Σήμερα ξυπνάμε χωρίς να βιαζόμαστε. Είμαστε στην Κόρδοβα, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αργεντινής, με 1,5 εκατομμύριο περίπου κατοίκους. Έχουμε 2 μέρες να την εξερευνήσουμε, που νομίζουμε είναι αρκετές. Ο Βασίλης σηκώνεται αργότερα από όλους. Ο Κωστής με τη Λίνα δεν τον περιμένουν. Βγαίνουν στην πόλη να δουν τις πρώτες πρωϊνές εικόνες. Η πόλη είναι πολύ ζωντανή και πολύ αυθεντική. Τα ερμητικά κλειστά μαγαζιά της χθεσινής βραδιάς έχουν όλα ανοίξει. Βρίσκουν κάτι για πρωϊνό και περπατάνε μέχρι την πλατεία, όπου βρίσκεται ο καθεδρικός ναός. Μπροστά από το ναό υπάρχει μία ομάδα μαθητών δημοτικού. Οι δασκάλες κάνουν το μάθημα τους για το ναό και οι μαθητές κρατάνε σημειώσεις. Η πρώτη εντύπωση για την πόλη είναι πολύ θετική. Στο κέντρο υπάρχουν πολλά όμορφα κτίρια, κυκλοφορεί πολύς κόσμος, ενώ δεν φαίνεται να είναι καθόλου τουριστική. Ο καθεδρικός από μέσα είναι μεγάλος και πολύ όμορφος. Κι εδώ υπάρχει μία άλλη ομάδα μαθητών που ξεναγούνται μέσα στο χώρο. Δυστυχώς ούτε και σε αυτόν τον ναό υπάρχουν κεριά... Έχουμε μία παράκληση να ανάψουμε ένα κερί σε μία καθολική εκκλησία και να κάνουμε μία ευχή, αλλά πουθενά ως τώρα δεν έχουμε δει να ανάβουν κεριά.
Η πλατεία έχει πολλά πράγματα να παρατηρήσεις. Δίπλα στον καθεδρικό βρίσκεται σε ένα πολύ ωραίο κτίριο το παλιό δημαρχείο της πόλης, που λειτουργεί ως μουσείο. Λίγο πιο κάτω αρχίζουν οι πεζόδρομοι με τα μαγαζάκια, ενώ πάνω στην πλατεία βρίσκεται και η επίσημη μπουτίκ της ομάδας της πόλης Talleres de Córdoba. Αύριο έχει εντός έδρας αγώνα και πολύ θέλουμε να τον παρακολουθήσουμε. Ο νεαρός που εξυπηρετεί μας στέλνει 2 καταστήματα πιο δίπλα, απ' όπου βγάζουν τα εισιτήρια. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει τίποτα. Έχουν εξαντληθεί... Κρίμα, θα ήταν μία πολύ καλή ευκαιρία να δούμε από κοντά τη γιορτή του ποδοσφαίρου στην Αργεντινή. Ο Βασίλης έρχεται και αρχίζουμε τις βόλτες μας στους πεζοδρόμους του κέντρου. Φτάνουμε στο Paseo de Flores, έναν πιο φινετσάτο πεζόδρομο με πιο ακριβά μαγαζιά. Συναντούμε την πιο παλιά εκκλησία της Αργεντινής την εκκλησία των Ισουϊτών που χρονολογείται από το 1671. Και εδώ βρίσκουμε μαθητές με τους καθηγητές τους. Ίσως είναι η μέρα.
Γυρίζουμε προς την κεντρική πλατεία, όπου γίνεται μπροστά στο παλιό Δημαρχείο ένα τελετουργικό με στρατιώτες. Το παρακολουθούμε, ενώ μπροστά τους ένας περίεργος τύπος τους μιλάει δυνατά και λέει τα δικά του. Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στους πεζοδρόμους με κατεύθυνση την πλατεία του νέου Δημαρχείου. Φτάνουμε. Στο κέντρο βρίσκεται ένα μεγάλο συντριβάνι, ενώ απέναντι βλέπουμε και το δικαστικό μέγαρο. Η διπλανή πλατεία είναι αφιερωμένη στα θύματα του πολέμου των Φώκλαντ. Οι πολυκατοικίες γύρω μας είναι πραγματικά πολύ περίεργες και διαφορετικές! Συνεχίζουμε τη βόλτα μας δίπλα στο ποτάμι Canada, που έχει ελάχιστο νερό...
Ο Κωστής ψάχνει στο κινητό του τον επόμενο προορισμό μας και έτσι απορροφημένος που είναι χτυπάει το κεφάλι του στον κορμό ενός δέντρου. Ευτυχώς δεν είναι κάτι.
Βρίσκουμε το εμπορικό κέντρο Patio Olmos Shopping και η πρώτη μας δουλειά είναι να πιούμε ένα καφέ για να ξαποστάσουμε.
Αφού παίρνουμε δυνάμεις χωρίζουμε και κάνουμε βόλτες μέσα στο εμπορικό. Η ώρα φτάνει 13:00 και αποφασίζουμε με ταξί να πάμε μέχρι την βόρεια κλειστή αγορά, όπου ξέρουμε ότι θα βρούμε καλό φαγητό. Τα ταξί είναι πάντα εύκολα να τα βρεις και είναι αρκετά φθηνά. Η αγορά έχει κρέατα, ψάρια και λαχανικά, ενώ καθώς περπατάμε βρίσκουμε αρκετά μαγαζιά για φαγητό. Καθόμαστε στο La Cocina de Fazzio που έχει ψαρικά. Μία αγενής σερβιτόρα μας φέρνει τα πιάτα και τους καταλόγους. Ευτυχώς άλλη σερβιτόρα μας παίρνει παραγγελία. Παίρνουμε όπως πάντα ιδέα από τα γύρω τραπέζια. Παραγγέλνουμε μία πιατέλα με διάφορα τηγανητά ψαρικά και ένα πιάτο σολωμό. Ό,τι έρχεται είναι πολύ νόστιμο και ενώ η πιατέλα είναι τεράστια δεν αφήνουμε λέπι... Τα ψαρικά δεν είναι το καλύτερο για τη Λίνα που γενικά τα αποφεύγει, αλλά σε αυτό το μαγαζί ευχαριστήθηκε. Γυρίζουμε με ταξί στο σπίτι μας για μεσημεριανή σιέστα που επιβάλλεται. Πριν ανεβούμε βέβαια αγοράζουμε και μερικά γλυκάκια για να φύγει η ψαρίλα από το στόμα μας.
Αργά το απόγευμα βγαίνουμε πάλι έξω. Η ώρα έχει πάει 18:30 και έχει αρχίσει να νυχτώνει. Τα μαγαζιά έχουν αρχίσει να κλείνουν με μεγάλες σιδερένιες πόρτες τις βιτρίνες τους. Το κέντρο έχει αρχίσει να αδειάζει. Σκεφτόμαστε ότι είναι καλή στιγμή να αλλάξουμε περιοχή. Η περιοχή Güemes είναι ιδανική. Είναι εδώ που αρχίζουν σιγά σιγά να ξυπνάνε τα νυχτερινά μαγαζιά της πόλης. Με ένα ταξί φτάνουμε γρήγορα. Εδώ τα εμπορικά μαγαζιά είναι ακόμα ανοιχτά, ενώ ο κόσμος φαίνεται να είναι πιο νεανικός και περισσότερος. Η περιοχή είναι πολύ όμορφη και ζωντανή. Φανταζόμαστε το Σάββατο πόσος κόσμος θα μαζεύεται εδώ. Χωριζόμαστε και κάνουμε βόλτες στην περιοχή. Η Λίνα βρίσκει ένα πολύ ωραίο μαγαζάκι και αγοράζει όμορφα πράγματα για το σπίτι μας. Ένας ηλικιωμένος ντράμερ παίζει σε μία γωνία ροκ τραγούδια. Εξερευνούμε μεγάλο μέρος της περιοχής. Μάλλον και αύριο το βράδυ εδώ θα είμαστε. Αργότερα βρισκόμαστε όλοι μαζί και πίνουμε τα ποτά μας στο πολύ όμορφο Dada Store Mini Bar. Αργά το βράδυ γυρίζουμε στο σπίτι μας για ύπνο. Το μόνο μαγαζί που είναι ανοιχτό στην πλατεία είναι το Confiteria Oriental Plaza, που μάλλον προσφέρεται για ξενύχτηδες και ξεχαρμάνιασμα. Αύριο θα συνεχίσουμε την εξερεύνηση της πόλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου