Σήμερα είναι η μέρα που θα επισκεφτούμε το Κόσιτσε, την πόλη του "μοναδικού" δασκάλου μας στο χορό
Richard Szilagyi. Ο ήλιος στο Βελιγράδι αρχίζει να φωτίζει σιγά σιγά την πόλη. Ξυπνάμε ανανεωμένοι μετά από πολλές ώρες ύπνου και ξεκούρασης. Ετοιμαζόμαστε και στις 8:30 ξεκινάμε. Θα συνεχίσουμε βόρεια, θα διασχίσουμε όλη την Ουγγαρία και θα μπούμε στη Σλοβακία, όπου θα σταματήσουμε στην 2η μεγαλύτερη πόλη της το Κόσιτσε. Τα πρώτα χιλιόμετρα είναι εύκολα, όμως αμέσως μετά το Νόβισαντ ανακαλύπτουμε ότι δεν λειτουργεί σωστά ο συμπλέκτης! Είναι πολύ δύσκολο να αλλάζουμε ταχύτητες... Κάνουμε στην άκρη και ανακαλύπτουμε ότι δεν υπάρχουν αρκετά υγρά. Ευτυχώς έχουμε μαζί μας! Συμπληρώνουμε και συνεχίζουμε, με επιφυλακτικότητα. Φτάνουμε στα σύνορα με την Ουγγαρία. Αγοράζουμε τη βινιέτα (είναι ένα τέλος κυκλοφορίας) της Ουγγαρίας για ένα μήνα με 19€ πριν περάσουμε. Ο έλεγχος της Σερβίας δεν αργεί, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο στον έλεγχο της Ουγγαρίας. Τέτοιον έλεγχο δεν έχουμε περάσει ποτέ! Μας ανοίγουν το τροχόσπιτο και το ψάχνουν πιθαμή προς πιθαμή. Ανοίγουν όλα τα ντουλάπια και ντουλαπάκια. Ίσως ψάχνουν να βρουν κανέναν λαθρομετανάστη κρυμμένο!
Μετά τον έλεγχο βρίσκουμε πολλά καταστήματα που πουλάνε βινιέτες για την Ουγγαρία, την Αυστρία και τη Σλοβακία, όπως και ανταλλακτήρια χρημάτων. Αγοράζουμε τη βινιέτα της Σλοβακίας για ένα μήνα (18€) και αλλάζουμε λίγα χρήματα σε φιορίνια Ουγγαρίας. Η συνέχεια στους δρόμους της Ουγγαρίας είναι εύκολη. Οι δρόμοι και η σήμανση της χώρας είναι ότι καλύτερο έχουμε δει. Μετά από 400 χιλιόμετρα με αρκετή κίνηση φτάνουμε στα σύνορα με την Σλοβακία. Εκεί και ενώ βγάζουμε τα διαβατήρια για έλεγχο ανακαλύπτουμε ότι δεν υπάρχει τίποτα. Κατευθείαν μπαίνουμε στον αυτοκινητόδρομο της χώρας. Ευτυχώς είχαμε αγοράσει τη βινιέτα! Γρήγορα φτάνουμε στο Κόσιτσε και φτάνουμε στο μοναδικό κάμπιγκ της πόλης Salas Barca. Το κάμπιγκ είναι σε ανακαίνιση. Στήνουμε το τροχόσπιτο και αμέσως βγαίνουμε με τα πόδια για τη στάση του τραμ που θα μας οδηγήσει στο κέντρο της πόλης. Στην πόλη γίνονται έργα και έτσι το τραμ μας αφήνει κάπου, απ' όπου πέρνουμε για τη συνέχεια το λεωφορείο. Όλοι οι άνθρωποι που μιλάμε είναι ευγενικοί και εξυπηρετικοί.
Το κέντρο της πόλης είναι πραγματικά μαγευτικό. Παλιά κτίρια σε διάφορα χρώματα, η μεγαλύτερη εκκλησία της Σλοβακίας,ο Καθεδρίκος
ναός της Αγίας Ελισάβετ γοτθικής αρχιτεκτονικής, το παλιό Δημαρχείο, το Παλιό Πανεπιστήμιο, το μουσικό συντριβάνι αλλά και καφέ και πολλές μπυραρίες. Η πόλη είναι ήρεμη και μας το μεταδίδει αυτό. Η ώρα έχει πάει 19:30 και δεν μπορούμε να αντισταθούμε στις τόσες μπυραρίες που βλέπουμε κόσμο να πίνει μπύρες. Καθόμαστε στο Beer House, απέναντι από το συντριβάνι και βλέπουμε τον κατάλογο. Είναι απίστευτο! Οι μπύρες του μισού λίτρου ξεκινάνε από 1,41€! Και καθόμαστε στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης. Σε αντίστοιχο μέρος της Λάρισας η τιμή είναι 6€... Εδώ φαίνεται υπάρχει μεγάλη κατανάλωση... Γιαυτό και ο Richard έχει αγάπη στις μπύρες! Παραγγέλνουμε μπύρες αναψυκτικά και πίτσες. Τώρα αρχίζουν οι πραγματικές διακοπές! Η συνέχεια μας βρίσκει σε μία ακόμα μπυραρία, την Pivaren Luxor. Εκεί οι δεξαμενές ζυθοποίησης είναι μέσα στο μαγαζί. Φτιάχουν την δική τους μπύρα. Και εδώ τα πράγματα από άποψη τιμής είναι τα ίδια, ενώ μας ενθουσιάζει και η γεύση. Όλα τέλεια! Η βραδιά για μας τελειώνει. Με ένα ταξί επιστρέφουμε στο κάμπιγκ και από τις 22:00 πέφτουμε για ύπνο. Αύριο θα είμαστε στο Ζακοπάνε, την πρώτη πόλη που θα επισκεφτούμε στην Πολωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου