυκτικά. Περπατάμε κι εμείς με τον κόσμο. Πιο κάτω 2 νέα αγόρια κάνουν διαγωνισμό καλύτερης βουτιάς από μία προκυμαία. Συναντάμε έναν χώρο με όργανα γυμναστικής για μικρούς και μεγάλους. Τα παιδιά τα δοκιμάζουν. Σε μία άλλη αποβάθρα βλέπουμε μία ομάδα από ναύτες που τους παραλαμβάνει το βαρκάκι, για να τους γυρίσει, μάλλον από την ολιγόωρη άδεια τους, πίσω στο πλοίο που υπηρετούν. Τα πάντα στο Βλαδιβοστόκ, ακόμα και όσα δεν σχετίζονται άμεσα με τη θάλασσα, την έχουν ως φόντο και σημείο αναφοράς.

Αγοράζουμε μία περίεργη και νόστιμη τηγανητή πατάτα-σουβλάκι που φτιάχνει ένας τύπος στο μαγαζί του. Πιάνουμε κουβέντα και με το μεταφραστή της Google καταλαβαίνουμε ότι είναι Τούρκος από την περιοχή του Καζακστάν. Μας εξηγεί ότι θα ήταν καλό να μείνουμε μέχρι την Κυριακή που θα έχουν τον ετήσιο ναυτικό εορτασμό με παρέλαση των πολεμικών πλοίων στη θάλασσα. Δυστυχώς την Κυριακή θα είμαστε πίσω στην Ελλάδα... Γυρίζουμε προς το κέντρο της πόλης. Συναντούμε πολλά καλόγουστα μπαράκια και εστιατόρια. Σταματάμε σε ένα από αυτά, το  ΤΟΚΥΟ kawaii και πίνουμε μοχίτο και χυμούς τα παιδιά. Συνεχίζουμε για να βρούμε ένα εστιατόριο που να σερβίρει Ρώσικη κουζίνα. Στον πεζόδρομο Admirala Fokina, βρίσκουμε το Svoy Fete, ένα εστιατόριο με πολύ καλές κριτικές, ήσυχο και με στυλ. Παραγγέλνουμε σούπα μπόρς, σαλάτες, ένα πιάτο χοιρινό, ενώ πίνουμε ρώσικη μπύρα. Ό,τι τρώμε μας αρέσει πολύ. Γυρίζουμε προς το ξενοδοχείο, ενώ θα θέλαμε να συνεχίζουμε τη βόλτα στην τόσο ζωντανή πόλη. Δυστυχώς πρέπει να αναπληρώσουμε λίγο από τον ύπνο που χάσαμε χθες... Αύριο έχουμε βόλτα στην πόλη, ξεκινώντας από τον περίφημο τελευταίο σταθμό που φτάνει το τρένο του υπερσιβηρικού!