Σάββατο 22 Ιουλίου 2017

Ημέρα 16η: Ο παράδεισος στο αγροτουριστκό κάμπινγκ του Olsztyn!

Το βράδυ για όλους μας δεν ήταν πολύ καλό... Όλοι μας ξυπνήσαμε με άσχημα όνειρα στη μνήμη μας και μία διάθεση να γυρίσουμε πίσω στο σπίτι μας. Περίεργο που συνέβη σε όλους μας ταυτόχρονα αυτό. Ο καιρός επίσης είναι βροχερός. Όλα δείχνουν ότι πρέπει να φύγουμε προς άλλες κατευθύνσεις. Εχθές κουβεντιάσαμε να φτάσουμε μέχρι το Olsztyn, έτσι ώστε να μοιράσουμε την απόσταση από το Gdansk. Είναι μία πόλη που αξίζει να εξερευνήσουμε. Αρχίζει ένα ψιλόβροχο, κάτι πουμας αναγκάζει να κάνουμε ανάποδα τα πράγματα. Ετοιμάζουμε πριν απ' όλα το τροχόσπιτο για αναχώρηση. Αφού το κοτσάρουμε στο αυτοκίνητο έτοιμο να φύγει, τρώμε το πρωϊνό μας. Αποχαιρετούμε αυτό το υπέροχο κάμπινγκ που μας φιλοξένησε και ξεκινάμε γύρω στις 11:00 με κατεύθυνση δυτική. Ο καιρός ευτυχώς είναι συννεφιασμένος και δεν βρέχει. Μέχρι το Mikolajki ο δρόμος είναι γνωστός από χθες. Συνεχίζουμε δυτικά το δρόμο 16, μέχρι το Olsztyn. Λίγο πριν φτάσουμε το GPS μας γράφει περίεργα πράγματα. Μας δίνει για τα τελευταία 20 χιλιόμετρα χρόνο πάνω από 1 ώρα. Περίεργο. Λίγο πιο κάτω ανακαλύπτουμε ότι υπάρχουν έργα και φανάρια που εξηγούν τα πράγματα. Φτάνουμε στο αγροτουριστικό κάμπινγκ του Olsztyn γύρω στις 14:00. Αυτό που αντικρύζουμε είναι ο παράδεισος!


Το κάμπινγκ είναι δίπλα στη λίμνη, έχει ελάχιστο κόσμο, υπάρχουν πάπιες, χήνες, γάτες που τριγυρίζουν ανάμεσα μας, είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσαμε να ζητήσουμε! Τα παιδιά μετά το στήσιμο του τροχόσπιτου τρέχουν να παίξουν με τις χήνες. Η Λίνα ηρεμεί και φωτογραφίζει, ενώ ο Κωστής ετοιμάζει γιουβαρλάκια. Όλα είναι υπέροχα! Έχουν πλάκα οι χήνες πώς κάνουν όταν πλησιάζει ο άνθρωπος κοντά τους. Κοιτούν ψηλά και κάνουν τον χαρακτηριστικό ήχο χχχχχχχ που κάνουν και οι γάτες όταν θέλουν να φοβίσουν. Τα παιδιά τις ταΐζουν ψωμάκια. Η Λίνα διαβάζει το τρίτο της βιβλίο. Είναι πολύ χαρούμενη όπως όλοι μας εδώ! Το φαγητό γίνεται και καθόμαστε όλοι να φάμε. Είναι εξαίσια τα γιουβαρλάκια του Κωστή και μας είχαν λείψει. Μετά το φαγητό ξεκουραζόμαστε για τη μεσημερινή σιέστα. Το απόγευμα αποφασίζουμε να αφήσουμε για λίγο αυτόν το παράδεισο και να πάμε να δούμετην πόλη, που έχουμε διαβάσει ότι αξίζει να περπατήσουμε το κέντρο της.

Το κάμπινγκ είναι λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη και έτσι φτάνουμε γρήγορα. Σε αρκετές πόλεις της Πολωνίας η στάθμευση μετά τις 16:00 είναι δωρεάν. Το ίδιο ισχύει κι εδώ. Παρκάρουμε κοντά στο  κέντρο και παρπατάμε. Το πρώτο πράγμα που βλέπουμε στον πεζόδρομο της παλιάς πόλης είναι ένα ελληνικό εστιατόριο, που φτιάχνει γύρο, μουσακά και γενικά ελληνικές γεύσεις. Τα παιδιά είναι περίεργα και μπαίνουν μέσα να δουν. Συνεχίζουμε και περπατάμε. Είναι πραγματικά μία ωραία βόλτα αυτή. Στην πλατεία ετοιμάζουν μία συναυλία και ο κόσμος έχει ήδη πάρει θέση. Εμείς συνεχίζουμε την περιήγηση μας. Μπαίνουμε στον πολύ όμορφο καθεδρικό ναό, χτισμένο με κόκκινο τούβλο. Η συναυλία έχει ήδη αρχίσει και καθόμαστε για λίγο και χαζεύουμε. Συνεχίζουμε προς τα πίσω. Κάνουμε μικρές προμήθειες για το βράδυ και γυρίζουμε προς το αυτοκίνητο. Λίγο πριν φτάσουμε βλέπουμε να έχουν διαμορφώσει πάνω σε μία πλατεία, έναν χώρο beach volley διαφημίζοντας ένα μεγάλο τουρνουά που γίνεται αυτές τις μέρες εδώ. Γυρίζουμε στο κάμπινγκ.

Ο παράδεισος συνεχίζει να είναι εκεί! Δίπλα μας έχουν έρθει και άλλοι με τις σκηνές τους, ενώ λίγο πριν νυχτώσει έρχεται τελευταία μία οικογένεια με μικρά παιδιά από τη Βαρσοβία και αυτή με τη σκηνή τους. Έχουν μάλλον φύγει αμέσως μετά τη δουλειά τους για εδώ και για το Σαββατοκύριακο. Τα παιδιά μέχρι το βραδινό παίζουν με τα ζώα. Τρώμε ελαφρά. Ο νεαρός από τη Ρωσία που εργάζεται στο κάμπινγκ ανάβει μία ωραία φωτιά δίπλα στη λίμνη που προσελκύει όλο τον κόσμο γύρω της. Τα παιδιά ψήνουν φέτες ψωμιού και λεπτά λουκάνικα πάνω στις φλόγες που έχουν δυναμώσει. Κουβεντιάζουμε με τον κόσμο που έχει μαζευτεί γύρω. Το ζευγάρι με τα μικρά παιδιά έχει κάνει αρκετά ταξίδια πιο πριν και τώρα σκέφτονται να ξεκινήσουν να ταξιδέψουν στην Ασία μαζί με τα παιδιά τους, που το μικρότερο είναι τώρα 2 ετών. Τους λέμε τις εμπειρίες μας. Το βράδυ περνάει πολύ όμορφα με εμπειρίες και ιστορίες μπροστά στη φωτιά. Σιγά σιγά πηγαίνουμε ένας ένας προς το τροχόσπιτο για ύπνο. Μία υπέροχη μέρα τελειώνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου