Ξυπνάμε για να φύγουμε αρκετά νωρίς, αφού πρέπει να περάσουμε τα κοντινά σύνορα με την Κροατία και φοβόμαστε μήπως καθυστερήσουμε εκεί. Έτσι λίγο μετά τις 7:00 ξεκινάμε. Ο δρόμος μέχρι τα σύνορα είναι γύρω στα 30 χιλιόμετρα, έτσι σε λιγότερο από μία ώρα φτάνουμε εκεί. Αυτή τη φορά στα Κροατικά σύνορα ζητάνε και το δίπλωμα οδήγησης, που μας συμβαίνει για πρώτη φορά! Παρόλα αυτά σχετικά γρήγορα ξεμπερδεύουμε και μπαίνουμε στην Κροατία. Από την πρώτη στιγμή βλέπουμε συνεχώς αυτοκίνητα με σημαίες της χώρας και μάλλον έχει να κάνει με τη χθεσινή νίκη στο Μουντιάλ επί της Ρωσίας και την είσοδο στους 4. Περνάμε πάνω από το Ντουμπρόβνικ, που θα επισκεφτούμε αύριο, και σταματάμε 2-3 χωριά πιο κάτω στο Orasac, όπου βρίσκεται το κάμπινγκ μας. Είμαστε πολύ νωρίτερα από τις 12:00 που θα έπρεπε να κάνουμε check-in όμως τα παιδιά που δουλεύουν στο κάμπινγκ μας υποδέχονται με χαμόγελο και μας δείχνουν τις διαθέσιμες θέσεις. Διαλέγουμε αυτήν με τον παχύ ίσκιο και το δυνατό wifi. Τακτοποιούμαστε και γρήγορα γρήγορα ετοιμαζόμαστε για εξερεύνηση των απέναντι νησιών, αφού κανονίσαμε να νοικιάσουμε μία βάρκα με μηχανή για τη σημερινή ημέρα.
Κατεβαίνουμε με τα πόδια τον πολύ κατηφορικό δρόμο μέχρι τη θάλασσα, όπου μας περιμένει ο υπεύθυνος της βάρκας. Επιβιβαζόμαστε και κάνουμε ένα μικρό μάθημα για τα βασικά. Ευτυχώς είναι εύκολα τα πράγματα. Έπιασε τόπο το δίπλωμα ιστιοπλοΐας που έχουμε πάρει, εδώ και τόσα χρόνια! Ο Κωστής πιάνει το τιμόνι και ξεκινάμε. Πρώτος προορισμός το πιο ανατολικό από τα τρία νησάκια το Koločep. Εκεί υπάρχει ένας μικρός οικισμός με παραλία και αμμουδερή θάλασσα. Η θάλασσα ευτυχώς είναι ήρεμη, ενώ παντού γύρω μας βλέπουμε μικρά και μεγαλύτερα σκάφη να βολτάρουν στα καταγάλανα νερά της Αδριατικής θάλασσας. Τα παιδιά είναι ενθουσιασμένα με τη βάρκα! Φωνάζουν σαν τρελά κάθε φορά που σκίζουμε τα κύματα κάποιου άλλου σκάφους και τα νερά πετάγονται μέχρι μέσα στη βάρκα. Φτάνουμε στον μικρό κόλπο και σιγά σιγά προσεγγίζουμε. Ρίχνουμε την άγκυρα μας δίπλα από ένα πολύ μεγαλύτερο ιστιοπλοϊκό και ξεκινάμε τις βουτιές! Μοναδικά! Όλοι είμαστε τόσο χαρούμενοι!
Μετά από αρκετή ώρα αποφασίζουμε να φύγουμε για το επόμενο νησάκι, Lopud, και την αμμουδερή παραλία Sunj. Η θάλασσα συνεχίζει να είναι ήρεμη έτσι η Νάγια και στη συνέχεια ο Βασίλης τιμονεύουν και αυτοί τη βάρκα. Είναι η πρώτη τους φορά και τα καταφέρνουν πολύ καλά! Φτάνουμε στην παραλία, ρίχνουμε την άγκυρα μας και αρχίζουμε πάλι τις βουτιές. Ο ήλιος μία κρύβεται και μία εμφανίζεται. Όταν συμβαίνει το δεύτερο μπορούμε να δούμε την λαμπερή άμμο στο βυθό. Έχει αρχίσει να χαλάει η θάλασσα. Τα μικρά κύματα μας ξεσέρνουν την άγκυρα, έτσι διορθώνουμε τη θέση μας. Συνεχίζουμε τις βουτιές. Όταν πια κουραζόμαστε ξεκινάμε να κάνουμε το γύρο του νησιού, μέχρι τον οικισμό από την άλλη μεριά. Η θάλασσα όσο πάει και χειροτερεύει. Ίσως φταίει και ότι πλέον είμαστε στην ανοιχτή θάλασσα. Τα παιδιά παρόλα αυτά ξετρελαίνονται με τα κύματα και ουρλιάζουν στην πλώρη της βάρκας, κάθε φορά που το νερό έρχεται πάνω τους.
Φτάνουμε τον οικισμό, όμως έχει αρκετά σκάφη, την ώρα που ο καιρός έχει χειροτερέψει. Δείχνει να έρχεται βροχή, ενώ ο αέρας έχει δυναμώσει. Αποφασίζουμε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής, αφού δεν έχουμε διάθεση να ριψοκινδυνέψουμε, μετά από μία υπέροχη μέχρι στιγμής ημέρα. Περνάμε απέναντι και πλέουμε κοντά στη στεριά. Παρατηρούμε τα όμορφα μικρά χωριουδάκια πάνω στις πλαγιές, που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα. Πλησιάζουμε το λιμανάκι μας και τηλεφωνούμε στον υπεύθυνο να έρθει να μας βοηθήσει, αφού τα κύματα πλέον είναι μεγάλα και η προσέγγιση στο λιμάνι δύσκολη. Φτάνουμε και βλέπουμε τον υπεύθυνο, ο οποίος αφού αποτυγχάνει να πάρει μία άλλη βάρκα με κουπιά και να μας πλησιάσει μας κάνει νόημα να το φέρουμε σιγά σιγά προς τα έξω. Πραγματικά τα καταφέρνουμε και αφού αυτός κρατάει γερά τη βάρκα κατεβαίνουμε πολύ γρήγορα έξω πριν κάποιο μεγάλο κύμα μας χτυπήσει. Όλα καλά! Η περιπέτεια μας έλαβε τέλος. Πριν ξεκινήσουμε να ανηφορίσουμε περιμένουμε να δούμε τον νεαρό ότι με ασφάλεια θα δέσει τη βάρκα, μήπως χρειαστεί τη βοήθεια μας.
Ανεβαίνουμε στο κάμπινγκ και κουρασμένοι όλοι όπως είμαστε πέφτουμε για ένα μικρό υπνάκο. Θα δούμε τι θα κάνουμε μόλις σηκωθούμε. Σηκωνόμαστε αργά το απόγευμα και μετά από ένα σύντομο συμβούλιο συμφωνούμε να μείνουμε εδώ και να ξεκουραστούμε κι άλλο. Το έχουμε όλοι ανάγκη. Πηγαίνουμε μέχρι το κοντινότερο σούπερ μάρκετ και κάνουμε μερικές προμήθειες για σήμερα και αύριο. Εξερευνούμε με το αυτοκίνητο ένα διπλανό χωριουδάκι που έχει σήμανση από το δρόμο, παρόλα αυτά δεν είναι κάτι σπουδαίο. Γυρίζουμε στο κάμπινγκ. Η Λίνα πλένει λίγα ρούχα ενώ ετοιμάζουμε το τι θα κάνουμε την αυριανή ημέρα. Το βράδυ ψήνουμε κρέας και χαλαρώνουμε. Αύριο έχουμε πολλά να κάνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου