Ξυπνάμε από τη βροχή που πέφτει πάνω στην οροφή του τροχόσπιτου. Η μέρα σήμερα είναι βροχερή, όπως διαβάζουμε ότι δεν θα κρατήσει πάρα πολύ. Το βροχερό της ημέρας μας κάνει να μην θέλουμε να φύγουμε από το τροχόσπιτο. Έτσι μέχρι να ξεκινήσουμε πάει η ώρα 10:30. Ετοιμαζόμαστε κατάλληλα για να περπατήσουμε σήμερα στην Βαρσοβία, ενώ έχουμε στόχο να δούμε και 2-3 μουσεία. Το πρόγραμμα της σημερινής ημέρας άλλαξε τελευταία στιγμή, έτσι ώστε να μπορέσουμε αύριο να κάνουμε κάποια εργαστήρια στο μουσείο επιστημών και τεχνολογίας Copernicus που θα επισκεφτούμε. Πρώτη μας στάση το μουσείο του Σοπέν, ένα μουσείο που χρειάζεται να κλείσεις θέση, αφού περνάνε περιορισμένοι επισκέπτες κάθε φορά. Εκεί καταλαβαίνουμε το λάθος της σημερινής μας μέρας. Σήμερα είναι Δευτέρα και τα περισσότερα μουσεία είναι κλειστά! Την πατήσαμε... Δεν πειράζει , θα περιοριστούμε στα υπόλοιπα που είχαμε να κάνουμε σήμερα. Συνεχίζουμε για το κέντρο της καινούργιας πόλης το Παλάτι των Επιστημών και του Πολιτισμού. Εκεί εκτός από το ίδιο το παλάτι υπάρχουν διάφορα μουσεία τα οποία είναι ανοιχτά, ενώ η περιοχή είναι γεμάτη με εμπορικά και ακριβά καταστήματα. Παρκάρουμε και περπατάμε μέσα σε αυτά, τα οποία συνδέονται όλα υπογείως, έτσι ώστε να αποφύγουμε τη βροχή που ακόμα ψιχαλίζει. Τα παιδιά με πολύ χαρά αγοράζουν dunkin' donuts, που έχουν δει να τρώνε στις αμερικάνικες σειρές.
Όλη η περιοχή είναι γεμάτη με ψηλούς ουρανοξύστες. Μετά από μία μικρή βόλτα κάτω και μέσα σ' αυτούς περπατάμε μέχρι το ψηλότερο κτίριο της χώρας, το Παλάτι των Επιστημών και του Πολιτισμού, ώστε να ανεβούμε στο ψηλότερο επιτρεπτό σημείο του για να θαυμάσουμε την πόλη από ψηλά. Στην είσοδο που περιμένουμε να βγάλουμε εισιτήριο ο Βασίλης παρατηρεί την είσοδο μίας έκθεσης με μεταλλικές κατασκευές που του προκαλεί το ενδιαφέρον. Θέλει να πάει και σ' αυτήν. Του εξηγούμε ότι δεν μπορούμε οικονομικά να πηγαίνουμε παντού και του ζητάμε να αποφασίσει. Θα έρθει να δει τη θέα από ψηλά μαζί μας ή θα πάει μόνος του στην έκθεση; Αποφασίζει το δεύτερο και τον αφήνουμε κάτω στην είσοδο με ένα κινητό, ώστε σε περίπτωση ανάγκης να μας τηλεφωνήσει. Ανεβαίνουμε στον 30ο όροφο και βλέπουμε από ψηλά όλη την πόλη. Είναι υπέροχη, όμως το μυαλό μας είναι και στο Βασίλη. Κατεβαίνουμε και τον βρίσκουμε να περιμένει. Έχει ήδη συνδεθεί με το ελεύθερο wifi που βρήκε και κοιτάει πράγματα στο internet. Παίρνει τη φωτογραφική μηχανή και σαν μεγάλος ταξιδευτής που έχει γίνει, μπαίνει να περιηγηθεί μέσα στην έκθεση. Οι υπόλοιποι πίνουμε έναν καφέ στο εξαιρετικό, με μοναδική διακόσμηση, Green Caffe Nero, το οποίο είναι αλυσίδα στην πόλη. Ο Βασίλης επιστρέφει με περιγραφές από την έκθεση και πολλές φωτογραφίες.
Συνεχίζουμε στο ίδιο κτίριο όπου υπάρχει το μουσείο κουκλόσπιτων. Είναι ένα μικρό μουσείο που περιέχει δεκάδες κουκλόσπιτα και κούκλες από όλο τον κόσμο. Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον. Μένουμε γύρω στη μισή ώρα εκεί. Η ώρα έχει περάσει και έχουμε αρχίσει να πεινάμε. Λίγο πιο κάτω υπάρχει το εστιατόριο Manekin, που έχει κρέπες και σούπες και διαβάζουμε ότι η ουρά από τον κόσμο φτάνει μέχρι έξω. Ξεπαρκάρουμε και οδηγούμε προς τα εκεί. Ευτυχώς βρίσκουμε πάρκινγκ ακριβώς έξω. Έχει μία μικρή ουρά που όσο καθόμαστε μεγαλώνει. Ευτυχώς δεν βρέχει πλέον. Μετά από 20' αναμονής καθόμαστε. Το μαγαζί είναι γεμάτο νέο κόσμο. Παραγγέλνουμε από τον κατάλογο τις 5 πρώτες σούπες που έχει για να τις δοκιμάσουμε, μπύρα και νερό. Μετά από λίγη ώρα οι σούπες έρχονται. Καταπληκτικές! Η πικάντική ασιατική με γαρίδες και η μανιταρόσουπα παίρνουν το πρώτο βραβείο. Εϊμαστε πολύ ικανοποιημένοι για την επιλογή μας. Πληρώνουμε για όλα 15 ευρώ. Συνεχίζουμε για την παλιά πόλη. Νομίζουμε ότι πρέπει να κάνουμε μία τελευταία βολτίτσα. Σε αντίθεση με τη χθεσινή μέρα βρίσκουμε αμέσως πάρκινγκ.
Μπαίνουμε και βλέπουμε την αυλή του βασιλικού κάστρου και το εσωτερικό του ναού της Αγίας Άννας. Μέσα στο ναό βλέπουμε και έναν φωτογράφο του National Geographic που κάνει τη δουλειά του. Συνεχίζουμε τη βόλτα στον πεζόδρομο Krakowskie. Γυρίζουμε προς την πλατεία της παλιάς πόλης και περπατάμε μέχρι το μουσείο της μαντάμ Κιουρί που φυσικά είναι κλειστό. Βλέπουμε ένα μπαρ όπου μπορείς να γεμίσεις τη μπύρα σου έξω στο δρόμο. Η μιάμιση ώρα που έχουμε πληρώσει (5 ζλότι) για το πάρκινγκ στο δρόμο τελειώνει. Γυρίζουμε παίρνουμε το αυτοκίνητο και συνεχίζουμε προς την αμμουδιά δίπλα στο ποτάμι που έχουμε παρατηρήσει ότι έχουν διαμορφώσει σαν παραλία θαλάσσης, απέναντι από το εθνικό στάδιο. Φτάνουμε όμως έχει αρκετό ήλιο και λίγο κόσμο. Μάλλον αργότερα που θα πέσει ο ήλιος θα γεμίσει με κόσμο. Κάνουμε μία βόλτα με το αυτοκίνητο μέσα από την γειτονική περιοχή Πράγα, η οποία τα τελευταία χρόνια μετατρέπεται σιγά - σιγά σε καλλιτεχνικό κέντρο της πόλης. Τελευταία στάση το σούπερ μάρκετ. Αγοράζουμε προμήθειες και γυρίζουμε στο κάμπινγκ. Μαγειρεύουμε σνίτσελ με τηγανητές πατάτες για το βράδυ και γεμιστά για την αυριανή μέσα. Αναστατατώνουμε όλο το κάμπινγκ με τις μυρωδιές μας. Τρώμε και κοιμόμαστε κουρασμένοι. Αύριο έχουμε να δούμε το εντυπωσιακό μουσείο Copernicus και να φύγουμε από την πόλη με προορισμό τις λίμνες στα ανατολικά της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου