Σήμερα έχουμε να επισκεφτούμε το φρούριο Amber. Η Amber, ήταν παλιά η πρωτεύουσα της περιοχής του Jaipur. Το φρούριο υψώνεται πάνω σε ένα βράχο, 11 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πόλης της Jaipur, και είναι ένα από τα αξιοθέατα που δεν πρέπει κανείς να χάσει. Ξυπνάμε, ετοιμαζόμαστε και ψάχνουμε ένα τουκ τουκ να μας μεταφέρει εκεί και να μας γυρίσει. Από τις 600 ρουπίες που παίρνουμε αρχική τιμή, συμφωνούμε με έναν οδηγό στις 300 ρουπίες, αφού είχαν μαζευτεί πολλοί οδηγοί και προσπαθούσαν όλοι να μας κερδίσουν. Μέσα σε μισή ώρα αντικρίζουμε το πραγματικά μεγαλοπρεπές φρούριο Amber. Η περιοχή είναι αρκετά τουριστική, έτσι παντού βλέπουμε τουκ τουκ, πλανόδιους να πουλάνε την πραμάτεια τους και πολλούς καλοθελητές έτοιμους να μας βοηθήσουν. Εμείς πηγαίνουμε κατευθείαν στον χώρο των ελεφάντων, αφού θέλουμε να καβαλήσουμε έναν ελέφαντα και να ανέβουμε την ανηφόρα μέχρι το φρούριο, με αυτόν. Μπορεί να είναι αρκετά τουριστικό και ακριβό αυτό (900 ρουπίες ή 11 ευρώ τα δύο άτομα), όμως νομίζουμε ότι έχει ενδιαφέρον να μπούμε στο φρούριο όπως μπαίνανε οι ευγενείς πριν από εκατοντάδες χρόνια! Στο χώρο βρίσκονται τουλάχιστον 30 ελέφαντες που περιμένουν.
Καβαλάμε ανά δύο και έναν ελέφαντα. Μπροστά ο Βασίλης και η Λίνα και πίσω η Νάγια και ο Κωστής. Κουνάει πολύ, όμως ο ελέφαντας με σταθερά βήματα ανεβαίνει την ανηφόρα. Στη διαδρομή φωτογράφοι ανεβασμένοι πάνω σε μαντρότοιχους μας φωνάζουν να κοιτάξουμε για να μας φωτογραφίσουν, ενώ πλανόδιοι μας παζαρεύουν από ξύλινα ελεφαντάκια και ομπρέλες μέχρι υφάσματα και κουβέρτες! Πώς να γίνει τώρα αυτό με τον έναν πάνω στον ελέφαντα και τον άλλο να τρέχει από κάτω, δεν ξέρουμε… Προσέχουμε αυτόν που η δουλειά του είναι να καθαρίζει τις βουνιές των ελεφάντων, αφού κάθε λίγο και λιγάκι οι ελέφαντες ξαλαφρώνουν πάνω στο πλακόστρωτο που περπατούν… Ανεβαίνουμε ενώ μας ακολουθούν καμιά δεκαριά άλλοι ελέφαντες. Περνάμε θριαμβευτικά την πύλη Suraj Pol (πύλη του Ήλιου) και μπαίνουμε μέσα στη Jaleb Chowk (κεντρική αυλή), εκεί όπου φέρνανε και δείχνανε τα λάφυρα μετά από μία νικηφόρα μάχη. Κατεβαίνουμε από τους ελέφαντες και οι οδηγοί επιμένουν να κρατήσουν τα ρέστα (200 ρουπίες) ως φιλοδώρημα. Τελικά, και χωρίς την θέληση μας, μας κρατάνε 50 ρουπίες. Ας είναι…
Μπαίνουμε μέσα στο φρούριο με το ίδιο εισιτήριο που βγάλαμε εχθές για τα κυριότερα αξιοθέατα της Jaipur. Μπαίνουμε στην δεύτερη αυλή, εκεί όπου βρίσκεται η αίθουσα των δημόσιων ακροάσεων. Φωτογραφίζουμε και προχωράμε. Περνάμε την πανέμορφη πύλη Ganesh Pol, διακοσμημένη με μωσαϊκά και γλυπτά και μπαίνουμε στην τρίτη αυλή, εκεί όπου βρίσκονται τα διαμερίσματα του μαχαραγιά. Προσέχουμε την αίθουσα της Νίκης (Jai Mandir)και την αίθουσα της Ευχαρίστησης (Sukh Niwas), με την εκπληκτική πόρτα από σανδαλόξυλο και ελεφαντόδοντο. Προχωρούμε στην τέταρτη αυλή όπου βρίσκονται οι γυναικείες κατοικίες. Τα δωμάτια ήταν σχεδιασμένα έτσι ώστε ο μαχαραγιάς να έχει πρόσβαση στην γυναίκα που επιθυμούσε κάθε βράδυ, χωρίς να γίνει αντιληπτός από τις υπόλοιπες. Έτσι το κάθε δωμάτιο είναι ανεξάρτητο, μπροστά όμως σε ένα κοινόχρηστο διάδρομο. Εδώ μας πλησιάζει μία αστυνομικός και μας ρωτάει αν περνάμε καλά. Μας προτείνει να μας ανοίξει μία πόρτα που είναι κλειδωμένη και προσφέρει μοναδική θέα. Την ακολουθούμε, μας ανοίγει, μας δίνει οδηγία να μην αργήσουμε και μας περιμένει να γυρίσουμε πίσω. Πράγματι η θέα από εκεί είναι η καλύτερη δυνατή. Φωτογραφίζουμε και γυρίζουμε. Αμέσως ζητάει, όπως άλλωστε περιμέναμε, το κατιτίς της. Παίρνει 50 ρουπίες, που μάλλον δεν την ικανοποιούν. Συνεχίζουμε για περίπου 30’ ακόμα να περιπλανιόμαστε μέσα στα πολλά στενά του φρουρίου, συναντώντας πολλούς αστυνομικούς που είναι πρόθυμοι να μας ανοίξουν και άλλες κλειδωμένες πόρτες… Προσπερνάμε… Η περιήγηση μας στο φρούριο τελειώνει με ένα δροσιστικό, στο καφέ, λίγο πριν την έξοδο.
Κάτω μας περιμένει το τουκ τουκ μας, για να μας γυρίσει πίσω. Ξεκινάμε. Σε κάθε πρόταση του οδηγού, για αγορές που μπορεί να μας πάει (και να πάρει φυσικά τη μίζα του), απαντάμε αρνητικά. Κάνουμε μία μικρή στάση στο παλάτι του νερού (Jal Mahal), το οποίο είναι ένα παλάτι μέσα σε μία λίμνη, και είναι από τα πιο φωτογραφημένα αξιοθέατα της Jaipur. Κατά την επιστροφή αγοράζουμε και πάλι μερικές ντομάτες και αγγούρια, από μία λαϊκή που βρίσκουμε μπροστά μας. Η χθεσινή ντοματοσαλάτα, που φτιάξαμε στο δωμάτιο μας, άρεσε σε όλους μας. Φτάνουμε στο ξενοδοχείο μας, τρώμε τη σαλάτα μας και ξεκουραζόμαστε μέχρι το απόγευμα, αφού το χρειαζόμαστε όλοι.
Το απόγευμα έχει και πάλι αγορά… Όλη η παλιά πόλη είναι μία τεράστια αγορά και πραγματικά είναι δύσκολο να μην θέλει κάποιος να βρίσκεται εκεί. Αυτή τη φορά βρίσκουμε την κρυφή αγορά με τα σάρι, κρυμμένη σε ένα στενό σοκάκι, μέσα στην αγορά Johari. Αγοράζουμε φουλάρια, κούκλες, ελέφαντες και μπλοκάκια, όπως και μουσταρδέλαιο, που θα μας βοηθήσει να φτιάξουμε τα φαγητά που τρώμε εδώ, στο σπίτι μας. Το βράδυ θέλουμε όλοι ηρεμία και ανακούφιση. Επιλέγουμε το εστιατόριο Peacock, στην ταράτσα του ξενοδοχείου Pearl Palace, όπου μαζεύονται τουρίστες και το φαγητό του έχει πολλές επιλογές. Πίνουμε μπύρες και ονειρευόμαστε όλοι μαζί τις χοιρινές πανσέτες και τα λουκάνικα, που θα μας φτιάξει ο παππούς Βασίλης, μόλις γυρίσουμε στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου