Συνεχίζουμε στα παιδικά ρούχα. Η Νάγια αγοράζει 2 φορέματα εξαιρετικής ποιότητας, σε πολύ καλή τιμή. Παρατηρούμε ότι οι τιμές εδώ είναι από 30%-50% των τιμών στην Ελλάδα. Είμαστε συγκρατημένοι με τα ψώνια αφού δεν έχουμε, ούτε πολλά χρήματα να ξοδέψουμε, ούτε πολύ αποθηκευτικό χώρο. Βλέπουμε ότι ετοιμάζονται πολλά καινούργια μαγαζιά να ανοίξουν, όπως και ένα εστιατόριο κάτω από ένα τεράστιο ενυδρείο με ψάρια! Περπατάμε σε όλο το εμπορικό μέχρι τις 13:30, όταν και αποφασίζουμε να φάμε στον τελευταίο όροφο, σε ένα χώρο με καμιά 10αριά διαφορετικά εστιατόρια. Τρώμε καλά και σχετικά φθηνά. Παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο, με στάση στο ναό Birla Mandir. Ο ινδουιστικός αυτός ναός χτίστηκε το 1988 και είναι αφιερωμένος στο θεό Βισνού, όπως και στη θεά Lakshmi, τη θεά του πλούτου. Οι φιγούρες των δύο θεών όπως και οι φιγούρες άλλων θεοτήτων γεμίζουν τον εσωτερικό χώρο του ναού. Στους εξωτερικούς τοίχους παριστάνονται οι μορφές ιστορικών προσώπων, όπως του Σωκράτη, του Ζαρατούστρα, του Χριστού, του Βούδα και του Κομφούκιου. Ο ναός περιβάλλεται από καταπράσινους κήπους. Δυστυχώς όταν φτάνουμε εκεί βλέπουμε ότι είναι κλειστός και θα ανοίξει αργότερα. Γυρίζουμε προς το ξενοδοχείο.
Ξεκουραζόμαστε για λίγο στο δωμάτιο μας και συνεχίζουμε ακάθεκτοι για τις φτωχότερες αγορές. Σήμερα είναι η τελευταία μέρα στη Jaipur, άρα και τελευταία μέρα να απολαύσουμε την τεράστια αυτή αγορά αλλά και να αγοράσουμε μικρά δωράκια για τους φίλους μας. Το τουκ τουκ που παίρνουμε μας αφήνει στην αγορά Tripolia, όπου και βρίσκεται ο μιναρές Iswari Minar Swarga Sal. Ανεβαίνουμε τα 35 μέτρα ύψος του και χαζεύουμε την πόλη από ψηλά. Είναι υπέροχη η θέα από εδώ ψηλά, ενώ οι κόρνες ακούγονται λιγότερο… Συνεχίζουμε με την αγορά. Αγοράζουμε μία βαλίτσα με 10€, αφού τα πράγματα μας πλέον δεν χωράνε στους σάκους μας! Μπαίνουμε σε στενά σοκάκια αλλά και ξαναμπαίνουμε στα μαγαζιά των κεντρικών δρόμων. Αγοράζουμε βούτυρο γκυ από γάλα βουβάλου. Στην αγορά συναντάμε πολλούς μαγαζάτορες που ξέρουν την Ελλάδα και τους Έλληνες, αφού έχουν πολλούς Έλληνες πελάτες που τους τροφοδοτούν με υφάσματα, πέτρες ή χρυσαφικά. Δύο μαθητές σχολείου, από ένα σχολείο που σχολάει, στέκονται και τους φωτογραφίζουμε. Στο δρόμο συναντούμε πάλι τον ναό με τα μεγάφωνα, που αυτή τη φορά έχει φωτορυθμικά, που αναβοσβήνουν με το ρυθμό της μουσικής. Τραβάμε βίντεο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου