Σήμερα Σάββατο είναι η πιο δύσκολη μέρα, όσο αφορά στην οδήγηση, αφού θα οδηγήσουμε από το Ιάσιο μέχρι τη Σόφια, που είναι 780 χιλιόμετρα, σε περίπου 12 ώρες. Για να μην φτάσουμε πολύ αργά στη Σόφια φροντίζουμε και ξεκινάμε γύρω στις 7:00. Ο δρόμος είναι, καλός, αλλά στενός. Ευτυχώς πολύ γρήγορα βρίσκουμε ένα αυτοκίνητο που κινείται αρκετά γρήγορα και τον ακολουθούμε, αφού είναι ντόπιος και μάλλον ξέρει καλύτερα το δρόμο. Σε όλο γενικά το ταξίδι έχουμε παρατηρήσει ότι υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ των οδηγών, έτσι για όποιο περιπολικό υπάρχει στο δρόμο, σε οποιαδήποτε κατεύθυνση, πάντα οι οδηγοί παίζουν τα φώτα τους, ειδοποιώντας τους απέναντι. Οδηγούμε μέχρι το Buzau, όπου και κλείνουμε το κύκλο. Από εκεί και πέρα ο δρόμος είναι ο ίδιος με αυτόν που ήρθαμε. Γύρω στις 14:00 πλησιάζουμε τα σύνορα με τη Βουλγαρία. Εδώ και μέρες έχουμε τον προβληματισμό για το τι πρέπει να κάνουμε. Οι τελευταίες οδηγίες εισόδου για τη Βουλγαρία αναφέρουν για το Βασίλη ότι πρέπει να έχει αρνητικό rapid test για να μπει στη χώρα, εκτός αν περάσουμε (όπως περίπου εμείς θα κάνουμε) ως transit από τη χώρα. Στα σύνορα και στην πλευρά της Ρουμανίας υπάρχει ένα ιατρικό κέντρο, που χωρίς ραντεβού και μέσα σε 15'-30' σου βγάζει rapid test, με κόστος γύρω στα 15€. Αυτό είναι το καλό. Το πρόβλημα είναι η καθυστέρηση. Από την άλλη την προηγούμενη φορά που μπήκαμε στη Βουλγαρία και ενώ είχαμε όλα τα χαρτιά μας, δεν μας ζητήθηκε τίποτα. Αποφασίζουμε να περάσουμε χωρίς τεστ και ό,τι γίνει... Ευτυχώς είμαστε τυχεροί! Η Βουλγάρα υπάλληλος κοιτάει τα διαβατήρια μας και την άδεια αυτοκινήτου και με τόσο κόσμο που έχει, μας κάνει νόημα να φύγουμε γρήγορα.
Όλα καλά. Είμαστε στη Βουλγαρία. Έχουμε γύρω στις 8 ώρες αλλά συνεχίζουμε. Όταν ο Κωστής νυστάζει σταματάμε στο πλάι για 5-10 λεπτά και συνεχίζουμε. Ο δρόμος είναι στενός και κουραστικός. Σχολιάζουμε πόσο παρατημένα είναι τα χωριά που προσπερνάμε, εδώ στη Βουλγαρία, και πόσο διαφορετικά είναι από αυτά της Ρουμανίας. Λίγο μετά τις 18:00 μπαίνουμε στη Σόφια, που είναι εντελώς άδεια από αυτοκίνητα, αφού είναι απόγευμα Σαββάτου. Στις 18:30 παρκάρουμε το αυτοκίνητο μας μπροστά από τη μπυραρία Rooms43. Πάνω από τη μπυραρία υπάρχουν καμιά 15αριά δωμάτια, τα οποία τα διαχειρίζεται. Η κοπέλα από τη μπυραρία μας καταλαβαίνει αμέσως, πριν της μιλήσουμε. Το δωμάτιο είναι απλό, χωρίς πολλά πολλά, είναι όμως φθηνό και πολύ κοντά στο κέντρο. Είμαστε πολύ κουρασμένοι, αλλά κάνουμε ένα τελευταίο κουράγιο για να κάνουμε μία βόλτα στον πεζόδρομο Vitosha που αποτελεί ουσιαστικά το κέντρο της ζωής της πόλης. Στους δρόμους της Σόφιας δεν υπάρχει ψυχή, κάτι που αλλάζει αμέσως μόλις φτάνουμε εκεί. Στον πεζόδρομο γίνεται χαμός από κόσμο! Δεν καταφέρνουμε να περπατήσουμε πάνω από το μισό και οι δυνάμεις μας εγκαταλείπουν... Γυρίζουμε πίσω στο δωμάτιο μας και καθόμαστε για βραδινό στη μπυραρία. Η μέρα έχει φτάσει στο τέλος της. Αύριο είναι η τελευταία μέρα του ταξιδιού μας και υπολογίζουμε γύρω στο μεσημέρι να είμαστε για τσιπουράκι στη Σκοτίνα και μακαρονάδα στον Πλαταμώνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου