Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

Ημέρα 7η: Από το τουριστικό Ντουμπρόβνικ στο ήσυχο Τρεμπινιέ

Σήμερα το πρόγραμμα μας ξεκινάει με την επίσκεψη της παλιάς πόλης του Ντουμπρόβνικ. Ξεκινάμε για εκεί με καθυστέρηση περίπου μίας ώρας από την προγραμματισμένη. Γύρω στις 9:30 παρκάρουμε κοντά στο κάμπινγκ Solitudo, στην περιοχή Babin Kuk, αρκετά μακριά από το ιστορικό κέντρο, αφού το ελάχιστο ωριαίο κόστος των πάρκινγκ εκεί είναι 5 ευρώ. Από το μέρος που παρκάρουμε υπάρχει λεωφορείο, το νούμερο 6, το οποίο σε 15' και με κόστος 1,60-2,00 ευρώ μας μεταφέρει μέχρι την δυτική πύλη Pile μία από τις δύο κεντρικές εισόδους για την παλιά πόλη. Η παλιά πόλη κατοικείται και ο δημοφιλέστερος τρόπος να την δει κανείς είναι περπατώντας πάνω στα τείχη, μήκους 2 χιλιομέτρων. Γύρω στις 10:00 έχουμε βγάλει το εισιτήριο (20€ για τον ενήλικα και 6,75€ για το παιδί) και ανεβαίνουμε. Διαβάζουμε ότι το 2015 τα περπάτησαν πάνω από 1.000.000 επισκέπτες. 

Η θέα της παλιάς πόλης από εδώ πάνω είναι μαγευτική. Από την μία βλέπουμε τις κεραμοσκεπές των παλιών σπιτιών, πολλές από τις οποίες είναι καινούργιες, αφού το Ντουμπρόβνικ δέχθηκε μεγάλο πλήγμα κατά τον πρόσφατο πόλεμο και από την άλλη το μπλέ της Αδριατικής θάλασσας. Πολλά παράθυρα είναι στολισμένα με γλάστρες με πολύχρωμα λουλούδια, ενώ σε πολλά μπαλκόνια κρέμονται μπουγάδες απλωμένες, φανερώνοντας την ζωντάνια της. Κάθε τόσο συναντούμε πωλητές που πουλάνε νερό, το οποίο εδώ στοιχίζει 2€ το μικρό μπουκάλι! Τα τείχη είναι χτισμένα σε διαφορετικές περιόδους - από τον 12ο μέχρι και τον 17ο αιώνα, ενώ άλλοτε ανεβαίνουμε και άλλοτε κατεβαίνουμε σκαλοπάτια. Μοναδική εντύπωση μας κάνει ένας πατέρας που κουβαλάει στις πλάτες του, κάθε φορά που δεν μπορεί να προχωρήσει το καροτσάκι, το ανάπηρο και ανήμπορο να περπατήσει παιδί του. Αυτό είναι η αγάπη! Προχωρούμε. Τα παιδιά ψάχνουν να βρούνε το σημείο που έχει γυριστεί το Games of Thrones, αφού πολλές σκηνές της ταινίας έχουν γυριστεί στην πόλη του Ντουμπρόβνικ. Δυστυχώς η σκηνή που έχουν στο μυαλό τους έχει γυριστεί σε ένα σημείο που δεν επιτρέπεται η πρόσβαση.

Κατεβαίνουμε κάτω στον κεντρικό δρόμο Stradun, μία μεγάλη περαντζάδα 300 μέτρων, που ενώνει τις δύο βασικές πύλες (Pile και Ploce). Ο Κωστής ψάχνει να βρει να αλλάξει χρήματα. Χθές αλλάξαμε στο κάμπινγκ με ισοτιμία 1 ευρώ =  7,5 kuna, όμως εδώ δεν υπάρχει κανένα ανταλλακτήριο που να δίνει πάνω από 7,2 kuna. Αλλάζουμε λίγα χρήματα. Συνεχίζουμε τη βόλτα μας. Από τον κεντρικό δρόμο ξεκινούνε μικρά στενά δρομάκια που ανηφορίζουν προς τα πάνω και είναι πολύ γραφικά. Φτάνουμε γρήγορα στην πλατεία Luža, όπου βλέπουμε τη στήλη του Ορλάντο, ο οποίος με βάση το μύθο απελευθέρωσε τον 9ο αιώνα την πόλη με το στόλο του. Πιο πάνω είναι ο Καθεδρικός ναός της πόλης, μέσα στον οποίο υπάρχουν αγιογραφίες του Ticiano. Εκεί ξεκουραζόμαστε για λίγο αφού η ζέστη έχει αρχίσει και μας κουράζει. Βγαίνοντας από το ναό πέφτει το μάτι μας σε ένα καφέ που έχει έκπτωση 50% σε όλα τα ποτά και σκεφτόμαστε να ξεδιψάσουμε με μία μπύρα. Στον κατάλογο όμως βλέπουμε ότι η αρχική τιμή της βαρελίσιας μπύρας είναι 10€ το ποτήρι! Φυσικά προχωράμε...

Στρίβουμε από ένα στενό και ταυτόχρονα ακούγεται η καμπάνα που χτυπάει 12:00. Απότομα βλέπουμε μπροστά μας ένα πολύ μεγάλο σμήνος από περιστέρια που από τον αέρα προσγειώνονται στο έδαφος  και τρώνε καλαμπόκι που μόλις κάποιος πέταξε. Αργότερα μαθαίνουμε ότι αυτή η στιγμή είναι μία παράδοση πάρα πολύ παλιά. Συνεχίζουμε τις βόλτες μας μέσα στην πόλη αν και η ζέστη σε συνδυασμό με τον πάρα πολύ κόσμο δεν μας δίνει και πολύ ώρα ακόμα εδώ. Βρίσκουμε το γνωστό μαγαζάκι Barba που προσφέρει γρήγορο φαγητό με θαλασσινά, έχει για παράδειγμα χάμπουργκερ με μπιφτέκι σαρδέλας ή χταποδιού. Ανεβαίνουμε λίγο πιο πάνω όπου ένα σοκάκι παράλληλο με τον κεντρικό δρόμο έχει το ένα εστιατόριο μετά το άλλο. Περπατάμε μέχρι το τέλος του δρόμου αυτού και αποφασίζουμε να γυρίσουμε με το λεωφορείο στο αυτοκίνητο μας, αφού εκτός των άλλων μας άνοιξε η όρεξη. Έχουμε ετοιμάσει ένα εξαιρετικό κοφτό μακαρονάκι με φέτα που μας περιμένει. Σε λίγη ώρα είμαστε εκεί και το απολαμβάνουμε.

Ξεκινάμε με το αυτοκίνητο για μία απογευματινή βόλτα στο Trebinje, μία όμορφη, κοντινή πόλη μέσα στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη. Μέχρι τα σύνορα ο δρόμος είναι καμιά 15αριά χιλιόμετρα και από εκεί λίγα παραπάνω. Χωρίς μεγάλη καθυστέρηση στα σύνορα φτάνουμε γύρω στις 14:30. Πάνω στο δρόμο μας βρίσκουμε ανταλλακτήριο και αλλάζουμε μάρκα με ισοτιμία περίπου 1€ = 2 Μάρκα. Πρώτη μας στάση είναι το Hercegovačka Gračanica, ένα ύψωμα που προσφέρει εξαιρετική θέα πάνω από την πόλη, ενώ έχει την εντυπωσιακή ορθόδοξη εκκλησία Presvete Bogorodice, ένα επισκοπείο και προς μεγάλη μας έκπληξη ένα καφέ που αυτήν την ώρα το έχουμε μεγάλη ανάγκη. Απολαμβάνουμε τη θέα και δροσιζόμαστε. Είναι ό,τι πρέπει μετά το πολύβουο και τόσο τουριστικό Ντουμπρόβνικ! Όταν πια έχουμε πάρει τις δυνάμεις μας πίσω, επισκεπτόμαστε την εκκλησία, ανάβουμε ένα κεράκι και κατεβαίνουμε προς το κέντρο της πόλης.

Εκεί ευτυχώς το παρκάρισμα έχει τους δικούς μας κανόνες, δηλαδή παρκόμετρο. Παρκάρουμε και περπατάμε στο κέντρο. Πρώτη μας στάση η εταιρία κινητής τηλεφωνίας M:tel, όπου αγοράζουμε μία κάρτα SIM με 10GB δεδομένα για 5€. Συνεχίζουμε τη βόλτα μας. Η πόλη είναι πολύ ήρεμη και φαίνεται πιο φυσιολογική, αφού ο κύριος τουριστικός όγκος κατευθύνεται προς τις ακτές της Κροατίας. Περπατάμε στην παλιά πόλη με τα τείχη που την περιβάλλουν. Παρατηρούμε παντού πολλά καφέ και μπαρ, που τώρα δείχνουν να ζωντανεύουν σιγά σιγά από τη μεσημεριανή σιέστα. Στο μεγάλο πάρκο Gradski Park επισκεπτόμαστε τον πολύ εντυπωσιακό καθεδρικό ορθόδοξο ναό της πόλης. Στην παλιά πόλη είχαμε προσέξει τα δύο τζαμιά που δείχνουν ότι όλες οι θρησκείες χωράνε εδώ. Παρατηρούμε μία ομάδα από νεαρά αγόρια που περπατάνε με τα μαγιό τους. Είναι η πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων στο κέντρο της πόλης που δίνει μία νότα δροσιάς στους κατοίκους της.

Με το αυτοκίνητο οδηγούμε μέχρι την παλιά οθωμανική γέφυρα Arslanagić, μια μοναδική γέφυρα, που χτίστηκε το 1574.Αρχικά ήταν 10 χλμ πιο πάνω από την σημερινή του θέση, αλλά το 1965 λόγω της ανόδου των νερών του ποταμού άλλαξε θέση, εδώ που είναι σήμερα. Περπατάμε μέχρι την κορυφή της. Η βόλτα μας συνεχίζεται μέχρι το εμπορικό, έξω από την πόλη που είχαμε υποσχεθεί στα παιδιά να πάμε. Βρίσκουμε πολύ φθηνά ρούχα και κάνουμε τις μικρές μας αγορές! Γεμίζουμε αέριο το αυτοκίνητο και επιστρέφουμε προς το κάμπινγκ, αφού κάναμε αρκετά πράγματα σήμερα. Στα σύνορα με την Κροατία δυστυχώς η ουρά είναι τεράστια και περιμένουμε γύρω στη μία ώρα... παρόλα αυτά γύρω στις 20:00 είμαστε στο κάμπινγκ και ετοιμάζουμε σιγά σιγά τα πράγματα για αύριο. Αύριο φεύγουμε με κατεύθυνση τη Βοσνία Ερζεγοβίνη και το πανέμορφο Μόσταρ στις όχθες του Νερέτβα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου