Σήμερα ξυπνάμε πολύ νωρίς, στις 4:15, αφού το τουκ τουκ μας περιμένει στις 4:45 κάτω από το ξενοδοχείο για να μας πάει στο σταθμό. Ετοιμαζόμαστε και κατεβαίνουμε, αλλά δυστυχώς κανένας δεν μας περιμένει κάτω. Με τη βοήθεια του παιδιού που δουλεύει στο ξενοδοχείο τον βρίσκουμε, τον ξυπνάμε και φεύγουμε για το σταθμό. Tο τρένο μας δεν έχει έρθει ακόμα. Έρχεται με 15 λεπτά καθυστέρηση. Καθώς σταματάει στο σταθμό παρατηρούμε επιβάτες να κατεβαίνουν από την οροφή του τρένου… Εκεί πάνω ταξιδέψανε… Επιβιβαζόμαστε και τακτοποιούμαστε. Αυτή τη φορά τα εισιτήρια που έχουμε μας αναγκάζουν να είμαστε η Λίνα με τη Νάγια σε ένα βαγόνι και ο Κωστής με το Βασίλη σε άλλο. Το τρένο, με αρκετή ώρα αναμονής στην Jodhpur, ξεκινάει στις 6:30 με προορισμό και τέρμα το Jaisalmer. Ευτυχώς ο ελεγκτής που περνάει για τα εισιτήρια μας διευκολύνει και μας επιτρέπει να μεταφερθούμε όλοι μαζί στο ίδιο κουπέ. Ούτως ή άλλως το τρένο αυτό δεν έχει πολύ κόσμο… Έξω έχει ήδη ξημερώσει και βλέπουμε από το παράθυρο μας το αφιλόξενο και έρημο τοπίο. Πρέπει να είμαστε ήδη στην έρημο Ταρ, την γνωστή έρημο για τους λάτρεις των σταυρολέξων. Καμία φορά συναντούμε μικρές πόλεις, τις οποίες γρήγορα προσπερνάμε. Στις 12:15 το τρένο φτάνει στο σταθμό της Jaisalmer.
Κατεβαίνουμε. Η Jaisalmer, γνωστή με το όνομα "η χρυσή πόλη" βρίσκεται μέσα στην έρημο Ταρ, κοντά στα σύνορα με το Πακιστάν. Το όνομα "χρυσή πόλη" οφείλεται στο κιτρινωπό ψαμμίτη ο οποίος έχει χρησιμοποιηθεί ως οικοδομικό υλικό στην πόλη και στο φρούριο το οποίο είναι χτισμένο στην κορυφή ενός λόφου στην πόλη. Το φρούριο φαίνεται να ξεπροβάλλει μέσα στην αμμώδη πεδιάδα, σαν αντικατοπτρισμός μιας άλλης εποχής. Εδώ ο επισκέπτης αισθάνεται ότι γυρίζει πίσω στο χρόνο, στην εποχή των καραβανιών, των παραμυθιών της ανατολής, αλλά και των μυστηρίων της ερήμου. Μέσα στο φρούριο ζούνε πάνω από 3.000 κάτοικοι, ενώ η πόλη έχει πληθυσμό 58.286 κατοίκων και είναι η αρχαιότερη οχυρωματική πόλη στο Ρατζαστάν. Μέσα στο φρούριο πολλά μικρά μαγαζάκια, πνιγμένα μέσα στα φανταχτερά υφάσματα, αλλά και πολλές τουριστικές επιχειρήσεις περιμένουν τους τουρίστες που καθημερινά καταφθάνουν. Η πόλη τον 16ο αιώνα βρισκόταν στο εμπορικό δρόμο για τα καραβάνια με τις καμήλες από την Ινδία με κατεύθυνση την κεντρική Ασία. Στην πόλη από εμπόρους και από επιφανείς πολίτες χτίστηκαν με κιτρινωπό ψαμμίτη εντυπωσιακές επαύλεις (γνωστές στην Ινδία ως Χαβέλι). Η Jaisalmer ως εμπορικό κέντρο παράκμασε κατά την Βρετανική αποικιοκρατία όταν η Μουμπάι έγινε το κεντρικό εμπορικό λιμάνι. Το 1965-1971 κατά την διάρκεια των πολέμων μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν η πόλη απέκτησε στρατηγική σημασία.
Στο σταθμό με 30 ρουπίες παίρνουμε ένα ταξί, το οποίο όμως μας ενημερώνει για τις πολλές τουριστικές υπηρεσίες που παρέχει. Παίρνουμε το έντυπο πληροφοριακό υλικό χωρίς να υποσχεθούμε τίποτα. Το ξενοδοχείο μας Mud Mirror Guesthouse, βρίσκεται μέσα στο φρούριο. Έτσι ανεβαίνουμε φορτωμένοι με τα πόδια, μέχρι εκεί, αφού το ταξί δεν μπορεί να μπει μέσα. Ένας ευγενέστατος νεαρός μας υποδέχεται και μας ενημερώνει ότι δεν μπορεί να μας δώσει το δωμάτιο που μας υποσχέθηκε, αφού οι γονείς του, ιερείς Βραχμάνοι, έχουν μετακομίσει σ’ αυτό, λόγω μίας αναγκαστικής ανακαίνισης στο δικό τους σπίτι. Παρόλα αυτά το αρκετά φθηνότερο και βολικό δωμάτιο που μας δίνει, είναι για μας μία καλή λύση. Από το παράθυρο μας θαυμάζουμε τη θέα της πόλης από ψηλά, ενώ από την ταράτσα βλέπουμε τους τζαϊνιστικούς ναούς που βρίσκονται δίπλα μας, αλλά και την έρημο μετά το τέλος της πόλης. Τακτοποιούμαστε και βγαίνουμε έξω για να φάμε κάτι. Το προτεινόμενο από το ξενοδοχείο μας εστιατόριο Sun Set Palace είναι εξαιρετικό. Έχει θέα την πόλη κάτω από τα τείχη, ανεμιστήρες και σκιά, ενώ το φαγητό του είναι φθηνό και νοστιμότατο! Άσε που έχει και παγωμένη μπύρα! Το μεσημέρι, με τον ήλιο να καίει, το μόνο που κάνουμε είναι μία μεσημεριανή σιέστα, στο δροσερό δωμάτιο του ξενοδοχείου μας.
Το απόγευμα βγαίνουμε για να πάμε στο Desert Cultural Center & Museum, μέσα στο οποίο παίζεται μία παραδοσιακή παράσταση με κούκλες. Φτάνουμε με τουκ τουκ εκεί και μπαίνουμε. Είναι λίγο νωρίς, έτσι μέχρι την έναρξη της παράστασης, γυρίζουμε το μικρό αλλά ενδιαφέρον αυτό μουσείο. Δεν αποφεύγουμε να αγοράσουμε από το μικρό και σκονισμένο από την έρημο, μαγαζάκι με σουβενίρ, αφού οι άνθρωποι εδώ μας έχουν συνέχεια στο κοντό. Η παράσταση αρχίζει και για 40’ παρακολουθούμε μία παράσταση που μας κάνει μάλλον να νυστάξουμε… Η πολύ κοντινή λίμνη Gadisar, μας προξενεί μεγαλύτερο ενδιαφέρον, όπου παρατηρούμε τους ναούς γύρω και μέσα σ’ αυτή, τη θέα που έχει προς το φρούριο, όπως και τα χοντρά ψάρια που μάχονται μεταξύ τους για το ποιο θα φάει τα ψωμάκια που πετάνε οι επισκέπτες. Με ένα τουκ τουκ, με τον οδηγό του να μην ξέρει τι του γίνεται, γυρίζουμε στο φρούριο. Έχει νυχτώσει. Ανεβαίνουμε προς το ξενοδοχείο μας. Στη διαδρομή χαζεύουμε δεκάδες νυχτερίδες, που βγαίνουν η μία μετά την άλλη μέσα από ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο και παίρνουν θέση η μία δίπλα στην άλλη στον απέναντι τοίχο. Τα παιδιά ενθουσιάζονται.
Έχουμε ραντεβού για ενημέρωση, με τον καμηλιέρη που αύριο θα μας οδηγήσει μέσα στην έρημο Ταρ. Το ταξίδι μας αυτό θα ξεκινήσει το μεσημέρι στις 15:30, όπου με τζιπ και καμήλες θα οδηγηθούμε προς τον Πακιστάν. Κατά τη διαδρομή θα σταματήσουμε σε μικρά χωριουδάκια, όπου θα δούμε τη ζωή των ανθρώπων της ερήμου, και θα κατασκηνώσουμε κάπου 40 χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα. Θα φάμε βραδινό το οποίο θα ετοιμάσουν οι οδηγοί μας, ανάβοντας φωτιά μέσα στην έρημο, θα μας τραγουδήσουν τραγούδια της ερήμου και θα κοιμηθούμε κάτω από τον έναστρο ουρανό! Η εκδρομή μας θα τελειώσει την άλλη μέρα με επιστροφή στο ξενοδοχείο μας στις 11:30 το πρωί. Για όλα αυτά ο οδηγός θέλει κάπου 85 ευρώ για όλους μας, με όλα τα έξοδα μας πληρωμένα. Δεν είναι μικρό το ποσό, όμως η εμπειρία είναι μάλλον πιο σημαντική. Πληρώνουμε προκαταβολικά όλο το ποσό και σφίγγουμε τα χέρια. Το βράδυ γυρίζουμε μέσα στα τείχη του φρουρίου και χαζεύουμε τη ζωή που εκτυλίσσεται μέσα σ΄αυτό. Γυναίκες που κάνουν καθαριότητες, παιδιά που παίζουν χαρούμενα, άνδρες που κάθονται και χαζεύουν την κίνηση, σπίτια ανοιχτά που μας κάνουν να ρίξουμε κλεφτές ματιές μέσα. Αργά το βράδυ τρώμε βραδινό στο Sun Set Palace με την φωτισμένη πόλη κάτω από τα πόδια μας. Αύριο το πρωί έχουμε την εξερεύνηση της πόλης και την αναχώρηση για την έρημο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου