Σάββατο 15 Αυγούστου 2020

Ημέρα 11η: Jurmala, μία ευχάριστη έκπληξη

Σήμερα δεν έχουμε να προλάβουμε κάτι. Είμαστε χαλαροί. Ξυπνάμε και με το πάσο μας. Θα πάμε μέχρι την κοντική Jurmala, την πέμπτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας και αξιόλογο καλοκαιρινό θέρετρο. Η πόλη της Jurmala απέχει από τη Ρίγα μόλις 25 χιλιόμετρα ενώ η ίδια η πόλη εκτείνεται παραθαλάσσια, σε μήκος 32 χιλιομέτρων! Μπροστά της απλώνεται μία μοναδική αμμώδης παραλία. Στα χρόνια που η Λετονία ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, η πόλη ήταν το αγαπημένο θέρετρο όλων των υψηλά ιστάμενων αξιωματούχων του κόμματος, όπως του Μπρέσνιεφ και του Χρουστσόφ. Δεν έχουμε διαβάσει πάρα πολλά για την πόλη, ούτε έχουμε βρει που βρίσκεται ο παραλιακός πεζόδρομος που εκτείνεται σε μεγάλο μήκος και είναι πολύ δημοφιλής. Έχουμε σημειώσει ένα σημείο που φαίνεται να είναι κεντρικό και θα οδηγήσουμε μέχρι εκεί. Μετά θα δούμε. Ξεκινάμε μετά τις 10:30 και πριν οδηγήσουμε μέχρι την Jurmala αποφασίζουμε να επισκεφτούμε πρώτα την βιβλιοθήκη της πόλης που είδαμε ότι έχει ένα πολύ περίεργο κτίριο. Διασχίζουμε όλη την πόλη, η οποία δεν έχει πολύ κίνηση και φτάνουμε αρκετά γρήγορα. Η βιβλιοθήκη είναι από την απέναντι μεριά του ποταμού Daugava. Η πλευρά αυτή δεν είναι τόσο τουριστική και χαρακτηρίζεται αρκετά πιο αυθεντική και φθηνή, σε σχέση με το τουριστικό κέντρο. Δυστυχώς δεν έχουμε τον απαραίτητο χρόνο να την εξερευνήσουμε. Παρκάρουμε κοντά στη βιβλιοθήκη. Είναι πραγματικά πολύ εντυπωσιακό το κτίριο! Κατασκευάστηκε στις αρχές του 21ου αιώνα και άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του το 2014. Τραβάμε τις φωτογραφίες μας, κάνουμε μία αναγνώριση χώρου και συνεχίζουμε για την Jurmala. 


Αρκετά γρήγορα μπαίνουμε στην πόλη, διαβάζοντας την ταμπέλα που μας πληροφορεί για αυτό . Μάλιστα είναι υποχρεωτικό το κάθε αυτοκίνητο να πληρώσει 2€ για να μπορεί να εισέλθει μέσα στην πόλη. Για το σκοπό αυτό υπάρχουν ειδικά μηχανήματα, όμως εμείς έχουμε προνοήσει και το έχουμε κάνει μέσω του επίσημου ιστότοπου. Συνεχίζουμε. Η κίνηση είναι αρκετή, όμως είναι φυσιολογικό αυτό. Βρισκόμαστε στον Αύγουστο. Από την άλλη παρατηρούμε ότι  τα αυτοκίνητα εδώ έχουν βελτιωθεί πολύ όσο αφορά την αξία τους, ενώ σιγά σιγά αρχίζουμε να βλέπουμε, μέσα στα δέντρα, πολύ όμορφες και ακριβές εξοχικές κατοικίες. Πολλές από αυτές είναι παλιές και ξύλινες, αλλά πολύ καλά διατηρημένες, ενώ άλλες είναι καινούργιες και μοντέρνες. Διαβάζουμε ότι η Jurmala φιλοξενεί πάνω από 4000 ξύλινες κατοικίες, που χρονολογούνται από το 19ο και το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, ενώ 414 από αυτές είναι ιστορικά κτίρια υπό προστασία. Στρίβουμε προς τη θάλασσα, ψάχνοντας ένα μέρος να παρκάρουμε. Βλέπουμε ότι υπάρχουν αρκετές δωρεάν θέσεις πάρκινγκ σε διάφορα σημεία, όπως και δωρεάν τουαλέτες, έτσι ώσε να εξυπηρετηθούν καλυτερα οι επισκέπτες της πόλης. Παρκάρουμε κοντά σχετικά στη θάλασσα και περπατάμε προς αυτήν. 


Φτάνουμε στην παραλία. Είναι απέραντη, με πολύ ωραία άμμο και όπως έχουμε ήδη συνηθίσει στην Βαλτική η θάλασσα είναι εξαιρετικά ρηχή. Η άμμος κοντά στη θάλασσα είναι αρκετά σκληρή, έτσι ώστε να είναι ιδανική για βόλτα με το ποδήλατο. Βλέπουμε αρκετούς ποδηλάτες, αλλά και αρκετούς περιπατητές, που χάνονται από τα μάτια μας, καθώς ξεμακραίνουν σε αυτόν τον μακρύ φυσικό δρόμο. Καθόμαστε στην άμμο και απολαμβάνουμε. Τα παιδιά μπαίνουν στη θάλασσα. Ο Βασίλης για ακόμα μία φορά είναι ο πιο θαρραλέος από όλους. Στο μέρος που επιλέξαμε να έρθουμε υπάρχει μία καντίνα που προσφέρει καφέ, μπύρες και φαγητό, σε πολύ καλές τιμές. Η ώρα είναι καλή για μπύρα αρχικά, αλλά και φαγητό λίγο πιο μετά. Η θάλασσα, παρόλο που δεν βουτήξαμε όλοι, μας άνοιξε την όρεξη! Η παραλία είναι ιδανική για ξεκούραση και ηρεμία. Μετά το δικό μας φαγητό σειρά έχουν τα γλαροπούλια που έχουν μαζευτεί κοντά μας. Η Νάγια, αλλά και ο Βασίλης, αναλαμβάνουν να τους ταίσουν όλα τα μπισκότα μας. Η ώρα περνάει πολύ ευχάριστα.


Έχουμε αρκετή ώρα εδώ. Η Νάγια, αλλά και όλοι μας έχουμε αρχίσει να παίρνουμε χρώμα από τον δυνατό ήλιο. Μαζεύουμε τα πράγματα και πάμε προς το αυτοκίνητο για να αναζητήσουμε τον κεντρικό παραθαλάσσιο πεζόδρομο. Οδηγούμε προς τα πίσω, ενώ τα ακριβά σπίτια εναλλάσονται το ένα μετά το άλλο. Είμαστε τυχεροί και βρίσκουμε γρήγορα την μία άκρη του πεζόδρομου. Αρχίζει από την ορθόδοξη, πολύ όμορφη εκκλησία, Jūrmalas Kazaņas Dievmātes pareizticīgo baznīca και ο πεζόδρομος ονομάζεται Jomas. Παρκάρουμε σε ένα ιδιωτικό πάρκινγκ για ευκολία, όμως αν θα ξαναρχόμασταν θα παρκάραμε από την πάνω μεριά του κεντρικού δρόμου, που υπήρχαν δωρεάν πάρκινγκ, με αρκετές ελεύθερες θέσεις. Ο πεζόδρομος έχει αρκετό κόσμο και πολλά μαγαζιά. Περπατάμε και χαζεύουμε. Ο Κωστής με τα παιδιά αποφασίζουν να μπούνε σε ένα 5D με προσομοίωση ιστορίας τρόμου. Για 5 λεπτά περνάνε πολύ καλά, γελάνε πολύ, ενώ ο Βασίλης σχεδόν όλη την ώρα ουρλιάζει! Βγαίνουνε όλοι πολύ χαμογελαστοί. Μετά από 1-2 χιλιόμετρα ατελείωτου πεζόδρομου αποφασίζυμε να πιούμε ένα δυναμωτικό καφέ. Παρατηρούμε τον κόσμο που περνάει. Συμφωνούμε όλοι ότι η Jurmala είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα, ζωντανή και διαφορετική λουτρόπολη, που αξίζει κανείς να επισκεφτεί.


Γυρίζουμε προς το αυτοκίνητο. Η ώρα έχει πάει 16:30 και μάλλον ήρθε η ώρα να επισκεφτούμε ένα μεγάλο πολυκατάστημα για ψώνια, αλλά και για να αγοράσουμε δωράκι για τη Νάγια μας που αύριο έχει τη γιορτή της. Καθώς οδηγούμε προς την Ρίγα βλέπουμε ένα από τα πολλά πολυκαταστήματα mall, που είχαμε δει και το πρωί. Η ευρωστία μιας πόλης φαίνεται πάντα από αυτό το πράγμα. Σταματάμε και μπαίνουμε. Η Νάγια δεν δυσκολεύεται να διαλέξει τα ρούχα από τα καλλυντικά. Το H&M είναι μπροστά μας και είναι μία πολύ καλή λύση. Διαλέγει ό,τι της αρέσει. Από το σούπερ μάρκετ αγοράζουμε υλικά για αύριο, αλλά και dumplings που θα φτιάξουμε σήμερα, με ασιατικές σαλτσούλες... Γυρίζουμε στο σπίτι σχετικά νωρίς και όλοι γκρινιάζουν στον Κωστή που μαζευτήκαμε από τέτοια ώρα μέσα. Παρόλα αυτά όλοι βρίσκουν να κάνουν πράγματα, πριν αρχίσουν να βγαίνουν τα πιάτα με τα dumplings. Διαβάζουμε για τα κρούσματα στην Ελλάδα, που δεν λένε να μειωθούν. Βλέπουμε σήμερα Παρασκευή ότι η Ελλάδα έχει μπει στις κίτρινες λίστες της Εσθονίας και της Λετονίας, που σημαίνει ότι αν ταξιδεύαμε τώρα θα χρειαζόταν να παραμείνουμε σε καραντίνα για 14 μέρες. Ήμασταν μάλλον αρκετά τυχεροί... Αύριο αφήνουμε τη Ρίγα και συνεχίζουμε στη χώρα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου