Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017

Ημέρα 20η: Το κάστρο του Malbork και το φιάσκο του πάρκου των δεινοσαύρων...

Σήμερα το πρόγραμμα έχει το κάστρο του Malbork, το οποίο χτίστηκε από τους Τεύτονες ιππότες και όταν ολοκληρώθηκε το 1406 ήταν το μεγαλύτερο πλίνθινο κάστρο στο κόσμο. Σήμερα θεωρείται το μεγαλύτερο σε εμβαδόν κάστρο του κόσμου. Ξεκινάμε αργά, και μέχρι να κάνουμε τα 70 χιλιόμετρα απόστασης η ώρα φτάνει 11:30. Παρκάρουμε έξω από το κάστρο. Από μακριά φαίνεται πολύ εντυπωσιακό! Είναι όλο φτιαγμένο με τούβλα. Πλησιάζουμε. Η ουρά για τα εισιτήρια είναι ήδη πολύ μεγάλη. Ευτυχώς έχουμε βγάλει τα εισιτήρια μας από το internet και προχωράμε. Λίγο πριν την είσοδο βλέπουμε μία μεγάλη φωτογραφία του 1946, όπου φαίνεται το κάστρο κατεστραμμένο. Έχει γίνει πολύ μεγάλη δουλειά εδώ ώστε να βλέπουμε σήμερα αυτό που έβλεπαν οι ιππότες που το κατοικούσαν πριν από 600 χρόνια. Προσέχουμε τα κανούργια τούβλα που έχουν αντικαταστήσει τα κατεστραμμένα μέρη. 

Προχωράμε, περνάμε τα οχειρωματικά τείχη και μπαίνουμε στην είσοδο. Αποτελείται από τρία ξεχωριστά κάστρα, το Άνω, Μέσο και Κάτω κάστρο, τα οποία χωρίζονται από ξηρές τάφρους και πύργους. Έχει ήδη αρκετό κόσμο που έχει φορέσει τα ακουστικά του και ξαναγείται. Θα μπορούσαμε και εμείς με το εισιτήριο μας να πάρουμε αυτόματο ξεναγό αλλά αποφασίσαμε να διαβάσουμε λίγα πράγματα και περισσότερο να περπατήσουμε εξερευνώντας το.  Περπατάμε και μπαίνουμε στην μεγάλη εσωτερική του αυλή, εδώ απ' όπου μπορούμε να ξεκινήσουμε. Στο κέντρο της αυλής υπάρχουν ξαπλώστρες και γκαζόν γιαυτούς που έχουν κουραστεί. Βλέπουμε μία μεγάλη αίθουσα με τρύπες στο πάτωμα, οι οποίες κλείνουν με καπάκια. Αργότερα ανακαλύπτουμε ότι ακριβώς από κάτω από το πάτωμα ανάβαν φωτιά και με σωλήνες οδηγούσαν το ζεστό αέρα από το πάτωμα στην αίθουσα. Κάτι σαν επιδαπέδια θέρμανση. Βλέπουμε νομίσματα της εποχής, έγγραφα, βουλοκέρια, αλλά και την αίθουσα των μαγειρείων, την τραπεζαρία και την εκκλησία.

Το κάστρο είναι πραγματικά τεράστιο και πολύ εύκολα χανόμαστε. Προχωράμε σε διαδρόμους, σε στενές σκάλες που οδηγούν σε καινούργιους χώρους και ανοίγουμε κλειστές μεγάλες ξύλινες πόρτες. Κάποια στιγμή ανακαλύπτουμε ότι έχουμε ξαναέρθει στο ίδιο μέρος από άλλη μεριά και βάζουμε τα γέλια. Τα παιδιά και ο Κωστής κουράζονται. Η Λίνα θέλει να εξερευνήσει τα πάντα! Ευτυχώς για τους υπόλοιπους μετά από 2 γεμάτες ώρες αποφασίζουμε να βρούμε την έξοδο. Εκεί περιμένουν διάφοροι που θέλουν να κερδίσουν λίγα ζλότι. Βλέπουμε ζώα που οι ιδιοκτήτες τους θέλουν να φωτογραφηθούμε μαζί τους, ιππότες που θέλουν να μας μάθουν τοξοβολία ή ιππασία, και τόσα άλλα πολλά. Εμείς πίνουμε κρύα μπύρα και δροσιστικά, στο μεσαιωνικό εστιατόριο που βρίσκουμε στο δρόμο μας και λίγο παρακάτω αγοράζουμε καπνιστό τυρί αλλά και τυρί με τσίλι σε ένα υπαίθριο μαγαζί.

Φεύγουμε με το αυτοκίνητο με κατεύθυνση την πόλη. Ψάχνουμε να βρούμε ανταλλακτήριο για να χαλάσουμε μερικά ευρώ ακόμη. Αυτό μας κάνει να προσέξουμε λίγο την πόλη που συμφωνούμε ότι μας αρέσει και αυτή πάρα πολύ. Μετά την αλλαγή των χρημάτων συνεχίζουμε για το πάρκο των δεινοσαύρων, ένα πάρκο αναψυχής που διαβάσαμε ότι αξίζει να δούμε. Παρκάρουμε έξω από αυτό και πρώτα απ΄όλα τρώμε τη μακαρονάδα που είχαμε ετοιμάσει από το πρωί, μαζί με το τυράκι που αγοράσαμε. Χορτάτοι μπαίνουμε μέσα. Δεν είναι φθηνή η είσοδος. Πληρώνουμε για όλους μας 97 ζλότι. Το πρώτο πράγμα που βλέπουμε είναι οι εναέριες διαδρομές που υπάρχουν κι εδώ, όπως και στο zakopane. Εκτός από τα παιδιά αποφασίζει και ο Κωστής να δοκιμάσει. Γελάμε πολύ και η Λίνα φωτογραφίζει. Δεν μοιάζει βέβαια με το προηγούμενο, όμως περνάμε καλά. Ευτυχώς υπήρχε και αυτό αφού το υπόλοιπο πάρκο ήταν μία απογοήτευση...

Μέσα στο πάρκο αυτό υπήρχε μία μεγάλη διαδρομή με ομοιώματα δεινοσαύρων, οι οποίοι είχαν τη δυνατότητα κίνησης, και ενεργοποιούνταν όταν περνούσε ο επισκέπτης μπροστά από ειδικά τοποθετημένα φωτοκύταρα. Το όλο πράγμα θα μπορούσε να είχε ενδιαφέρον για παιδιά αυστηρά μέχρι 5 ετών. Περπατάμε όλη τη διαδρομή κάνοντας μεταξύ μας πλάκα, έτσι ώστε να περάσουμε τουλάχιστον καλά! Κάποια στιγμή αρχίζει και η βροχούλα και έτσι τελειώνει άδοξα η βόλτα μας εδω... Επιστρέφουμε προς το Gdansk και το κάμπινγκ μας. Αύριο φεύγουμε και έχουμε να κάνουμε πολλά χιλιόμετρα. Μαγειρεύουμε το αγαπημένο φαγητό των εκδρομών μας με τροχόσπιτο, κοτόπουλο κοκκινιστό με κριθαράκι, τρώμε και πέφτουμε για ύπνο!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου