Ξυπνάμε σχετικά νωρίς. Τα τρία μικρά γατάκια έχουν ήδη ξυπνήσει και οργιάζουν. Ο Κωστής για να πιάσει καλύτερο intenet κάθεται και γράφει στο blog, στο πέτρινο τραπέζι κοντά στη ρεσεψιόν. Τα γατάκια μόνο στο κεφάλι του δεν ανέβηκαν για να παίξουν και να εξερευνήσουν. Σιγά σιγά εμφανίζονται και οι χήνες και τα παιδιά ξεκινάνε να τις ταϊζουν γαριδάκια που περίσσεψαν από χθες. Είμαστε τόσο καλά που θα θέλαμε να μείνουμε μία εβδομάδα εδώ. Όμως πρέπει να αναχωρήσουμε για το Gdansk όπου έχουμε κάνει κράτηση. Είμαστε γύρω στα 160 χιλιόμετρα μακριά και από ότι μας λέει το GPS, κάπου θα συναντήσουμε έργα και σήμερα. Ξεκινάμε γύρω στις 11:00. Παίρνουμε τον επαρχιακό δρόμο 527 και 530 μέχρι να συναντήσουμε τον αυτοκινητόδρομο 7. Εκεί τα πράγματα είναι τέλεια. Προχωράμε γρήγορα. Δυστυχώς κοντά στο Elbląg, για αρκετό διάστημα βρίσκουμε ουρές και τελικά φτάνουμε στο κάμπινγκ στις 14:30. Η περιοχή μοιάζει αρκετά με τον Πλαταμώνα! Είναι 10 χιλιόμετρα έξω από το Gdansk και είναι μάλλον η πιο δημοφιλής παραλία της περιοχής. Βλέπουμε ουρές ανθρώπων να περπατούν από και προς την παραλία με πετσέτες, σωσίβια και όλο τον εξοπλισμό θαλάσσης. Στο κάμπινγκ επικρατεί το αδιαχώρητο! Ευτυχώς έχουμε κράτηση. Υπάρχουν 2 τελευταίες θέσεις για 3. Πιάνουμε την καλύτερη και στήνουμε το τροχόσπιτο. Μετά έρχονται και οι υπόλοιποι.
Για μεσημεριανό δεν μαγειρεύουμε. Τρώμε ό,τι έχουμε σε προμήθειες και στο ψυγείο. Ξεκουραζόμαστε για μεσημέρι. Στις 17:00 ξεκινάμε για να δούμε την πόλη. Σήμερα είναι Σάββατο και δεν πληρώνουμε στα πάρκινγκ. Οδηγούμε μέχρι έξω από το ιστορικό κέντρο. Συνεχίζουμε με τα πόδια. Περπατάμε στην Długa street έναν από τους κεντρικούς πεζόδρομους, ο οποίος είναι φίσκα στον κόσμο. Πραγματικά δεν έχουμε δει τόσο κόσμο πουθενά στην Πολωνία μέχρι σήμερα. Φυσικά παντού καφέ, εστιατόρια και πλανόδιοι καλλιτέχνες που κάνουν διάφορες παραστάσεις. Τα κτίρια, χρωματισμένα σε παλ χρώματα, διακοσμημένα με περίτεχνα ψηφιδωτά και γλυπτά, είναι κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο, ενώ σε κάποια σημεία οι διπλανές ταράτσες δημιουργούν παράλληλη οδό από ψηλά. Φτάνουμε στο σιντριβάνι του Ποσειδώνα, δημοφιλές σημείο συνάντησης για τους κατοίκους της πόλης και την πλατεία Długi. Βγαίνουμε από την πράσινη πύλη και συναντούμε τον ποταμό Motlawa. Χαζεύουμε τα σκάφη που κάνουν βόλτες μέσα στο ποτάμι. Στο βάθος μία σύγχρονη μεγάλη ρόδα ανεβάζει τον κόσμο ψηλά για να θαυμάσει τη θέα. Εμείς συνεχίζουμε δίπλα στο ποτάμι, εκεί που έχουν αγκυροβολήσει ένα παλιό ξύλινο ιστιοφόρο και ένα πλοίο που κάνει τη διαδρομή μέχρι το γειτονικό Sopot. Εκεί βρίσκουμε και ένα νεαρό ζευγάρι από τη Θεσσαλονίκη που κάνει τις βόλτες του.
Ξαναμπαίνουμε μέσα στην παλιά πόλη από την πύλη Mariacka, η οποία οδηγεί στον ομώνυμο πλακόστρωτο δρόμο. Εδώ πουλάνε κοσμήματα ή είδη από κεχριμπάρι. Στο τέρμα του δρόμου προβάλλει η εκκλησία της Παρθένου Μαρίας. Τα καφέ εναλλάσονται με τα μαγαζιά που πουλάνε κοσμήματα. Καθόμαστε στο καφέ drukarnia και πίνουμε ένα δυναμωτικό καφέ. Παρατηρούμε τον κόσμο που περπατάει μπροστά μας. Μετά από μισή ώρα ξεκούραση συνεχίζουμε παρακάτω. Ο Βασίλης παρατηρεί ένα κατάστημα που πουλάει κάρτες για κινητά. Ευτυχώς γιατί μας έχουν τελειώσει τα GB... Μία απίθανη ηλικιωμένη πωλήτρια, χωρίς να ξέρει καμία λέξη στα Αγγλικά, μας προμηθεύει με μία κάρτα της Lycamobile που μας πείθει ότι είναι το συμφέρον μας. Μέχρι να την ενεργοποιήσουμε περνάει μιάμιση ώρα! Φτάνουμε στον τεράστιο ναό της Παρθένου Μαρίας. Εξωτερικά είναι χτισμένος με κόκκινο τούβλο, όμως μέσα που μπαίνουμε είναι λευκός, σαν να είναι ακόμα άφτιαχτος. Ξαναγυρνάμε στην Długa street και ψάχνουμε να φάμε κάπου. Όλα είναι ακριβότερα απ΄ ότι έχουμε συνηθίσει, άσε που πλησιάζουμε να εξαντλήσουμε τον προϋπολογισμό μας...
Γυρίζουμε προς την περιοχή του κάμπινγκ. Παρκάρουμε μπροστά στην παραλία Stogi, εκεί που ο κόσμος σιγά σιγά μειώνεται. Η ώρα έχει πάει 20:30 και κάνει αρκετό κρύο. Εμείς περπατάμε μέχρι τη θάλασσα. Είναι η Βαλτική θάλασσα. Άγρια, φουρτουνιασμένη, αλλά τόσο όμορφη! Σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με τις δικές μας θάλασσες. Είναι σκούρα τα νερά της και αφιλόξενα για τα δικά μας μάτια. Αριστερά βλέπουμε τους μεγάλους γερανούς που ξεφορτώνουν τα πλοία στο λιμάνι. Το λιμάνι και η θάλασσα έδωσαν από τον 9ο αιώνα στον Gdansk την αίγλη και τον πλούτο που έχει μέχρι σήμερα. Γυρίζουμε στο κάμπινγκ. Τρώμε ελαφρά και αργά πέφτουμε για ύπνο. Το κάμπινγκ πλέον έχει ησυχάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου