Σήμερα δεν θέλει κανένας να σηκωθεί από το κρεβάτι... Σε όλους μας πονάνε οι γάμπες από το ανέβα - κατέβα στο Σινικό Τείχος. Είχαμε πρόγραμμα να επισκεφτούμε τα Θερινά Ανάκτορα, όπου θα θαυμάζαμε τον μεγαλύτερο και πιο ολοκληρωμένο αυτοκρατορικό κήπο στην Κίνα, όμως μάλλον θα το δούμε την επόμενη φορά που θα έρθουμε στο Πεκίνο... Ξυπνάμε με το πάσο μας και ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά. Θα πάμε να δούμε το μοναδικό Εθνικό Στάδιο του Πεκίνου, ή τη Φωλιά του Πουλιού (όνομα που πήρε λόγω της εξωτερικής του εμφάνισης), το οποίο σχεδιάστηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008, που έγιναν εδώ. Ο μοντέρνος σχεδιασμός του κτιρίου και η ευφάνταστη αρχιτεκτονική του, το έχουν ήδη κατατάξει στα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της πόλης, και σε ένα από τα πιο παράξενα κτίρια του κόσμου. Μπαίνουμε στο μετρό και σταματάμε στην στάση Olympic Sport Center της γραμμής 8. Ανεβαίνουμε στην επιφάνεια και μένουμε έκθαμποι! Είναι πραγματικά διαφορετικό να το βλέπεις σαν φωτογραφία και αλλιώς να το βλέπεις μπροστά σου!
Το σχέδιο «φωλιά» αποτελείται από δυο ξεχωριστά τμήματα, το εσωτερικό, που αποτελείται από το στάδιο και τα καθίσματα και το εξωτερικό, δηλαδή το ατσάλινο πλαίσιο γύρω από αυτό. Κατά τη διάρκεια των αγώνων η χωρητικότητα του σταδίου ανερχόταν στους 91.000 θεατές ενώ μετά το τέλος του δέχτηκε κάποιες τροποποιήσεις οι οποίες μείωσαν τη χωρητικότητά του στους 80.000 θεατές. Πλησιάζουμε περισσότερο και πραγματικά μας τραβά σαν μαγνήτης. Είναι ένα μοναδικό τεχνούργημα! Το χαζεύουμε για αρκετή ώρα. Δίπλα στο στάδιο υπάρχουν πολλά μοντέρνα κτίρια, ενώ πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για παιδιά και μεγάλους έχει το διπλανό Beijing National Aquatics Center ή Water Cube, στο οποίο λειτουργεί ένα τεράστιο υδάτινο πάρκο. Εδώ διοργανώθηκαν οι αγώνες κολύμβησης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008. Σε αντίθεση με εμάς οι Κινέζοι το μετέτρεψαν στο υδάτινο πάρκο που είναι σήμερα και έτσι δεν πήγε χαμένο... Τα παιδιά βγαίνουν φωτογραφία με τη μασκότ της Ολυμπιάδας.
Φεύγουμε από το στάδιο με κατεύθυνση το πάρκο Behai. Το πάρκο αυτό είναι πραγματικά αξιόλογο, δίπλα στην "Απαγορευμένη Πόλη", σε ένα αρκετά κεντρικό σημείο. Η δημιουργία του ξεκίνησε το 10ο αιώνα και το αποτέλεσμα ήταν αντάξιο ενός μεγαλοπρεπούς αυτοκρατορικού κήπου που συμπεριλάμβανε πολλά σπουδαία κτίσματα, ανάκτορα και ναούς. Θεωρείται το μεγαλύτερο πάρκο της κινεζικής επικράτειας καθώς το μέγεθός του ξεπερνά τα 690 στρέμματα. Η μισή περίπου έκτασή του καλύπτεται από τη λίμνη Beihai ενώ στο κέντρο της βρίσκεται το νησί Qiónghuá. Φτάνουμε στην βόρεια είσοδο, πληρώνουμε είσοδο 10 γουάν (1,30€) το άτομο και μπαίνουμε μέσα. Υπάρχει πολύς κόσμος που περπατάει εδώ, ηρεμεί, γυμνάζεται ή κάνει βαρκάδα στην λίμνη. Εμείς αποφασίζουμε να κάνουμε το τελευταίο. Με 100 γουάν την ώρα, νοικιάζουμε ηλεκτροκίνητο βαρκάκι και ξεκινάμε την βόλτα μας μέσα στη λίμνη. Η ταχύτητα του είναι απελπιστικά αργή, έτσι είναι η καλύτερη ευκαιρία για τα παιδιά να πάρουν το τιμόνι. Αισθανόμαστε πάρα πολύ ήρεμοι και χαλαροί. Είναι μία βόλτα στη λίμνη που αξίζει τον κόπο να κάνει κανείς.
Μετά από 1 ώρα επιστρέφουμε και βγαίνουμε στην ακτή. Στο Πεκίνο, εκτός από τα βαρκάκια, μάλλον όλα τα μηχανάκια που κινούνται στους δρόμους και αρκετά αυτοκίνητα είναι ηλεκτρικά. Είναι κάτι που έκανε πολύ εντύπωση στο Βασίλη από την αρχή που είμαστε στην πόλη. Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στο πάρκο και λίγο πιο κάτω πέφτουμε πάνω σε μία ωραία σκηνή. Ηλικιωμένα ζευγάρια χορεύουν δίπλα στη λίμνη, δικούς τους χορούς, που οι φιγούρες τους όμως μας θυμίζουν τη μπατσάτα και τη κιζόμπα... Καθόμαστε για λίγο και τους βλέπουμε τι ωραίοι που είναι! Συνεχίζουμε και πραγματικά χαλαρώνουμε. Στα μισά του πάρκου, που είναι πραγματικά πολύ μεγάλο, βγαίνουμε από την δυτική έξοδο και ψάχνουμε κάπου να φάμε.
Λίγο πιο κάτω υπάρχει ένα νοσοκομείο για γυναίκες και παιδιά, και γύρω από αυτό πολλά πεντακάθαρα μαγαζιά με φαγητό και γλυκά! Τέλεια. Καθόμαστε και τρώμε ένα πολύ νόστιμο και φθηνό μεσημεριανό-απογευματινό! Φεύγουμε και κάνουμε μία στάση για να δούμε από μακριά το Εθνικό Κέντρο Παραστατικών Τεχνών, γνωστό και ως “γιγαντιαίο αυγό”, το οποίο φιλοξενεί την όπερα στο Πεκίνο. Δυστυχώς διαλέγουμε την βόρεια πλευρά του και δεν το βλέπουμε ολόκληρο... Γυρίζουμε αρκετά κουρασμένοι πίσω στο διαμέρισμα μας, παρόλο που δεν κάναμε και πολλά πράγματα και ξεκουραζόμαστε. Το απόγευμα είναι ελεύθερο και κάνουμε ψώνια. Κατεβαίνουμε κάτω στο σούπερ μάρκετ του κτιρίου και αγοράζουμε, αποξηραμένα μανιτάρια, σκόνες μυστήριες, σάλτσες, περίεργα νούντλς και ότι άλλο θα μας βοηθήσει να φτιάξουμε στην Ελλάδα τα κινέζικά μας! Για βραδινό τρώμε σαλάτα στο διαμέρισμα μας και ο καθένας κάνει ότι τον ευχαριστεί. Αύριο έχουμε δύσκολη μέρα. Από το πρωί μέχρι την άλλη μέρα το απόγευμα θα είμαστε στο δρόμο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου